ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီး အကျင့်ပုတ်တဲ့ယောင်းမကိုနှိပ်စက်မယ်

Chapter 28

Chapter 28

(ဆရာ၏ ဖိတ်စာ)

"ဘာဖြစ်လို့လဲ...မင်းကြည့်ရတာ စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်နေသလိုပဲ" 

စုမုန့် ဘေးမှာထိုင်ရင်း ကောရှန်းသည် တပည့်ဖြစ်သူအတွက် အနည်းငယ်စိုးရိမ်သွားသည်။သူမသည် ဝေ့ထင် အတွက် စိတ်ပူနေပုံရ၏။ယခင်က သူမသည် ဝေ့ထင်ကို ချစ်ခဲ့သည်။ ယခု သူမသည် ရုတ်တရက် ကွာရှင်းပြတ်စဲတော့မည်ဖြစ်သောကြောင့် အပြင်ပန်းတွင် ရယ်မောပျော်ရွှင်နေသော်လည်း သူမစိတ်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းနေနိုင်သည်။

"ဆရာ...ကျွန်မရဲ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအလုပ်ကို နောက်တစ်ဆင့်တက်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ တွေးပြီး စိတ်ပူနေမိတယ်"

"မင်း ဒီလမ်းကို တကယ်ဆက်သွားချင်တာလား...‌နောင်တရဖို့ မဖြစ်နိုင်ရင်တောင်လား"

ကောရှန်း က ခဏငြိမ်သက်ပြီးနောက် မေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်...အရင်တုန်းကတော့ ခေါင်းတွေဝေဝါးနေခဲ့တယ်...အခု ပန်းတိုင်ကို ရှာတွေ့ပြီ…ပြီးတော့ ဆရာ့ရဲ့ ဝတ်ရုံကို ကျွန်မကို အမွေမပေးချင်ဘူးလား…ကျွန်မက ဆရာ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောတပည့်လေ...ဆရာ့ရဲ့ဝတ်ရုံကို အမွေခံရမယ်မလား"

စုမုန့် ၏ လေသံက ခိုင်မာတည်ကြည်သည်။

‘ငါ့ရဲ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း လုပ်ငန်းကို ဘယ်အရာကမှ မနှောင့်နှေးစေနိုင်ဘူး...ဆရာ ဘဝကို ကောင်းကောင်းနေထိုင်နိုင်စေဖို့အတွက် ငါကြိုးစားရမယ်'

သူမ၏ ပြတ်သားသောအမူအရာကိုကြည့်ရင်း ကောရှန်း မျက်လုံးများ မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်ဖြစ်ကာ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောက်

"မင်း ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ဒီအလုပ်ထဲကို တစ်ကယ်ဝင်ချင်နေတာပဲ...ကောင်းပြီ၊ မင်းနားလည်သင့်တဲ့အရာတွေရှိတယ်"

စုမုန့် အမေးကိုပင် နားမထောင်ဘဲ ကောရှန်း ထပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်။ သူပြန်လာသောအခါ ရွှေရောင်အနားသတ်ထားသော ဖိတ်စာတစ်စောင်ကို သူ့လက်ထဲမှာ ကိုင်ထား၏။

“မင်း အရည်အချင်းပြည့်မီပြီး အသိအမှတ်ပြုခံထားရတဲ့ ဖုန်းရွှေပညာရှင် ဖြစ်ချင်တယ်ဆိုရင်၊ ဖုန်းရွှေပညာရှင်ပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်ဖို့ လိုတယ်လေ... မင်းအရမ်းစိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတာ ဆိုတော့ ပါဝင်ဖို့ပြင်ဆင်လိုက်ပါလား"