Pincer Marriage •Jikook

0²

İlk ficimi okuyan oy veren ve yorum yapan( NidaDeniz2💓 )beni gerçetkten çok mutlu ettin çok teşekkür ederim😊💝

                       ______________________________________

Kapı anında açılmıştı. Ve ben daha ne olduğunu anlamadan,
Jungkook un beni belimden tutup çekmesiyle şaşkınlığım daha çok artmıştı.

"Sen kaç saattir nerdesin ha!?"

Cevap vermedim çünkü hiç uğraşmak istemiyordum. Tam gidecektim ki beni tutup, bi anda itmesiyle beklemediğim için yere düşmem bir olmuştu.

"Sana soru sordum Jeon Jimin! Haddini artık çok aşmaya başladın artık sen, bilmem farkında mısın!"

Demiş ve beni bir anda kaldırıp bileğimden tutup, sürüklemeye başlamıştı, ve lanet olsun ki gerçekten çok acıtıyordu.

"Bırak beni Jungkook! Asıl sen kendini ne sanıyorsun! Kölenmiyim ben senin!" Diyor ve bir yandan bileğimi kurtarmaya çalışıyordum. Lakin sadece çalışıyordum.

En sonunda beni bizim odamıza getirmiş, hızla içeri itip ve arkamdan kapıyı kilitlemişti.

"Sen haddini çok aştın. Bak bakayım bir daha kafana göre çıkabiliyor musun dışarı!"

Arkasından kapıyı yumrukluyor, küfür ediyordum ve kapıyı açmasını söylüyordum.Ama dış kapının hızla çarpılmasıyla boşuna uğraştığımı anlayıp yer çöküp kapıya yaslandım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. Hatta sinirimi alamayıp eşyaları dağıtıyordum. En son bir tane vazoyu kırdım ve elimi kestim. Ama umrumda olmadı ,biraz daha sinirimi çıkarınca yorgun düşüp kendimi yatağa bıraktım. Telefonum aklıma gelince hızla cebimden çıkarttım ve şarjına bakmak istedim. Ama şansıma şarjı bitmişti ve şarj aleti salondaydı. Gözlerimi kapatıp, biraz ağladım. Ve yorgun düşüp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

______________________________

Jungkook un ağzından

Jimin'i odaya kitleyip, bir hışımla evden çıkmıştım. Çok sinirliydim ve o sinirle evde kalamazdım. Biraz yürüyecek ve eve geçecektim. Aklım Jimin de kalmıştı.

Çok korkmuştum. Jimin beni gerçekten çok korkutmuştu. Beni terk etti sanmıştım. Başına bir şey gelmiş olabilecek düşüncesi de beni çıldırtmıştı. Ama eve gelebilecek umuduyla da kendimi evde bulmuştum. Kaç saat bekledim hatırlamıyorum. Ama sonunda zil çalmıştı. Çalar çalmaz hemen Jimin olduğunu anladığım gibi Jimin'i içeriye çekmiştim çok kızgındım ona, ne yaptığını sanıyordu beni böyle korkutmaya hakkı varmıydı ?

Bunları düşünürken aklım Jimin de olduğu için bir yandan eve gidiyordum.Sonunda varmıştım. Cebimdeki anahtarla kapıyı açtım ve içeriye girdim.

Evde her hangi bir ses yoktu ve bu beni korkutmuştu. Kapıyı arkamdan yavaşça kapatıp, yatak odamıza ilerlemiştim. Yavaşça kilidi açıp, içeriye bir göz gezdirmiştim ve ağzım şokla açılmıştı.

İçerisi bir birine girmiş, tam bir savaş alanıydı. Hemen gözlerimle Jimin'i aramıştım ve yatakta kendini küçücük yapıp uyuduğunu görmüştüm.Kendine bir şey yapmış olabilme düşüncesiyle kan beynime sıçradı ve hemen odaya girdim.Kapıyı kapatıp, hızlı adımlarla Jimin'e ilerledim çok şükür ki nefes alıyordu. Derin bir oh çektim.

Vücudunu incelerken, odaya getirirken bileğini fazla sıktığım aklıma geldi. Ve hemen bileğine baktım.Morarmıştı. Tanrım gerçekten çok sıkmıştım! ve küçüğümün canını acıtmıştım!