ភាគទី8
បន្ទាប់ពីបន្ទាប់ពីបញ្ចក់កានិយាយទូរស័ព្ទជាមួយនិងអ្នកម៉ាក់រួចថេហ្យុងគេក៏ទៅសម្រាកនិងបន្ទប់របស់គេព្រោះគេពិតជាស្មុគស្មាញខ្លាំងណាស់
រីងរីងៗ
នេះហើយបិទភ្នែកមិនទាន់ទាំងបានស្រួើផងសម្លេងទូរស័ព្ទក៏រោទ៏ឡើងម្ថងទៀតធ្វើឲគេបានត្រឹមតែដកដង្ហើមអស់កម្លាំងនោះទេ គេមានអារម្មណ៏ថាឆ្ងល់ខ្លាំងណាស់ គ្រួសារបស់គេមិនដែលងាយខលមកគេទេ តែបើពេលខលមកគឺថាដូចដាក់វេនគ្នាខលចឹងអស់ពីមួយគឺចូលមកមួយតែម្ដង
«ហេឡូហ្យុង មានការអ្វីឲខ្ញុំជួយមែនទេ»ថេហ្យុងបិទភ្នែកដកដង្ហើមចោលមួយខ្សាក់ទើបលើកទូរស័ព្ទនិយាយឡើង
«អា ថេហ្យុងហា អែងមិនអីទេមែនទេ សម្លេងរបស់អែងដូចជាមនុស្សឈឺយ៉ាងចឹង »សម្លេងអ្នកម្ខាងទៀតបានបន្លឺឡើងព្រោះតែថេហ្យុងគេនិយាយសម្លេងរាងស្អកៗដូចជាមនុស្សកំពុងតែឈឺ
«មិនអីទេហ្យុងខ្ញុំគ្រានតែអស់កម្លាំងតែបន្តិចទេ សម្រាកទៅវាបានធូហើយ»
(ប្រហែលជាអស់កម្លាំងដោយសាតែរឿងយប់មិញហើយ ហាហា ជុងហ្គុកគេខ្លាអមិនធម្មតាទេ)ណាមជូននិយាយឡើងនៅក្នុងចិត្តព្រោះអីជុងហ្គុកគេក៏ទើបប្រាប់រឿងនេះដល់ខ្លួនដួចគ្នា
«យប់មិញប្រហែលជាអស់កម្លាំងខ្លាំងហើយ»
«ហាស ខឹស ខឹស »គ្រាន់តែឮណាមជូននិយាយបែបនេះភ្លាមទឹកដែលគេផឹកចូលទៅក្នុងមាត់ត្រូវព្រូសចេញមកវិញទាំងអស់
«ថេហ្យុងអែងកើតអីអត់និង យើងឮតែសម្លេងក្អកមិនឈប់បែបនេះ»ណាមជូននិយាយាឡើងទាំងលួចសើចគេដឹងច្បាស់ណាស់ថាថេហ្យុងកើតអីតែគេធ្វើជាសួ
«ខ្ញុំ ខឹស ខឹស ខឹស មិនអី ខឹសខឹស ទេ ហើយនៅសុខៗ ខឹស ហ្យុងខលមកខ្ញុំបែបនេះ?»
«ស្ដាប់សម្លេងទៅដូចជាមិន អូខេសោះ បើអែងមិនស្រួលចាំបងឲមនុស្សទៅមើលក៏បានដែល»
«មិនអីទេហ្យុង គ្រាន់តែអស់កម្លាំងបន្តិចទេ ណាមួយដោយសាតែរវល់ជាមួយការងាផងទើបមិនបានសម្រាកគ្រប់គ្រាន់»
«ហឹម ចឹងក៏បានដែល អែងគួតែសម្រាកឲបានច្រើនទៅកុំខំពេក លុយចាយមិនខ្វះ មើលថែសុខភាពខ្លួនអែងជាចម្បងទៅ អឹម យាយចឹង កម្មវិធីជួបជុំគ្រួសាគឺធ្វើនៅអាទិត្យនេះហើយ អែងអូខេឬអត់និង?»
«គឺអូខេ »
«ហឹម ចឹងមិនអីទេសម្រាកទៅហ្យុងឈប់រំខានហើយ»
«បាទ »
#Skip
ថេហ្យុងបានណាតជួបជុងហ្គុកនៅហាងកាហ្វេមួយកន្លែង
«វ៉ាវ ខ្ញុំមានអារម្មណ៏ថាភ្ងាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះតែលោកគីម នេះមកណាតជួបខ្ញុំតែពីនេះតទល់គ្នាបែបនេះ »
«បាទអញ្ចើញអង្គុយចុះមកតុមាន»ជុងហ្គុកនាយអង្គុយចុះតែមាត់វិញមិនភ្លេចពោលពាក្យផ្ដោះផ្ដងទៅកាន់អ្នកម្ខាងទៀតដែលអង្គុយធ្វើមុខងាប់នោះទេ នាយហាកចង់អស់សំណើចដែលព្រោះថេហ្យុងគឺជាអ្នកណាត់ខ្លួនមកតែពេលមកជួបគ្នាថេហ្យុងគេធ្វើដូចជានាយអ្នកណាត់ជួបទៅវិញ ចរិតគួឲស្រឡាញ់នេះបានមកពីណាទៅ ខ្នាញ់គួឲចង់វាយ
«អគុណ និយាយចឹងលោកគីម មិនអីទេមែនទេ ? មាឈឺត្រង់ណាឬអត់សុំទោសផងណាយប់មិញនិង ខ្ញុំរាងជ្រុលបន្តិចអត់បានថ្នម ខ្ញុំព្យាយាមហាមលោកគីមដែលតែលោកគឺនេះណាមកទាក់ទាញចំណងខ្ញុំពេក ទើបខ្ញុំ…»
«លោកឆ្គួតទេឬយ៉ាងម៉េច ?បន្ថយសម្លេងខ្លះទៅ មិនឃើញគេមើលមកពួកយើងទេឬ ឬក៏លោកមិនចេះខ្មាស់គេទេ?លោកចន?»
«ពួកយើងដេកជាមួយគ្នា វាជារឿងយើងតើ ពួកគេចេះដឹងស្អីទៅ ខ្ញុំមិនត្រូវការពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេទាំងនោះទេវាជារឿងរបស់ពួកយើងពីនាក់ ពេលនេះបងខ្វល់តែពីអូនម្នាក់គត់ណា អូនថេយ៏»ជុងហ្គុកតបទៅថេហ្យុងវិញទាំងញញឹម តែក៏មិនភ្លេចអាពាក្យញ៉ែរញ៉ង់និងដែល នេះបានគែហៅថាព្រានមែន តែសម្ដីរបស់គេនេះអាចធ្វើឲថេហ្យុងអៀនបានដូចគ្នា
«លោកមកជិតពេលហើយ ខិតចេញបន្តិចទៅ»ថេហ្យុងបែបចេញពេលដែលអ្នកម្ខាងទៀតស្រាប់តែខិតមកជិតខ្លួនមុខរបស់ពួកគេទាំងពីសឹងតែកៀកគ្នាទៅហើយ
«ចុះបើបងមិនខិតចេញអូនអាចធ្វើអ្វីបងបានទៅ »ជុងហ្គុកមិនចាញ់ចិត្តគេខិតទៅកៀកលើសដើនចំណែកដៃវិញលូកទៅអោបចង្កេះតូចរបស់ថេហ្យុងជាប់ទាំងទឹកមុខញញឹមមិនប្ដូ
«ពួកយើងមកទីនេះដើម្បីនិយាយពីរឿងរៀបការ ណាមជូនហ្យុង ហើយនិងជីនហ្យុង»ថេហ្យុងបេះដៃជុងហ្គុកចេញហើយគេខិតចេញពីអ្នកម្ខាងទៀត ធ្វើឲជុងហ្គុកខ្នាញ់និងភាពអៀនរបស់ថេហ្យុងជាខ្លាំង
« Boyfriend ហា កុំធ្វើចឹងមើលវាធ្វើឲបេះដូងមួយនេះវាខ្ទេចខ្ទាំប្រះបែកជាបំណែកហើយ BoyFriend ដឹងទេ?»
«ឈប់ៗ! កុំខ្ញុំបែបនេះសោះ»ថេហ្យុងសម្លក់ទៅកាន់ជុងហ្គុកពេលដែលគេហៅខ្លូនបែបនេះពួកគេទាំងពីមិនត្រូវជាអ្វីនិងគ្នាផងមកហៅគេបែបនេះមិនបាននោះទេត្រឹមជ្រុលគេងជាមួយគ្នាបានម្ដងនិងវាគ្មានអីដែលជាបញ្ហានោះទេមួយទៀតពួកគេក៏ជាAlpha ដូចគ្នាទៀត
«មិនឲហៅថា Boyfriendចឹងហៅថាប្រពន្ធសម្លាញ់ក៏បាន ព្រោះអីអូននេះបានលួចយកភាពបរិសុទ្ធដែលបងខំថែរក្សាទុកជិត 26 ឆ្នាំមកនេះអស់ហើយ ចឹងអូនត្រូវតែទទួលខុសត្រូវ ហាមប្រកែក មែនទែប្រពន្ធសម្លាញ់»ជុងហ្គុកធ្វើមុចញឹមៗឌឺដាក់អ្នកដែលកំពុងតែក្ដាប់មាត់បើកភ្នែកធំៗសម្លក់ខ្លួនដូចជាបីសាច់ទាំងក្នុងចិត្តលួចសើច អាល់ហ្វាតូចនេះឆ្នាស់ប៉ះរលាក់តែម្ដងហើយ ហាហា
«ឈប់និយាយភ្លាមទៅលោកចន»
«អូនសម្លាញ់កុំអៀនអី ខ្លួនអូនត្រង់ណាដែលបងមិនឃើញនោះ ចង្កេះតូច ហើយ…»
«អត់ទោសលោកត្រូវការកម្ម៉ងអ្វីដែល?»ជុងហ្គុកនិយាយមិនទាន់ចប់ផងស្រាប់តែមានអ្នករត់តុស្រីម្នាក់បានមកនិយាយកាត់
«សុំកាហ្វេពីកែវ និងខេកមួយចានធំមក »
«ចាស ចុះលោកប្រុសខាងនេះមកត្រូវការអ្វីបន្ថែមទេឬ»
«អត់ទេ»ថេហ្យុងញញឹមដាក់អ្នករត់តុជាការគួសម
«ប្រពន្ធសម្លាញ់ចង់បានអ្វីថែមក៏ប្រាប់ទៅបងអ្នកចេញលុយតើ»
«នែលោក?»«អីយ៉ា លោកមិនបាច់អៀនខ្មាស់អ្វីនោះទេ មើលទៅលោកទាំងពីពិតជាសមគ្នាខ្លាំងណាស់ ម្នាក់ជាអូមេហ្កាម្នាក់ទៀតជាអាល់ហ្វា ពិតជាគូព្រះប្រទានពិតមែន»ថេហ្យុងនិយាយមិនចេញបានត្រឹមញញឹមដាក់អ្នករត់តុដែលដើចេញទៅមិញនោះទាំងចិត្តចង់យំ ស្អីគេ ខ្លួនជាអាល់ហ្វាត្រូវគេហៅថាអូមេហ្កាពីតជាអយុត្តិធម៍សម្រាប់គេពេកហើយ ចំណែកជុងហ្គុកនាយសឹងតែហុចលុយធីបឲទៅអ្នករត់តុភ្លាមៗទេនិយាយធីក៏ត្រូវចិត្តនាយបែបនេះ
«លោកមើលអី?»ថេហ្យុងសួឡើងពេលដែលឃើញជុងហ្គុកអង្គុយសម្លឹងមើលមុខខ្លួនទាំងញញឹមដូចជាមនុស្សខ្វះទឹក
«មើលអូន»
«ចាំបាច់ញញឹម?»
«ញញឹមព្រោះអូន»
«ខ្ញុំមិនមែនជាតូកំប្លែង»
«តែអូនជាម្ចាស់បេះដូងបង»
«បេះដូងខ្ញុំនៅដោយខ្ញុំ បេះដូងលោកជារបស់លោកមិនពាក់ពន្ធ័គ្នាទេ»
«ពាក់ពន្ធ័ព្រោះបងបានដាក់បេះដូងបងម្ខាងនៅជាមួយអូនណា»
«ដាក់ពីកាល?»
«កាលនោះ»
«កាលនោះនិងកាលណា?»
«កាលយើងបីនាក់ Delululu គ្នានោះ»
«ឈប់និយាយភ្លាម»
«ឈប់មិនបានទេ»
«ចង់ឲខ្ញុំយកស្អីបងបិទមាត់លោកមែនទេ?»
«យកមាត់អូនមកបិទមែនទេ ជុបជុបៗ»
«លោក…»
«បាទ ប្រពន្ធសម្លាញ់»
«ខ្ញុំឈប់និយាយជាមួយលោកហើយ»
«ឈប់និយាយក៏បានមកធ្វើកាយវិការវិញមកស្រួលជាង»
«លោក ចន ជុងហ្គុក!»What is delululu😂😂
Jeon Janha 💜💜
To be counted....
YOU ARE READING
លោកចន & លោកគីម [ Alpha x Alpha ]
Fanfictionចំណងស្នេហ៍របស់មនុស្សពីនាក់ដែលមានប្រភេទឈាមជាអាល់ហ្វារជាដៃគូរបស់អូមេហ្ការតែពួកគេបែជាមកស្រឡាញ់ជាមួយនិងប្រភេទដូចគ្នាតើស្នេហាមួយនេះអាចទៅរួចដែលឬទេ «អូនស្រឡាញ់ព្រោះបងក្មេង» «គ្រាន់តែស្រឡាញ់គ្នាសោះក៏មិនបានដែល ពួកនេះ យើងស្រឡាញ់មានបានទៅធ្វើឲម៉ែនាងឯងគាំងបេះដូង...