Sessiz Çığlık +18

🥀3.Bölüm🥀

Telefondaki sesden nefret ediyordum ne yüzle beni arayabiliyordu ne diyeceğini bile dinlemeden

"Bir daha beni arama senin sesini bile duymak istemiyorum"diyip telefonu yüzüne kapattım

Odadan çıkmak için arkamı döndüğümde Berzanı kapıda dikilirken gördüm duymuşmuydu söylediklerimi hiç birşey söylemeden başımı eğdim.

Onun ne diyeceğini bekliyordum

"Kiminle konuşuyordun " diye sordu ne diyecektim şimdi ben ona aklıma ilk gelen şeyi söyledim "Ayşe ile konuşuyordum" dedim

"İyi Ayşe nasılmış herşey yolundamıymış "diye sordu

Evet diyip odadan çıktım sofraya oturduk .

Herkes yemeğini yemişti gelinler sofrayı topluyorlardı Berçem kahveleri getirdi yemekten sonra hep kahve içerdik

Hepimiz salonda oturuyorduk Şiyar "baba birşey konuşabilir miyiz diye sordu"

"Evet oğlum söyle ne oldu " diye sordu berzan

Şiyar: Baba ben Şilan'ı seviyorum müsaaden olur ise istemeye gidelim isterim

Berzan:Şilan kimin kızıdır şiyar

Şiyar:Azad Karaman'ın kızıdır baba

Berzan elindeki kahveyi bırakıp ayağa kalktı onunla birlikte bende ayağa kalktım

Berzan:Sen nasıl bizim düşmanımızın kızına sevdalanırsın bir de bu yetmezmiş gibi istemeye gidelim dersin

Şiyar:Baba seviyorum ben Şilan'ı sevdama sevdiğim kadına sahip çıkcam gidip istemezsek sevmediği biriyle evlendirecekler

Berzan:Asla o kızı bu konağa gelin diye getirmem o konaktan da kız istemem sen de bunu bilip susup oturacaksın bu da benim son sözümdur diyip salondan çıktı.

Şiyar yüzüme bakıyordu ama yapabilecegim birşey yoktu 25 senelik düşmanlık vardı ortada berzan geri adım atmazdı asla Şiyar da sevdasını yüreğine gömecekti başka çaresi de yoktu.

Şiyar:Anne lütfen konuş babamla çok seviyorum ben Şilan'ı yardım et lütfen

Elvan: Oğlum ortada 35 senelik bir düşmanlık var . Baban geri adım atmaz ben konuşsam da birşey değişmeyecek vazgeç evladım o kızdan

diyip salondan çıktım başka ne diyebilirdim ki elimden hiç birşey gelmezdi sevdiği kızla evlensin mutlu olsun istedim ama bu olmaz Karamanlar bize kız vermez .

Berzan şirkete gitmemişti çalışma odasında oturuyordu akşama kadar odadan çıkmadı yemek vakti geliyordu.Sofrayı kurmuştuk berzan gelmeden oturmazdık sofraya onu çağırmak için çalışma odasına gittim kapıyı çaldım içeri girdim

"yemek hazır herkes seni bekliyor sofraya gelmeyecek misin" diye sordum

"Siz yiyin benim canım birşey istemiyor"
dedi

Odadan çıktım solana gidip siz yemeğe başlayın babanız yemeyecek dedim

Mutfağa gidip birşeyler hazırlayıp çalışma odasına çıktım birşeyler yemesi gerekiyordu alması gereken ilaçlar vardı
Kapıyı çalıp içeri girdim bıraktığım yerde duruyordu canını sıkan birşey olduğu Zaman oturup uzaklara bakardı.Tepsiyi masanın üzerine bıraktım

"Birşeyler ye ilaçlarını içmem gerekiyor sonra kötü oluyorsun"dedim tam odadan çıkıcaktım ki

Berzan: Elvan

Arkama dönüp ona baktım.

Berzan:Tepsiyi getir

Tepsiyi alıp ona uzattım elimden aldı

Berzan:otur

Ne söyleyecek di ki niye oturmamı istiyordu dediğini yapıp yanındaki koltuğa oturdum öylece diyeceklerini bekliyordum

Barzan'dan
Dün gece yaptığıma rağmen ondan önce yaptıklarıma rağmen beni düşünüyordu nasıl bu kadar iyi olabilirdi. Konuşmuyordu bende ne söyleyecektim ki ona yemegi bitirmiştim kalktı yerinden ilaçlarımı getirdi ben unutsam o unutmazdı düzenli olarak getirirdi ilaçlarımı çok dikkat ediyordu.Telefonumun çaldığını duydum Elvan elini uzattıp telefonu bana getirmek için aldı suratı asılmıştı kimin aradığını tahmin edebiliyordum telefonu elime bırakıp odadan çıktı.

Efendim merve

Merve: Bugün gelmedin hayatım bir şey mi oldu

Berzan: Gelmicem bekleme beni

Merve: Hayatım özledim ama seni niye gelmiyorsun sen yoksa beni özlemedin mi

Berzan: Uzatma merve işim var gelmicem diyip telefonu kapattım şuan merveyle uğraşacak halim yoktu.

Elvan'dan
Canım yanıyordu benim yüzüme bakmayan adam evladı yaşındaki kız için canını verirdi niye bu kadar çok seviyordu onu gözümden yaşlar akıyordu artık dayanamıyordum o kadar çok birşey istemiyordum ki sadece beni biraz sevsin istemiştim olduğum yere diz çökmüştüm öylece ağlıyordum sadece acımı tarif edecek söz yoktu kapının açılmasıyla ayağa kalktım göz yaşlarımı sildim ama gözlerim kıpkırmızıydı yüzüme bakan ağladığımı anlayabilirdi berzan dı odaya giren

Başımı eğmiştim gene bana bunu niye yapıyorsun diyebildim sadece gözlerinin içine bakıyordum geçerli bir cevap bekliyordum