"Ve gloss nasıl bir etki bıraktıysa artık... dudakların çok öpülesi duruyor"
Söylediği şeyle beraber gözlerim büyürken kalbim hızlanmıştı. O tekrar bakışlarını gözlerime çıkarıp gülümsediğinde ne yapıcağımı bilememiştim.
Bir süre öylece bana samimi tebessümünü gönderirken şuanda ne olduğunun yada ne yaptığımın farkında olmadan bağırıp onu ittirdim.
"AAAAAĞAGAĞAAAAĞAAAAĞAAA"
Hızla tabureden kalkıp kapıya doğru koştum.
O ilk başta şokla ağzını açsada bir anda kahkaha atmaya başlamıştı. Tam kapıdan çıkıcakken arkamdan bağırmıştı.
"Öpülesi olduğunu söyledim öpüceğimi değil... Şapşal"
Son dediği şeye kafamı takamadım ve sadece koştum. Odama girdiğimde direk kendimi yatağa atıp tepindim. Kafamı yastığa gömüp bağırdım. Boğuk çıkan çığlık sesimin ardından sessizleştim. Şu an kafamı gömdüğüm bu yastıkla kendimi boğmak istiyorum.
Tepinmeyi de bırakıp hareketsiz kaldığımda yaptığım tek şey yastıkla yüzümün bütünleşmesini istermişcesine kafamı gömmekti.
Şahsen daha fazla rezilliğimi düşünmeden uyumayı planlıyordum fakat kapı açılma sesini duyduğumda gerim gerim gerilmiştim. Seungmin mi gelmişti. OROSPU ÇOCUĞU. Hep o beni yalnız bıraktığı için oldu.
Ondan "bu saate kadar neredeydin köpek bana neler oldu bir bilsen" başlıklı hesabımı sormak için hızla yatakta doğrulup arkamı döndüğümde gelen kişinin seungmin değil bir adet hyunjin olduğunu gördüm.
"ANANISİKİM"
Etrafıma bakınıp kaçıcak bir yer bulamadığımda yorganın altına girip kafama kadar çektim. Niye kaçıyorum bende bilmiyorum ama çok rezil bir insan olduğum kesin.
Uzun bir süre hiç ses çıkmadığında hyunjinin gittiğini düşünsem de kapı açılma sesi gelmediği için bu düşüncemden vazgeçtim. Ki saniyeler sonra da yanımda kıpırtı olduğunda hala burda olduğunu doğrulamış oldum.
Yatak sarsıldığından yanıma yerleştiğini anlamıştım. Gözlerimi sıkıca yumdum.
Tanrım napıyor bu adam.
Örtüyü sıkı tutmamakla birlikte ellerimim içinden kayıp gitmesiyle hyunjin yorganı üzerimden almıştı.
Rezilsin Felix.
Hiçbir şey demeden öylece durduğunda bir süre sonra hafifçe gözlerimi araladığımda direk konuşmaya başladı.
"Dizi izleyelim mi?"
Ne. LAN. PİS İNSAN. Ben burda rezillikten kıvranıyorum sen hala-
Omuzlarımdan tutup beni göğsüne yatırmasıyla gözlerimi kocaman açtım. O sırada farkettim kucağındaki laptopu.
Ne kadar kaçmak istesemde kollarını arkadan bana sardığı için onları ittirecek cesareti bulamadım kendimde. Zaten çoktan başlattığı diziyle artık hiçbir yere kaçamazdım.
Üstümdeki kıyafetler hariç rahattım. Hemde olabildiğince. Benimkinin aksine buz kesmiş kollarının kollarıma olan teması mayışma hissi veriyordu.
Bugün çok güzeldi. Kahretsin ki bugün çok güzeldi. Çok mutluydum. Mutluyduk. Hiçbir şey düşünmeden yargılamadan sadece gülüp eğlenmiştim.
Harikaydı.
~
"AAĞAAAAĞAAĞAAAĞAAAAĞAA"
Tüm şehri pardon tüm ülkeyi inletecek bir çığlıkla uyandırıldığımda yavaşça gözlerimi araladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaz Partisine Hoşgeldiniz~ Hyunlix
Fanfiction"Çocuk falan ayıp oluyor yalnız!" "Oraya bir gelirsem gösteririm ben sana ayıbı" Bir kaç haftalık arkadaşlarla yaz partisi en fazla ne olabilir ki? 🐣🐣🐣🐣
