9-bilmediğim duygular.

92 6 2
                                    

Hyunjinle kolidorda durmuş yunnie olayını konuşuyorduk. -Ve dediğim gibi unnie' yi kahve içmeye çıkarmıştım-

Sakince konuşurken yan taraftan soobin koşup arkama saklandı.

"LİX YARDIM ET AMK"

"Noldu subin"

"Yeon beni bu sefer sikicek"

"Ne yaptın?"

"Düşmek üzere olan birini elinden tutup dengede kalmasını sağladım."

"SEN SIÇMIŞ SIVAMIŞSIN BU ONA GÖRE ALDATMAK"

"O YÜZDEN DİYORUM"

"AMA BEN YARDIM EDEMEM"

dedikten sonra soobini sağa doğru iktirip kurtuldum. Sonra da hyunjinin o değişik bakışlarından biriyle karşılaştım.

"Hey, neden öyle bakıyorsun?"

"Bilmiyorum."

"Bir garip sanki.."

"Bilmiyorum."

"Neyi biliyorsun o zaman?"

"Bazı yeni duygular keşfettiğimi" diyip arkasını döndü.

"Hangi duygularmış onlar?"
Dedim bir anlık boşlukta

Kafasını çevirip bana baktı.

"Kıskançlık." Dedikten sonra gitti.
Pembeleşmiş yanaklarım ve ben orada öylecek kaldık.

Aradan ne kadar dakika geçti bilmiyorum ama yavaş yavaş sınıfa gidip sırama oturdum.

Ne olduğunu soran piçlere karşılık sadece "hyunjin beni kıskanıyormuş."
Dedim.

"Ya belli zaten gerizekalı" diyen jise döndüm

"Nasıl belli?"

"Olm bakışlarını tek biz mi gördük ve anladık lan ha be salaak"

Cevap veremedim. Büyük göt olmuştum yapmacık bir şekilde gülüp pencereye yaslındım.

"Açılsana sen buna"

"Aynen olur sonra red yiyip oturim aşa"

"belli değil doğru."

"Öyle chan, olm benim uykum geldi lan teneffüs de bitmiyo"

"Gel yaslan kaslı kollarıma"

"Vallahi olur jis ya" diyip omuzuna yaslandım ve gözlerimi kapatıp uyumsyı hedefledim, kısa sürmeden hedefime de ulaşmıştım.

______________________________________

Kim bilirdi ki uyanınca yanımda jis yerine başkasının olacağını?

"Hyunjin?" Dedim gözlerimi aralayarak.

"Efendim?" Yanımda baktığı telefondan kafasını kaldırıp bana bakmıştı, çok normalmiş gibi.

"Jis nerde? En son onun omuzundaydım da."

"Sizin dersiniz boşmuş.Herkes dışarı kaçtı , o da gitmek istemiş benden rica etti ben de kabul ettim."

"Özür dilerim ya hiç rahat olamamışsındır." Dedim ve kafamı kaldırmaya çalıştım.Kafamı tam kaldırırken hyunjin elleriyle kafamı geri yasladı.

"Omuzumda sen yatarken nasıl rahat olmayanilirim ki.."

"... pekii" Şuan içimdekileri deseydim varya hiçbir bok anlamazdı herhalde. Çok saçmalardım.

O telefona bakıyordu ben ise önüme odaklanmıştım. Bir süre kaldık böyle konuşmadan, aslında ben konuşmak istiyordum ama ne desem bilemiyordum.

Saçma mı aşk?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin