Herkes bir şeyler söyler doğru yada yanlış. Söylenir bazı şeyler, verilir bazı sözler. Nereden geldiği nereye gittiği belli olmayan amaçsızca düşünmeden söylenilen bazı şeyler işte. ÖNEMSİZ.
Öyle mi?
Ben hep kazık yerim. Hep arkasından vurulan taraf olurum. Yine de hiç bir zaman kimsenin kalbini kıramadım. Kim ne der ne eder bilemeyiz. Ama artık şunu fark etmenin zamanı geldi de geçiyor. Biz eğer onlara dur deyip bir yerden küsmezsek onlar bizi kıracak. Üzmek üzülmek den daha kolay. Siz siz olun benim gibi geç kalmayın.
.
.
.
.
Kaldım yine tek başıma demeyeceğim bu bana haksızlık olur. Seninleyim demeyeceğim göz yaşlarıma yazık olur...
.
.
.
Günümü rüya yapacak kadar güzel ama o rüyayı kabusa çevirecek kadar da kötüsün...
.
.
Ben neler atlattım sadece senden geçemedim. Senin yanında ben ben değilim ki.. Ben sadece küçük bir çocuğun gülümsemesin de ki o gamzeyim.. Ve ben o çocuk dan hiç geçemedim...
.
.
.
Zamanında aşk sözleri yazdıran adam, şimdi bana intihar mektubu yazdırıyor...
.
.
Gözlerine tutsak ruhum, Çırpınıyordu karanlık da. Kader diyordu kader, gitti yine beklenmedik bir anda..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbinizin Fısıltısı.
PoesíaBu kitap gece boş boş duvara bakıp hayatı sorgulamak yerine okunması için yazılan bir kitap. Sizinle paylaşmak istediğim çok şey var. Ben kalbinizin fısıltısı olmaya geldim. Bana çığlık atabilirsiniz.
