AŞK İLE İMTİHAN

Mektup'taki yazı

Sevgili Andrew seninle olan anılarımı özledim ama seni özlemediğimi söyleyemem. Belkide derinden özlüyorum fakat belli etmiyorum kendimi kandırıyorum...

Sensiz geçen 5 ay, ayrılığın her izini her an hissettirdi. Her gün içimdeki boşluğu daha da deriştiren bir özlemle geçti. Gündüzleri, sıradan anılar canlanırken, akşamları ise yanlızlık içinde kaybolan bir hüzünle dolup taştı.

Gökyüzü, aynı yıldızlarla süslenmiş olsa da, bir parça eksik gibiydi; o yıldız sensin,bu uzun günlerde yanımda değildin. Zaman yavaş adımlarla ilerlerken, kalbimdeki özlem daha da büyüdü. Her an seninle geçen anıları hatırladığımda içimde tatlı bir melodi çalıyordu ama özlem acısı daha da büyüyordu. Uzun zaman geçti ve ben hala içimdeki karmaşıklığı anlamaya çalışıyorum.

İlişkimizdeki zorlukları düşündüğümde, kırgınlığın yüreğimde bir yerde olduğunu hissediyorum. Aradan zaman geçtikçe özlemin etkisi dahada derinleşiyor. Gözlerindeki ışık, sıcak gülşün, her anımda benimle birlikte. Ancak, aynı zamanda kırgınlığın izleride var.

Belkide bu satırlar, bir nebze anlamamı sağlar. Kırgınlığım hayal kırıklarıyla dolu. Ancak seninle geçirdiğim güzel anıları unutmak mümkün değil. İçsel bir çekişme içerisindeyim. Umarım bu satırlar duygularımı sana iletebilir.

Seninle paylaştığımız anılar, hala kalbimde yaşayan bir gerçek. Geceler adını anmadan geçiyor. Özleminle dolup taşıyor yüreğim umuyorum ki dalgalar yüreğimdeki özlemi sana ulaştırır. Neydi beni sana bağlayan ve hala bağlı tutan. Eskiden bana bakınca gülen gözlerin noldu da birden düşman gibi bakmaya başladı.

İlişkimizin bitmesi benim suçum muydu? Soruyorum sana, gönlünü bana açar mısın yeniden? Ellerimiz kavuşur mu sahiden? Seninde sevgin daim olur mu harbiden? Seveceğim seni ebediyen,gönlümü açtım sana yeniden. Ellerimiz kavuşması hayal değil,gerçekten. Senin sevgin kalbimde, daim olur mu sahiden? Aradan günler geçti ,hasretim büyüdü. Sana olan sevgim git gide arttı, gözümden akan yaşlar sere büründü.

Çok özledim dön nolursun. Gururumu hiçe sayıp sana bu mektubu gönderdim ama şunu bilmeni istiyorum sen mektubu okurken anımızın olduğu yerde oturup intihar etmeyi düşünüyorum. Belki beni engelleye bilirsin ama bu imkansız,neresi olduğunu hatırlayamazsın.Belkide şuan umursamıyorsun mektubu okurken sıkılıp kenara atmış olabilirsin. Son nefesimi verirken beni görmeni istemiyorum Andrew.

Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. Cenaze taşımak gibi ölü ruh taşıyorum içimde. Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor bilmiyorsun.
Son sözlerim şunlar; her şey için çok teşekkür ederim o kadar güzel günlerim oldu ki hafızamdan bir türlü silinmiyor.

Senle tanıştığım için pişman değilim sevgilim. Senden özür dilemeni istemiyorum öldüğümde ağlamanıda istemiyorum. Hayatına yeni kişiler gircek ve yerimi onlar alıcak. Umarım hayatına girecek kişiyle mutlu olursun. Toksik bir ilişkiniz olmaz inşallah.

Saat 7:32'de güneş batarken bende batıcam, sana söz veriyorum sevgilim benden kurtulacaksın.

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
Sorular

Andrew kızın kim olduğunu hattırlıcak mı?

Kız intihar etmekten vazgeçicek mi?