Part 1: Slight 🔞

2.7K 29 5
                                    

FIRST OF ALL, I WOULD LIKE TO GIVE CREDITS TO THOSE PEOPLE WHO EDITED THE PHOTOS I'M USING IN THIS STORY. THANK YOU SO MUCH! YOU GUYS ARE AMAZING WHEN IT COMES TO EDITING!
IF YOU GUYS UNCOMFTY OF ME USING YOUR EDITED PHOTOS PLEASE LET ME KNOW, I WOULD GLADLY REMOVE THEM FROM MY STORY :)

Please disregard the typos and grammatical errors! I'm aware of my poor English skills; no need to point that out by leaving comments that is harsh and offensive! Any interactions in this story would be highly appreciated! Thank you!

Fox

MILAN SILVARIA

MILAN SILVARIA

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


CELINE ALEJO

CELINE ALEJO

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.





"Celintia!"

"Ay tite!!!" halos mapatalon ako sa gulat kasama na rin ang pandidiri dahil sa malakas na tawag sa'kin ni Auntie!

"Auntie, ano ba! Celine nga po, Celine!! Ewww sa Celintia!" maarte kong tugon na may kasamang pag irap kay Auntie. Dati pa man ayaw na ayaw ko na talaga sa pangalan ko eh kahit maganda naman daw iyon sabi ng mga kakilala ko at kaibigan.

"Nako tumigil ka nga! Celine, Celine! Bakit ngayon ka lang? Di ba sabi ko agahan mo?!" Sagot ni Auntie habang hawak ang siko ko. Hila hila na niya ako papasok sa mansyon kung saan siya nagtatrabaho.

"Celintia—-"

"Celine nga po Auntie!" maktol ko.

"Oo na!" nawawalan ng pasensiyang humarap siya sa'kin.

Pairap na nakipagtitigan ako sa kanya..ismid lang ang naging reaksyon niya sa pag irap ko.

"Ikaw kung ayaw mo na matanggal sa trabaho sa mismong unang araw mo bilang kasambahay dito sa mansyon ay wag na wag kang malilate! Ayaw na ayaw ni Senyorito Milan na tanghali na ang agahan niya! Umayos ka nga!" napaayos naman ako ng tayo dahil sa sinabe ni Auntie. Kailangan ko nga pala ang trabahong 'to para matuloy ang pangarap ko na makapag enroll sa magandang Unibersidad sa Manila.

"Oh ano? Natauhan ka? Kaw na bata ka!" napanguso ako. Haaaayyy, kung sana mayaman kami ni Auntie. Kapatid si Auntie ni mama, limang taon ng wala ang mga magulang ko at simula nun si Auntie Lulu na ang kumopkop at sumuporta sa'kin. Lalo na sa gastusin ko sa pag aaral, napagtapos niya ako ng high school at senior high.

TAEKOOK- CARLOTA SERIES: MILAN Where stories live. Discover now