Her Şeyi Bilenler

0.2

Gideceğimiz yere geldiğimizde sevinmiştim.Burası benim en sevdiğim, en eğlendiğim yerdi. Burası Tiyatro salonuydu ve ben tiyatro ile küçüklükten beri ilgileniyordum. tiyatro salonuna 3 biletimiz vardı bu akşam doğum günümde çok eğlenmiştim eve gelir gelmez uyuyakalmıştım.

Gözlerimi açtığımda saatin çok geç olduğunu gördüm hazırlanmamla evden çıkmam bir oldu otobüsü kaçırdığım için hızlı hızlı yürüyerek hatta koşarak gittim. Okula vardığımda sınıfın kapısının tam önündeydim, bu sefer şansım varmış. öğretmen içeride değildi sınıfa girip Sırama oturdum. öğretmen gelene kadar kitabıma kaldığım yerden devam ettim.

(Teneffüste)
Ilk aldığında kahvaltı yapmadığım için bir şeyler yemek üzere kantine indiğimde Ayaz'ı gördüm. teşekkür borcumu hatırlayıp yanına gittim "Selam sana bir şey diyecektim" dedim o telefonundaki bir oyunla meşgulken yüzüme bakmayarak "söyle sakar kız" dedi. bana lakap bile bulmuştu. dediği gibi haklıydı sakardım. " benim sana teşekkür borcum vardı sanırım, lafı uzatmadan yaptıkların için teşekkür ederim" dedim anlamaya çalışırcasına "yaptıklarım ne?" dedi "hani otobüse düşüp beni beyin kanaması geçirip ölmemden kurtarmıştın .Hatta bir adamla yumruk yumruğa gireceğimizde aramıza girip ayırdın ya" dedim alayla ve kendime gülmemek için zor tutuyordum. ona baktığımda o kendini tutamayıp güldüğünde Ben de güldüm gülerken "Tamam teşekküre gerek yok. Kim olsa yapardı bunları başkalarının üstüne düşmemem ve kafedeki insanlar rahatsız olmasın diye yaptım bütün bunları yanlış anlama dedi" sırıtarak "ne yanlış anlaması sadece sana arkadaşça teşekkür ettim "deyip yanından geçerken Kolumdan tutup "bekle, tanışmayacak mıyız?"dedi
Sorusuna karşılık "niye?" diye sordum sorumu beklemiyormuş gibi "arkadaş olarak yani "dedi gülümseyerek "zaten seni biliyorum sen Berfin'in Abisi ayazsın" dedim O da "ben seni tanımıyorum ama" dedi elini uzatarak ben de elimi uzatarak "Ben Başak memnun oldum dedim" O da elimi sıkıp "ben de ayaz memnun oldum" dedi ciddiyetle, diğer elindeki telefonundan hala oyun sesleri geliyordu.

Zil de bizi bekler gibi çaldığında kantinden bir şey alamadan sınıfa gittim. dersler çok hızlı geçmişti sanırım uyuduğum içindi. uyuyakalmıştım ve beni kimse uyandırmamıştı. Hatta okul bitmişti herkes gitmişti. BENİ KİMSE UYANDIRMAMIŞTI.

Çantamı alıp Dışarı çıktığımda okuldan eve 30 dakikalık yolu yürüyordum. Güneş batmak üzereydi ve benim koşmam gerekiyordu. yolda bir motorun yanında durduğunu hissettim.

🖤