Ve ben benimle dalga geçenlerin laflarından kaçamıyorum.
Bana DELİ diyenlerden kaçamıyorum.
Ve eğer haplarımı kullanmassam bir hastaneye yatırılacağım söz konusu .
Ve ne zmaan o hapları içecek olsam sinir kırizleri geçiriyorum. Ve bana bakabilecek tek kişi JASON .
Neyse hapları içmek için mutfağa geçtim.
Elimde duran renk renk hapları görünce sinirlendim fakat olacakları biliyordum . Bu yüzden gözlerimi kıstım. Fakaat olmuyordu olmadı ve işte başlıyor :
Beynimdeki kanlar resmen sıçradı yerimde duramadım ve hapları birden elimden yere hızlıca furlattım su bardağını da yere atıp kırmışım ardından televizyon ünitesideki süsleri yere atıp kırmışım . Ve benden şu sözler çıkıyordu :
- Hayır ! ASLAAA
-O HAPLARI İÇMİYCEM !
-BEN İYİYİM.!!!
HAYIRR !!
Ve en sonunda başımı camın mermerine çarpıp bayıldım.
Uyandığımda başımda BLAK in sesi geliyordu.
-Emily !
- Aç gözlerini!
Ve ben yavaşça kendime geldiğimde bana :
- iyi msiin ?
Dedi bende ilk önce başımda blake in olmasının verdiği şaşkınlıkla :
- Ben iyiyim.
-Oh tanrıya şükür.
-ama sen nasıl girdin ?
-Kapı - y-ı kı-kır
Sanırım daha da kekeleyecektiki ben ani tepki verdim
