Sanırım duyduklarım doğruydu .
Blake o adamları beni kaçırması için göndermişti
Buna inanamıyordum. Bir anda sırtımdan aşağıya ter damlacıklarının indiğini hissettim.
Korkmuştum.
Ve bir o kadar da sinirli ve üzgündüm.
Adamlar ise :
- Bakın ! Durum bildiğiniz gibi değil . Kızı almıştık fakat biri gelip onu kurtardı !
Dedi blake bayağı sinirlenmişti adamlardan bunu söyleyene sertçe bir yumruk geçirdi ve :
-Kes zırvalamayı ! Getiremediniz işte tamamen sizin aptallığınız !
Dedi ve adamı hizasından iterek ondan bir adım ilerledi.
Tam merdivenin başına gelmişti ve beni görecekti ki hızla kendimi geri attım.
Blake in sesimi duymamış olmamasını isteyerek gözlerimi kıstım.
Ve yaklaşık 3 saniye sonra duymadığından emin olarak bir adım ileri geldim ve kararlı bir şekilde merdivenlerden inmeyr başladım.
Blake bana şaşkın bir şekilde baktı ve :
- Se-selam Emily !
Dedi kekeleyerek.
Sanırım içinde konuştuklarını duyduğumun korkusu vardı.
Gözlerimle blake i süzdüm ve karşısına geçip :
- Selam. Nasıl gidiyor ?
Dedim ve arkamda duran adamlara sadece başımı döndürerek baktım.
Onlar ise bana şaşkın ve heyecanla bakıyorlardı. Tanımış olmalıydılar.
Ve tabiki Daniel ı da ....
Blake bana bakmaya devam ediyordu.
Yaklaşık 1 dakika sonra ani bir tepkiyle bana kenetlenmiş olan gözlerini ayırdı ve :
- İyi. Güzel tabii.
Dedi tırsak bir yüz ifadesiyle.
Yalan söylediği ve korktuğu her halinden belli oluyordu.
Ona bakarak :
-Peki ya bu adamlar ?
Dedim sesimi incelterek ve topuklarımın üstünde onlara dönerek.
Blake bana tek kaşını yamultmuş bir şekilde baktı ve sağ elini ensesine koydu ardından gözlerini az önce yumruk attığı adama kenetleyerek işaret parmağıyla onları gösterdi ve :
-Ş-şey. On-onlar şirketimin güvenlik gö-görevlileri.
Dedi ve ardından derin bir nefes aldı.
...
