Gözlerimi açamıyordum.
Başım sanki kopmuşçasına kanıyordu. O sırada yanında Jason u gördüm.
- Jason ?!
- Tatlım zorlama kendini
Dedi ve telaşla elimden tuttu. Ben se gülümsedim. Ve ağzıma metalik kan tadı geliyordu.
Ben güldüm ve jason a :
- Seni çok seviyorum.
Dedim kısık ve zorla çıkan bir sesle.
Canım çok acıyordu. Ve saçlarıma dokunduğunu hissettim bana bakıp :
- Kahretsin. Kanıyor !
Diye bağırdı. Ve bana bakıp herşey düzelecek bekle.
Dedi ve blake in kapısını çaldı.
Blake :
- Jason ?!
Dedi o da :
- Vakit yok ambluansı çağır. Telefonum aşağıda kaldı
- ne ne oldu ?!
- Emily düştü . Çabuk hadi !
Dedi ve ben jason u çağırdım :
- Jason .
Dedim kasılarak o da :
-Şimdi ambluansı çağıracağız . Söz iyileşeceksin . Tamammı ?
Ben se sadece baktım ve gözlerim kapandı.
Kaşım patlamıştı ve tam kulağımın arkasından başlamış kanlar akıyordu . Ağzımdan kan geliyordu.
Jason ağzımın kenarından akan kanı eliyle sildi ve beni öptü.
İğrenmemişti. Böyle bir durumda bilr iğrenmemişti. O an anladım o beni gerçekten çok seviyordu. Kanlı kısık gözlerimle ona baktım. Ve onun gerçekten benim gibi bir sevgiliyi haketmediğini anladım . Ona bakarak
- Jason lütfen ambulansı çağırmanız işe yaramaz. Birazdan burda ölücem. Ve geride sizi bırakıcam. O yüzden sadece öp ve git. Seni hep sevicem.
Dedim ve elimi onunkine dokundurdum .
O da bana bakarak :
- Ne saçmalıyorsun sen ?! Gel buraya.
Dedi ve beni kucağına aldı aşağıya hızlıca indirdi. Geçen arabalardan birine bindik ve hemen hastaneye gittik. Ben çok kötü hissediyordum. Gözlerimi açamıyor, nefes alamıyordum.
Jason a :
- Jason
Dedim zorlukla o ise :
-Dayan . Seni kurtarıcam.
Dedi ve şoföre :
- biraz daha hızlı lütfen !
Diyd seslendi
Onların konuşmasını zorlukla duyuyordum.
Eğer ölürsem kan kaybından ölecektim.
Tek görebildiğim jason un yüzüydü.
Kendimi toplayarak :
- Artık uğaşma lütfen. Yetişmeyecğz. Ben yaşayamayacak kadar kötüyüm.
Dedim ve sanırım onu biraz sinirkendirdim:
- Birkez daha bunu dersen iyileştiğinde yüzümü göremezsin.
Dedi ve hastanenin önünde beni yine aldı ve içeri getirdi.
Bağırark :
- Hey ! Bana bakın !
Dedi ve gelen ilk doktorla konuştu :
- Merdivenlerden düştü. Kanaması var.
Dedi ve doktor :
- Hemen bir sedye getirin !
Diye bağırdı ve ben jason a;
- Buraya boşuna geldik. Tedavi işe yaramaz. Beni sadece öpüp gitseydin.
Dedim zorlukla o ise :
- Ben senin ölmene izin veremem
Dedi gözlerimf bakarak. Ve beni sedye ye yatırdılar. Ben jason a kanlı gözlerle baktım ve doktor :
- Beyefendi siz burda kalın .
Dedi jason a . O ise :
- Hayır ! O benim sevgilim. Onunla gelicem
Diye bağırdı bense ;
- Buraya boşuna geldiğimiizi söylemiştim.
Şimdi burda kal. Lütfen. Seni seviyorum.
Ama bu belki son görüşün.
Dddim ve sedyeyi itmeye başladılar.
Hızla bir odaya geçiyorduk ki tam o sırada
Sanki uzay boşluğundaymışım gibi hareket edemedim ve nefes alamadım. Çırpınıyordum. Ve işte o an ölmek le kalmak arasında gidip geldim. Ve tam o sırada bir hemşire burnuma kanül taktı ve burnumdan başlayıp çenemin altına kadar inen bir maske taktılar. Hava tpünü de sedyenin kancasına yerleştirdiler. Ve o an da biraz olsun nefes almıştım ve kalp atışlarımı kontrol etmek için göğsümü açıp bir cihaz yerleştirdiler. Ve en sonunda odaya gelmiştik
Beni yatırdılar ve başımın arkasındaki derin yarayı tedavi ettiler ve o sırada ben yine nefessiz kaldım ve yine borular takıldı. Doktor bir an durdu ve bana :
- Bu nefes darlıkları hep olurmuydu ?
- Bu nefes darlığı değil bn nefes alamıyorum.
Dedim maskenin arkasından ve sonra :
- Evet çok sık olurdu ben zaten bir astım hastasıym o yüzden nefes alamadığımda o ilacı sıkıyorum. Ve düzeliyor
Dedim doktor da bana :
- Bakın bayan kafatasınıza zarar veren bir hasar var. Bunun için emaar a gireceksiniz.
Ve bizde her önleme karşı ciğerlerinize de bakacağız.
Bende yavaşça :
- Tamam
Dedim . Ve üzerime hastane kıyafeti geçirdiler. Ve emaar a girdim.
Nefesim yine tıkanmıştı içeride ve bu yüzden 5 dakika sonra çıkarmak zorunda kaldılar.
O sırada karşımda Jason u gördüm.
Fakat ağlıyordu. Ben şaşırdım ve daha fazla nefessiz kalmamak için kanül ü taktım.
Yavaşça ayağa kalkıp ona yürüdüm ve :
- Ne oldu ? Bak iyileştim. Evet hiç umudum yoktu ama iyiyim.
Dedim gülerek. O da geldi ve :
- Sanırım doktorlar açıklamalı .
Dedi ve odadan çıktı.
Ben sinirlendim ve şaşırdım .
- Ne var bende? Açıklasanıza !
Diye bağırdım ve ağlamaya başladım.
Doktorlar hiç birşey demeden bana baktılar .
Uzun zamandır sinir krizi geçirmemiştim . Ama geliyordu e başladı .
....
Elime gelen tüm dosyaları yerle bir ettim.
Kalemleri kırdım ve :
- Anlatsanıza !
Diye bağırdım . O sırada doktorlardan biri hemşireyi çağırdı :
- Hemşire !
Diye bağırdı ve beni gelen hemşireler alıp odadan çıkarmaya çalıştılar. Ve çıkarırken kanül burnumdan düşmüştü ve çırpınırken birden nefessiz kaldım canım daraldı kalbim durmak üzereydi.
.....
