Real Love-ChanMin

3.5

Buna şaşırmamıştım.Çünkü bunu biliyordum zaten.Bir terslik vardı ama bozmadan şaşırmış gibi yapmaya devam ettim.

**

Hepimiz tekrar odaya geçtiğimiz de,artık
soru sormaya başladım.

"Buraya gelmeden bir kaç saat önce Chan'ın odası tamamen boştu" dedim."Ama babam bana gittiklerini bugün söyledi"

Jeongin alt dudağını ısırdı.Diğerlerine baktığımda normal gözüküyorlardı.

"Chan'ın Nerde olduğunu biliyor musunuz?" Dedim.

Yine ve yine sessizlik.Tam vazgeçecekken Jeongin beni şaşırtmadı."Evet"

Minho iç çekti.Changbin elini yüzüne vurdu
"Tam tahmin ettiğim gibi" dedim.

Jisung uzatmak istemiyormuş gibi çekmeceden bir kağıt çıkarıp bana uzattı.

**

Arabayı oldukça sakin sürmeye çalıştım ama ellerim durmadan titriyordu.

Jisung'un verdiği adres burasıydı.
Ama ben Chan'la yüzleşmeye hazır mıydım?

Kendine gel Seungmin.
Taktık maktik yok.
Ağzına geleni söyle.

Kapıyı çaldıktan beş saniye sonra onu gördüm.Chan'ı...

Kapıyı ittirip bir şey demedim.

"Nerde o orospu?" Dedim evlendiği kişiyi arayarak.Sonuçta yaptığı orospuluktu.

Ben etrafı aramaya devam ederken o şaşkınca beni izliyordu.Tüm odaları aramıştım ama kimse yoktu.

Mutfaktan bir bardak aldım ve yere attım.

"Sen," dedim."Gerçek bir orospusun"

Sert bir tokadı yüzüne indirdim.

"Gerçek bir şerefsiz!"

Onu çok özlemiştim.Belki de ona sarılmam gerekiyordu ama şuan onu öldürmek istiyordum.

"Bana bunu nasıl yaparsın!" Dedim onu ittirerek.Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Nasıl yaparsın sen bana bunu!"

Birden beni kendine çekti ve dudaklarıma yapıştı...