1

38 2 3
                                    

Yeni ev,yeni oda,yeni mobilya,yeni hayat. Bu olayların hepsi sadece son bir ay içerisinde gerçekleşti. Bir çarşamba akşamı babamın annemi dövdüğünü görünce koşarak onların yanına gittim. Belliydi babam sarhoştu yine. Ben babamı durdurmaya çalışırken babam annemi bırakıp benim yüzüme kan toplatacak kadar büyük bir tokat atmasıyla başladı benim yeni hayatım. Attığı tokatla yere yığılmam bir oldu. Ben yere kapanmış hüngür,hüngür ağlamaya başladım. Annem benim başımı dizlerinin üstüne yatırıp benimle konuşmaya çalışıyordu. Benimse tek düşündüğüm bu lanet olası acıdan kurtulup o adamı tekmelemek,yumruklamaktı. Annem beni kendime getirmeye çalışırken o oksijen israfı adam da kaçıp gitmişti. O oksijen israfı evden çıkınca annem telefona koştu. Hemen telefonla polisi aradı. On dakika sonrasında polisler evimizdeydi. Polisler geldiğinde ben de koltuğa oturmuş yarı baygın bir şekilde annemle polislerin neler yaptığını anlamaya çalışıyordum. Tam o sırada kapı açıldı. Övgü gelmişti. Övgü benim kardeşim. İçeri girer girmez kapının önünde ağzı bir karış acık bize bakıyordu. Koşarak anneme gitti. "Anne iyi misin? Yine o adam mı yaptı sana bunları?."dedi. Daha sonra yanda beni gördü. Gelip yanıma oturdu. Yüzüme bir bakıp bana sarıldı. Ben de ona sarıldım. Sonra kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Annem Övgü'ye "Öykü'yü odasına çıkar. Geliyorum."dedi. Övgü beni kollarımdan tutup ayağa kaldırdı. Bense ayakta zor duruyordum. Zar zor yukarı çıkıp kendimi yatağım üstüne attım. Annem geldiğinde kapıyı çalıp içeri girdi. Bize bir süre bakıp yanımıza oturdu. "Merak etmeyin kızlar. Bu gece kapının önün de polisler bekleyecek. Korkmanıza gerek yok."dedi. sonra yataktan kalkıp ikimizi de birer,birer öptü ve odasına gitti. Övgü ise o gece benimle kaldı. Sabah uyandığım da her tarafım tutulmuştu. Övgü' yü uyandırmadan odadan çıktım. Annem çoktan kalkmış odasında valizini hazırlıyordu. Yanına gidip "günaydın anne." dedim. "Günaydın Öykü. Övgü' yü uyandır, sonra birlikte valizlerinizi hazırlayın."dedi. Bu cümle bir emir cümlesi olduğundan üstelemeden odaya çıktım. "Övgü hadi kalk. Annem valizinizi hazırlayın dedi."dedim. Övgü yataktan kalkıp gözlerini ovuşturdu ve yanağıma bir öpücük kondurup odadan çıktı. Ben de valizimi dolabın üstünden alıp içerisine bütün kıyafetlerimi koydum. Bazıları içine sığmadığı için başka bir çantanın içine koymak zorunda kaldım. Övgü de kendi odasın da çoktan hazırlanmıştı onda da bende ki gibi dört çanta vardı. İkimiz de birlikte aşağı indik. Annem kapının önünde gözlerini merdivenlere dikmiş bizi bekliyordu. "Hadi kızlar biraz çabuk olun yolumuz uzun." dedi. O sırada bizde inmiş annemin yanına doğru ilerliyorduk. Ben "anne ne olduğunu bize söylemeyecek misin?" dedim. "Ben size yolda anlatırım." deyip geçiştirdi bizi. Hep birlikte evden çıktık. Annemle birlikte valizlerimizi arabaya yerleştirdikten sonra arabaya binip yola çıktık.

Barış'ın Öykü'süHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin