"unicode"
မနက်ရောက်တော့ဘဲလ်တီးလာသည်မို့ တံခါးသွားဖွင့်တဲ့အခါ ပါဆယ်လာပို့တာကြောင့်လက်မှတ်ထိုးပြီးယူခဲ့လိုက်သည်
ဖောက်ကြည့်တော့ ယူဆွန်းဝူပို့လိုက်တာ
ဆွယ်တာအစိမ်းနုရောင်နှင့်အတူစာကတ်
*ငါ့ရဲ့ဂျစ်တူးjeon မင်းဖို့သေချာမှာထားတဲ့ဆွယ်တာမို့ တွေ့တဲ့အခါဝတ်ခဲ့ဖို့မမေ့နဲ့နော်
မဝတ်ခဲ့ရင်မင်းကိုတကယ်အများကြီးစိတ်ဆိုးမှာကွ*
ဖတ်ကြည့်ပြီး အံဆွဲတစ်ခုထဲထည့်ထားလိုက်သည် taehyungကတော့မနက်အစောကြီးသူလိုက်ပို့ခဲ့ပြီးပြီ နည်းနည်းအထီးကျန်နေသလိုပဲ နှစ်တွေအကြာကြီးတစ်ယောက်ထဲနေလာခဲ့တဲ့လူက အင်း taehyungသူ့နားမရှိလို့နေမယ်
ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့သူ့၏အုပ်ထိန်းသူလို
ဆက်တိုက်ဂရုစိုက်ဖို့တဖွဖွမှာနေခဲ့တာ တွေးကြည့်တော့လဲသူဟာtaehyungရဲ့အုပ်ထိန်းသူလိုဖြစ်နေသည်
ယူဆွန်းဝူနဲ့ချိန်းထားတဲ့ရက်ရောက်တော့
taehyungဟာ celine Fashion Weekကိုbrand ambassadorအနေနဲ့သွားရတာမို့ parisမှာရောက်နေသည်
စားသောက်ဆိုင်ကိုရောက်တော့ ယူဆွန်းဝူက
ထွက်ခေါ်သည် လက်မောင်းကိုချိတ်ကာအတင်းဆွဲခေါ်သွားတာမို့တားချိန်မရလိုက်ပါ
"ငါမင်းကြိုက်တာတွေအကုန်မှာထားပြီးပြီjeon"
jungkookအခုမှသေချာကြည့်မိတော့ယူဆွန်းဝူဝတ်ထားတဲ့ဆွယ်တာနဲ့သူ့ကိုဝတ်ခိုင်းထားတဲ့ဆွယ်တာကစုံတွဲတွေcoupleဝတ်သလိုမျိုးဖြစ်နေသည်
"ဒီနေ့မင်းဝတ်လာသားပဲ ဟီး ဘလိုလဲငါနဲ့coupleဖြစ်သွားပြီ"
"ငါအဲ့လိုတွေမကြိုက်ဘူးလို့ဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲ"
"မင်းကလဲ တခြားသူငယ်ချင်းတွေလဲဒီလိုဝတ်နေကြတဲ့ဟာ ဘာလို့လဲ"
"အပိုတွေလုပ်တာကိုငါမကြိုက်ဘူးသိရဲ့သားနဲ့ မေးခွန်းပြန်ထုတ်နေတာလား"
သူငယ်ချင်းတွေပေမဲ့jeonကကျောင်းကတည်းကအနေတည်သူဖြစ်လို့အကုန်လုံးကရှိန်ကြရတဲ့သူတွေဖြစ်သည် အဲ့ထဲသူလဲပါခဲ့ပေမဲ့သဘောကျတာမို့ဇွတ်အတင်းခင်မင်မူ့ရအောင်ကြိုးစားခဲ့တာ သို့ပေမဲ့ဘယ်လောက်နှစ်ကြာကြာjeonစိတ်တိုရင်သူကြောက်ရစမြဲ စကားလဲလိုလိုပိုပိုမှမပြောပဲ
