MELEZ VARİS

SIRLAR

Helooooooo nasılsınızzz umarım

iyisinizdir ,bu aralar keyfim yerinde

 her iki kurgumda güzel okunma ve oy alıyor 

umarım severek okuyor,keyif alıyorsunuzdur

neyseee uzatmadan iyi okumalar oylayan veya oylamayan bunu okuyan insan çoooooooooooooooooooooooooook ama çooooooooooooooooooooook güzelsin veya yakışıklısın okuduğun için teşekürlerr<<<<<333

Başımdaki ağrı ve miğdemdeki bulantı o kadar şiddetliydi ki,değil gözlerimi açmak ,nefes alıp vermek zor geliyordu.

"Bunu ona nasıl yaparlar aklım almıyor..."diyen bir ses vardı.

kimin olduğunu seçemeyecek kadar yorgundum.

"neden...o kaçırıldığında daha çok küçüktü ,anıları her şeyi silinmesi yetmiyormuş gibi...bunu yapmaları...aklım almıyor."diyen başka ses olmuştu.Okadar yorgun hissediyordum ki ,yavaş yavaş bilincimi kaybetiğimi fark ediyordum.

Etraftaki sesler yavaşçana kayboluyordu.Gözlerimi açmaya çalıştıkça uyku veya başka bir şey beni içine çekiyordu.

gözlerim ve bilincim tamamen gitmişti.

***

Gözlerimi ağır ağır aralamaya başlayınca her yerim resmen parçalara ayrılmışçasına yanıyor ve acıyordu.

elimi anlıma götürecken elimi sıkı sıkıya tutan şeye kafamı çevirdim.gördüğüm şey açıkça şaşırmama neden olmuştu.

hatta gözlerimi bir süre kapatıp açmama rağmen gerçek olduğunu anladığım şeye aval aval bakıyordum.

elimi sıkı sıkıya tutan ve yorgunluktan kafasını yatağa yaslayan bir adet morlu.

Açıkçası uyanınca böyle bir manzara beklemiyordum.

elimi öyle sıkı tutuyordu ki ama bir o kadarda nazikti tutuşu.

Sanki elinden kayıp gidecekmişim gibi...

yorgun olduğum için onu çağıracak veya seslenecek gücüm yoktu.

ama istemsizcede olsa onu incelemeye koyulmuştum.yüzü o kadar güzeldiki.

sanırım kelimeler onun güzelliği açıklayamayacak dereceydi.

yani bir tanımı yoktu.

o an bir şey farkmetmiştim.

morlunun gözlerinin altı adeta çökmüş ve kızarmıştı.

"Vallahi yunan tanrılarına taş çıkarırsın..."sesim biraz yüksek çıkmış olacak ki morlu uyanmaya başlamıştı.

onu yine dikizlediğimi anlamasın diye yine uyuma taklidi yapmıştım.

"ah...uynadığını sanmıştım ,milen..."dediğinde sesindeki hüzüne anlam verememiştim.

"Senden özür dilerim...seni tekrar ve tekrar koruyamadığım için...oysa senle serçe parmak sözümüz vardı.seni her şeyden ve herkesten koruyacağım için söz vermiştim,ve sende benim güçlenmemi istemiştin hem senin için hemde kendim için...hem senden hemde küçük milenden özür dilerim.sözümü tutamadığım için."demesi bana bir şeyleri hatırlatmıştı,ama o kişinin yüzü hep anılarımda gözğkmüyordu,sanki özellikle onu unutmamı istermiş gibi.