Robbie pov:
"Maar ik denk dat ik alvast die honderd euro kan overmaken naar hem." grinnikt Matthy. "Neejoh, de avond is nog niet voorbij hé?" ik probeer hem wat moed in te praten, maar het lijkt niet echt te werken, zoals ik al zei, is Matthy niet echt iemand die snel in gesprek raakt met mensen. Ik denk even na, althans ik probeer na te denken want mijn hoofd zweeft voor mijn gevoel, waardoor ik amper nog na kán denken. "Moest het een chick zijn?" vraag ik dan, hij haalt zijn schouders op "oké kom maar dan." zeg ik terwijl ik mijn lippen tuit. Matthy lacht een beetje en trekt zijn wenkbrauwen op, wat voor mij duidelijk maakt dat hij denkt dat het een grapje is. "Wil je vanavond honderd euro kwijt zijn aan die ginger of honderd euro rijker zijn?" vraag ik als ik zie dat hij me nog steeds aanstaart. "Beetje geld kan nooit kwaad toch?" ik probeer hem over te halen, puur omdat ik Koen niet wil laten winnen, die jongen heeft geld genoeg. Matthy kijkt me onschuldig en twijfelend aan, maar knikt dan zachtjes, hij is in tegenstelling tot mij nog best nuchter, dus hij weet veel beter waar hij mee bezig is.Zonder nog een woord te wisselen, pakt hij mij bij mijn middel, trekt me dichterbij en hij plant zijn lippen op de mijne. Ik zoen zacht glimlachend terug en ik voel hoe onze lippen een aantal seconden rustig over elkaar bewegen. Na voor mijn gevoel één seconde trekken we weer terug. "Makkelijk verdiend toch?" grinnik ik en Matthy knikt verlegen, mijn lippen tintelen nog steeds van de zoen en ik voel de kippenvel onder mijn jasje op mijn huid staan. Ik kijk in zijn helderblauwe ogen die voor mijn gevoel iets verder naar beneden kijken dan waar mijn ogen zijn en voor ik het weet, voel ik zijn lippen heel snel, heel kort nog even op die van mij "bro, was één keer niet genoeg?" vraag ik half verbaasd en half grinnikend. "Sorry." zegt hij zachtjes.
Matthy pov:
Zodra we weer terug trekken uit de zoen, krijg ik pas het besef wat er is gebeurd, ik heb gezoend met één van mijn beste vrienden, maar niet één, maar twee keer. De tweede zoen was niet het plan, zou Rob boos zijn? Hij klonk namelijk niet heel blij. Straks heb ik onze vriendschap verpest. Ik hoop maar dat niemand het heeft gezien en dat Rob het morgen niet meer weet, aangezien het voor hem alleen voor die weddenschap was, maar mocht Rob het nog weten, hoop ik ook dat hij nog weet dat hij zelf het aanbod deed en dat hij niks meer weet van de tweede zoen, aangezien die volledig vanuit mij kwam. Ik voel mijn wangen gloeien en ik krijg wat moeilijk adem, maar ik probeer het niet op te laten vallen. Ik kijk onrustig om me heen om te kijken of iemand het gezien zou kunnen hebben, maar iedereen lijkt met zijn eigen ding bezig te zijn. "Gaat het?" ik voel Rob zijn hand op mijn schouder, ik knik "ja, gaat prima hoor, gewoon een beetje duizelig." lieg ik. Als Robbie dronken is, is hij toch nog een soort van zorgzaam ofzo en dat is wel lief, zo is namelijk lang niet iedereen als ze straalbezopen zijn.Robbie pov:
De rest van de avond heb ik besloten een beetje bij Matthy te blijven, of hij bij mij? De rest van onze groep volgt na een kleine twintig minuten en we kletsen een beetje over van alles en nog wat. "Matt, is het fixen nog een beetje gelukt!?" schreeuwt Koen door een gesprek van mij en Matthy heen. Matthy knikt breed grijnzend "was het die ene blonde?" Milo wijst naar een random meid die ik nog nooit eerder heb gezien, Matthy schudt zijn hoofd "die dan?" een ander meisje wordt aangewezen, maar Matthy schudt wederom zijn hoofd. "Wie was het dan? Milo's zusje?" Koen krijgt grote pretogen terwijl hij Milo zijn hand ontwijkt en ik moet Matthy vasthouden om niet om te vallen van het lachen. "Stel je voor je ziet hem muilen met Jiska." lacht Raoul, die bijna moet huilen van het lachen. Ook Matthy verliest zijn evenwicht bijna en daardoor is Milo de enige waar amper een lachje te bekennen is. "Ja, nee dan verhuis ik echt naar de andere kant van de wereld." zegt Milo hoofdschuddend "nou, jullie horen het, één iemand moet Jiska regelen." zodra die woorden Koen zijn mond verlaten, rent hij lachend weg voor Milo die achter hem aan rent.Koen trekt mij uit Matthy zijn greep en verstopt zich achter me, waardoor ik nu als een soort schild voor hem sta "ey wat is dit, beetje mij voor de bus gooien?" roep ik verontwaardigd maar lachend. Gelukkig spaart Milo mij, maar dat zou kunnen komen door de brunette dame die achter hem is verschenen, waar hij eerder deze avond al mee stond te dansen. "Maargoed, wie was het nou?" vraagt Koen nieuwsgierig, Matthy kijkt zenuwachtig de ruimte rond, terwijl onze ogen allemaal op hem gericht zijn. Zou hij het zeggen dat ik het was? "Ze is al weg." mompelt hij "tuurlijk." Koen rolt zijn ogen. Ik weet dat Matthy waarschijnlijk niet zou zeggen dat ik het was, maar toch doet het een beetje pijn. "ik heb het gezien, volgens mij was het die ene die aan het begin van de avond zo rond Matt heen hing." zeg ik overtuigd van mijn eigen verhaal. "Nou ik zal je het voordeel van de twijfel geven dan maar." Koen vist zijn telefoon uit zijn broekzak en maakt het beloofde geld over naar Matthy.
"Frank bro, bedankt voor vanavond man, we spreken elkaar snel weer." Milo steekt zijn duim op naar Frank terwijl wij met de fietsen buiten op hem wachten. We zijn allemaal redelijk dronken, behalve Matthy, dus waarschijnlijk is hij degene die ons straks van de straat omhoog moet helpen. Niet veel later krijg ik gelijk, Raoul en ik fietsen te dicht bij elkaar en slingeren teveel, waardoor onze sturen in elkaar haken en we samen de bosjes in fietsen. "Neukze!" roept Koen zodra we zo ongeveer volledig onder de bladeren verdwijnen. "Au, godverdomme, allemaal doorns in m'n reet." zeur ik, ik hoor de andere drie keihard lachen en Raoul klautert wankelend omhoog, waarna hij mij een hand geeft. "Thanks man." lach ik en ik klop mijn kleren af. "Gaat het?" hoor ik Matthy door het lachen heen vragen, ik knik en raap mijn fiets van de grond.
Gelukkig verliep de rest van de fietstocht prima en w hebben in de groepsapp allemaal laten weten dat we thuis waren. Ik heb Lisa niet meer gezien, want die sliep bij een vriendin zei ze, dus ik ben alleen thuis. Mijn ouders zijn waarschijnlijk nog aan het werk ofzo, ik heb geen idee, maar het voelt toch best leeg in zo'n groot huis. Ik loop wankelend naar mijn kamer en trek mijn kleren uit en ga in mijn bed liggen. Ik staar naar het plafond en voor mijn gevoel draait de wereld nog steeds alle kanten op behalve de goede. Na een paar minuten betrap ik mezelf erop dat ik dronken in mezelf loop te praten. Ik denk verder in stilte na over vanavond, maar waarschijnlijk herinner ik me morgen niks meer van deze avond en dat is misschien maar beter ook. Na een paar keer draaien, val ik gelukkig in slaap.
YOU ARE READING
Thuis
Random"Ik kan prima voor mezelf zorgen, jullie zijn toch nooit thuis!" mijn ouders kijken elkaar aan "nu zeg je maar wat, we hebben al die 19 jaar voor je gezorgd en zijn er altijd voor je geweest!" mijn moeder is alleen nog maar bozer nu. "Weetje, we won...