1 Mayıs 1994
Selam günlük. Uzun zaman oldu bir şeyler yazmayalı, farkındayım. Ama yıllar sonra yeni bir müvekkil, yeni bir dava ile buralarda olacağım...
Ad- soyad; Han Jisung
Doğum tarihi; 17 Mart 1942
Doğum yeri; Chicago, ABD
Demokrat Parti'nin seçim bölgesindeki bir danışman, iş insanı ve komşularının partilerinde palyaçoluk yapan Amerika'nın en önemli insanlarında biri.
Hakkında şuan bildiklerim bunlar günlük. Bugün bir görüşmemiz var, orada herşeyi öğreneceğim ve müvekkilimi kurtaracağım. Yardımın içi sağol...
__
Müvekkilim Han Jisung ile buluşmuştum sonunda. Kendisine ait olduğu Tavuk restoranındaydık.
"Evet bay Han, ben Lee Minho. Süreç içerisinde sizinle sıksık buluşucaz. Amacım sizi kurtarmak ve suçsuz göstermek"
"Teşekkür ederim bay Lee. Ama kusura bakmayın, ben çok yaşamam. Ben suçun ta kendisiyim"
"Bunu bildiğiniz halde neden bir seri katil olma yolundasınız?"
"Bilmiyorum. Katıldığım partilerde her zaman bir paylanço kılığına girip çocukları eğlendiririm. Gözüme şımarık, yaramaz gelen çocuklar aklımdan çıkmaz. Bağırma sesleri, parti süslerine zarar vermeleri ya da benimle dalga geçmeleri hep aklımda olur. Hiç çıkmaz beynimden. Daha sonra bir bahane ile onları evime çağırıp öldürüp kol, bacak, vücut ve kafa parçalarını evimin altında saklarım"
Sabır ile müvekkilimin dediklerini dinleyip günlüğüme not aldım. bir an gözünün dönmesi ile yaptığını davada kanıtlayabilirsek, bir hapis cezası ile yırtabilirdi. Onun için en hafifi buydu, çünkü işin içerisinde idam da vardı. Bir önceki müvekkilimi bunun yüzünden kaybetmiştim. Bu sefer aynı hatayı yapmicaktım.
"Anlattıklarınız benim için önemli bilgiler bay Han. Teşekkür ederim"
"Nasıl bir ceza alırım avukat?"
"Eğer bir an gözünüzün dönmesi ile yaptığınızı davada kanıtlayabilirsek, bir hapis cezası ile yırtabilirsiniz"
"Avukat ben yaşamak istiyorum. Ölmek istemiyorum... Bana yardım et avukat..."
Ellerini ellerime kenetlemişti. Gözlerinden birkaç damla akmıştı. Tutamıyordum kendimi ama ağlayamazdım. İlk defa birisi bana ölmek istemiyorum diye yalvayıyordu. Bu adam çok farklıydı.
"Belki ben iyi bir insan değilim, ama bende bir insandım. Kafam hep ne derse onu yapıyorum, hiç kalbimi dinlemedim. Ama çok istedim... Bana yardım et avukat... Lütfen..."
Eğer bu görüşme devam ederse ikimizde göz yaşlarına boğulacaktık. hiçbirşey demeden masadan kalktım ve evime yol aldım...
1 Mayıs 1994 -sayfa 2-
Müvekkilim Han Jisung'un yaşaması benim elimde... Onu kurtarıcam
Lee sözü
son...
ezi çiye bove tennim
ezi çiye bove tennim
kuzi kuzi diya tennim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Save Me ☆ Minsung
Fanfiction[Tamamladı] "Ben yarın biteceğini bildiğim bir ilişkiye inanmıştım... Evet davayı kaybettik, ama sadece davayı degil birbirimizide kaybettik müvekkilim..."
