Saklambaç/ Sonadow

25

Yaklaşık 2 saattir green hill'deydim ama sonicten tık yoktu, nerde olduğunu ise kimse bilmiyordu. Ben tabiki biliyordum ve sanırım ona ne olduğunu da ama işte gidemiyordum. Cidden korkuyordum gerçekle yüzleşmekten korkuyordum...

Tails: nerde bu?
Silver: siz hiç mi sormadınız? Nereye gidiyorsun falan diye
Tails: sorduk tabi ama kavgayla sonuçlandı ve söylemedi
Tabiki söylemez..
Mephiles: shadow senin aklında hiçbir şey yokmu?
Mephiles'e baktığımda beni izlediğini gördüm
Shadow: var
Silver: e söyle işte
Shadow: hayır
Mephiles: git
Shadow: hayır, olmaz ben...
Mephiles: gerçekler acı verir shadow, git sevgilinin yanına git
Shadow: ama o gerçek beni öldürür
Tails: ne olduğunu söylicek misiniz?
Shadow: hayır

Kapı çaldı ve Tails açmaya gitti koltuğa oturdum, sakin kalmaya çalışıyordum çünkü sonic'in yaptığı şeyi sadece ben biliyordum onun bi suçu yoktu evet ama bana söyleye bilirdi

Tails: nerdesin lan sen?!
Sonic: geldim işte, abartma

Ayağa kalktım ve kollarımı birleştirdim Sonic geldiği an duraksadı o bana baktı ben ona

Sonic: s-shad?
Shadow: nerdeydin?
Sonic: ben şey...
Shadow: ney?
Sonic: aa... D-dışardaydım dolaşıyordum fark etmemişim saatin geçtiğini
Ona yaklaştım
Shadow: dışardaydın? Öyle mi?
Sonic: e-evet
Shadow: bebeğim, tatlım ben zaten dışardan geliyorum ve etrafıda dolaştım sen yoktun? Ve ayrıca Gunda burda değil?
Sonic: ben burda sanmıştım
Gözlerime baka baka yalan söylüyordu
Sonic: biraz uzaktaydım ondan görmemişsindir
Shadow: peki, öyle olsun... Neden bunu Tails'a söylemedin?
Sonic: ben.. bilmiyorum
Shadow: pekala
Mephiles'e döndüm
Shadow: ormandaki evde olucaz

Tamam manasında kafasını salladı. Sonic'e döndüm, elimi uzattım, elimi tuttuğu an ise ormandaki eve ışınlamdım, koltuğa oturdum Sonic ise kucağıma oturdu, dikleştim

Sonic: seni çok özledim
Shadow: bende bebeğim

Dudaklarıma yapıştı, ellerimi beline koydum ve onu kendime bastırdım, inliyordu ayağa kalkıp kucağımda taşıdım ve yatak odasına gittim sonic'i yatırdım ve üstüne çıktım. Aşık olduğum kişiden 3 aylığa uzakta olmak belki size göre kolay birşeydir. Ama bana göre değildi, onu iki dakika görmessem eğer ölücekmiş gibi hissediyordum. O gece özlemimi o şekilde çıkarmıştım, çok güzeldi.

Çırılçıplak kaldıktan sonra boynunu emmeye başladım, parmağımın bir tanesini deliğine soktum, büyükçe inledi parmağımla git-gel yaparken ikinci parmağımı da soktum ve bir süreliğine öylece öpüştük.Parmaklarımı çekip ondan ayrıldım gözlerine baktım ve içine girdim

Sonic: ahhh shad a-acıyor!
Shadow: şhhh sakin bebeğim

Ben içine girip çıkarken o bağırarak inliyordu, kısa kesmek gerekirse o gece boyu sevişmiştik.

Sabah uyandığımda sonic'in o tatlı yüzüyle karşılaştım, yanağını okşarken uyandı ve dudaklarına öpücük kondurdum ona gülümsedim

Shadow: günaydın..
Hafif ve tatlı bir şekilde esmesi
Sonic: günaydınn
Shadow: nasılsın?
Sonic: hmm... Karnım ağrıyor ama boşver iyiyim hemde çoook
Güldüm
Shadow: öpersem eğer geçer bence?
Sonic: olurr
Karnını öptüm
Sonic: geçtii
Gülerek onu öptüm
Shadow: sen niye bu kadar tatlısın bakalım hmm?
Sonic: bilmem
Shadow: yemek lazım her yerini
Sonic: ama lazım oluyorum sana öyle değil mi?
Shadow: öyle tabii
Sonic: hadi kalkalım açlıktan ölücem yoksa
Yanağına hafifçe vurdum
Shadow: bi daha öyle konuşursan elimde kalırsın
Sonic: tamam ya

O zamanlar bile ölüm kelimesinden korkuyordum o hep söylediğinde ona kızıyordum, ya da trip atıyordum. Bakın ben, ben shadow trip atıyordum, ne aptalca değil mi ama?

Kahvaltı yapar yapmaz grup evine gitmiştik. Onları hiç takmasam da özlemiştim, ama tabiki asla belli etmedim. Evdeydik koltukta hep beraber otururken sonic'in telefonu çaldı ona baktığımda ise telefonda ki numara her kiminse yüzü soldu.

Shadow: iyi misin?
Sonic: e-elbette iyiyim şey ben bi bakim telefona

Kalkıp bahçeye çıktı, anlamaz şekilde ona bakarken telaşlı bir şekilde konuşuyordu

Mephiles: onda bir şeyler var
Shadow: evet, biliyorum
Mephiles: nedeni?
Shadow: biliyorum
Mephiles: söyle
Shadow: hayır
Tails: ne saçmalıyorsun ya sen?! Biliyorsan eğer söylesene!
Shadow: siktir git ve kapa o çeneni
Sonic kapıyı açıp içeriye girdiğinde susup ona döndüm
Sonic: aa.. şey.. benim gitmem gerekiyor uzun sürmez
Shadow: bende geleyim bebeğim?
Sonic: aa.. gerek yok tatlım iki dakika bile sürmez
Yanıma gelip dudaklarıma öpücük kondurdu ve gitti. Bende ayağa kalktım ve peşinden gitmeye karar verdim
Shadow: öğrenmeden gelmem, uzun sürmez

Gülümseyerek mephiles'e baktığımda güldü ben ise dışarı çıktım ve sonic'in peşinden gittim. Ormana doğru ilerliyordu tahmin ettiğim gibi tereddütle yürüyordu, elleri titriyordu, korkuyordu.

Ormanda ilerlerken bizim bir kaç saat öncesine kadar çıktığımız o eve geldi. İçerde birisi vardı kapıyı çaldı, ben ise uzaktan izliyordum onu, kapıyı birisi açtı bi erkekti. İçeri girmek istemedi ama o kişi kolundan tutup sertçe eve attı. Ulan piç seni sikerim haberin olmaz.

Eve yaklaştım, onları izledim Sonic koltukta oturuyordu. Adam ona bir şeyler söylüyordu o ise kafasını hayır manasında sallayıp duruyordu. Tam da tahmin ettiğim gibiydi herşey, Sonic tehdit ediliyordu o adam Gun'dandı. Kapıyı kırarak içeri girdim, elini beline attı o Michael'dı.

Michael: vayy shadow, naber?
Shadow: siktiğimin piçi rahat bırak onu!
Sonic: shadow burda ne işin var?
Shadow: sen sus, bana söyleyebilirdin!
Sonic: söyleyemezdim!
Michael: hadi ama sizi dinleyemem
Elindeki silahı bana doğrulttu
Michael: geliceğini biliyordum
Sonic: hayır lütfen yapma!
Sonic ayağa kalkmıştı, hayır o oturmalıydı
Shadow: napıyorsun?
Michael: ya benimle geliyorsun yada burda ölüyorsun ki orada da ölüceksin
Sonic: hayır!
Ölücektim bunu biliyordum, ama öyle olmadı. Bundan o kadar çok emindim ki başka bir şey aklıma gelmemişti. Ama olmuştu işte...
Michael: iki türlü de ölüceksin zaten
Shadow: bak ne dicem, gel konuşalım hallederiz 
Michael: ne konuşması lan?!  O kız senin yüzünden öldü!!
Lan ben bi şey yapmadım amk
Shadow: salak görevim o kızı korumakken onu neden öldüreyim amk?
Michael: orası sana kalmış
Sonic: lütfen bırak onu
Sonic'e baktım, ağlıyordu
Shadow: bebeğim, beni senin öldürmeni yeğlerdim
Sonic: hayır shad, olmaz sensiz yapamam ben!
Shadow: yaparsın bebeğim
Michael: sıkıldım ben

Bir süre sonra bir ses geldi, silah sesi hiçbir şey bakın hiçbir şey hissetmedim belki de sebebi önümdeki bedenden kaynaklıydı. Ama hayır ben bunu tahmin etmemiştim, ben ölüp gideceğimi sanmıştım ama öyle olmadı maalesef ki öyle olmadı ben bedensel olarak ölmemiştim belki ama ruhsal olarak tabiki ölmüştüm...

Sanırım bazı okurlar yeni bölüm istemişti?
Final yakın bacılar
Öpüldünüzz:)