1.Bölüm:İlk Tanışma

231 26 12
                                    

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?

Keyifli Okumalar!

16 Yıl Önce

Takvim 9 Kasım 2008'i gösteriyordu.Yedi yaşındaydım.Kar yağıyordu.En sevdiğim arkadaşım Kally bizde kalıyordu.Gece saat 00.45'di canımız çok sıkılmıştı,herkes uyuyordu.Dışarı çok güzeldi,heryer karla kaplanmıştı.Bian önce çıkıp oynamak istiyordum.Sabahı bekliyemezdim."Kally dışarı çıkıp kar oynayalım.Sabahı bekliyemicem çok sabırsızım."Eğer Kally çıkmak istemezse mecbur bende çıkmayacaktım.Vereceği karar önemliydi bu yüzden."Olur tamam çıkalım,ama kalın giyinelim annemler kızmasın."Kıyafetlerimizi giymiştik.Berelerimizi,atkılarımızı ve eldivenlerimizi giyip evden çıkmıştık.Kar gerçekten çok güzeldi.Bahçede koşuşturmaya başladık.Sonra kardan adam yaptık.Ve en eğlenceli olan kar savaşınıda unutmadık.Kally kocaman bir kar topu yapmıştı ve üzerime koşuyordu bende kaçıyordum.Bahçeden dışarı çıkmıştık,ama umrumda değildi.Evimizin ilerisinde orman gibi bir yer vardı.Annemler oraya gitmeme izin vermiyordu.Farkında olmadan oraya girmiştim.Artık nefes nefese kalmış yorulmuştum ve koşmayı bıraktım.Arkama baktığımda Kally yoktu."Kally!"Adını sesleniyordum,bağırıyordum ama ses vermiyordu."Kally bana bak saklanıyorsan bu hiç komik değil! Korkuyorum neredesin?"
Dışarı çıkmamalıydım,burda tek başıma ne yapacaktım?Çok karanlıktı korkuyordum.Yere çöküp ağlamaya başlamıştım.O sırada önümde birinin durduğunu fark ettim."Ufaklık,burada ne işin var?"Yerden kalkmıştım.Boyu fazla uzundu.Gözleri çok korkunç gözüküyordu.Sim siyahtı,gördüğüm en koyu göze sahipti.Ten rengi bem beyazdı.Hasta gibi gözüküyordu tıpkı.Kendimi büyülenmiş gibi hissediyordum o bana bakarken galiba hâlâ onun büyüsüne inanıyorum.
"Kardeşim kayboldu bulamıyorum onu.Çok karanlık korkuyorum."Vücudumun titremesini durduramıyordum,kekeliyerek konuşuyordum."Burada sadece ikinizmi vardısınz?"Onu ne ilgilendirir bu?Ama ona cevap vermek zorundaymışım gibi hissediyordum."Evet,sadece ben ve kardeşim.Kartopu savaşı yapıyorduk,bian kendimi burada buldum."Ona neden cevap veriyordum ki?Aptalın tekiydim.Bana yaklaştı diz çoktü.Elini omzuma koydu."Kardeşini beraber arayalım mı?"Gözleri dahada koyulaşmıştı.Hatta neredeyse kırmızı gibiydi.Nefessiz kalmıştım.Derin derin nefes alıyordum,aldığım nefesle göğüsüm hızlıca inip kalkıyordu.Hareket edemiyordum,çığlık atamıyordum.Bir tek deli gibi bedenim titriyordu.Hiç beklemediğim bi hamle ile yeşil atkımı çıkardı ve bana yaklaştı.O an itmeye çalıştım, bağırmak istedim ama başaramadım.Boynuma dişlerini geçirmişti o an boynumda tiz bi acı hissettim.Devamı karanlık,çoktan bayılmıştım.Ensemdeki soğuk karları ve boynumdan akan sıcak sıvıyı hatırlıyordum.
Gözlerimi açtığımda evdeydim."Allison'a ne oldu?"Bu annemin sesiydi."Bilmiyorum.En son kartopu savaşı yapıyorduk.Düştüm ama Allison koşmaya devam etti onu bulamadım.Ayak izi gördüm onları takip ettim ve Allisonu yerde yatarken buldum."
Kally kendini suçlu hissediyordu böyle hissetmesini istemiyordum.Konuşmaya çalıştım,boğazım acıyordu ama Kally'i iyi hissetirmek için yapmalıydım."Anne."Zar zor konuşabilmiştim."Kızım,iyi misin,ne oldu sana?"Sahiden ne olmuştu bana?Herşey çok anlamsız geliyordu.Beni neden ısırmıştı?Daha ne olduğunu bilmediğim şeyi anneme nasıl söyleyecektimki.Mecbur yalan söylemek zorundaydım."Koşuyordum bir ses duydum korktum,etrafa bakarken takılıp düştüm.Kafamı sert vurdum galiba bayıldım.Ama endişelenmeyin iyiyim."İyiyim kelimesini o kadar zor söylemiştimki.İyi değildim.Uyumak istiyordum."Anne odadan çıkabilirmisiniz?Uyuyup kendime gelmek istiyorum."O adam geri gelir miydi,beni yine ısırırmıydı? Korkuyordum."Allison ben çıkmasam burda koltukta uyusam olurmu?Seni tek bırakmak istemiyorum,suçlu hissediyorum."Kally'i nasıl red edebilirdim ki.Evet anlamında başımı aşağı yukarı salladım.Konuşacak halim yoktu çünkü.Gülümseyip koltuğa uzandı.Yatağımın yanında duran sehpahadan el aynasını aldım.Boynumda ne ısırık izi,nede kızarıklık vardı.Kanadığına emindim ayrıca cildim çok hassas nasıl ufacık bile bi kızarıklık yoktu anlıyamamıştım.Derin düşüncelerim ile uyuya kalmıştım.Ve o korku ve düşünceler on altı yıl boyunca peşimdeydi.

16 Yıl Sonra

Kalp hastalığım vardı.Bu yüzden sıklıkla fenalaşıyordum.O olaydan sonra hastalığım arttı.Çünkü korkuyordum sürekli .Buda kalbimin hızlı atmasına,ritimlerin bozulmasına sebep oluyordu.Gece uyurken sıklıkla kâbus görüyordum.O gün yine görmüştüm ve ilaçlarımı içmemiştim.Çok kötü olmuştum hastaneye kaldırılmıştım.Hemşire gelmişti serumu yenilemek için."Az sonra yeni Doktorunuz sizi kontrol ve tedavi hakkında konuşmak için gelecek bilginiz olsun."diyip çıkmıştı.Annemin gözleri dolmuştu."Kızım,ben hemen geleceğim." Benim yanımda ağlamak istemiyordu."Tamam."Hepsi onun yüzündendi.Onun yüzünden hastalığım artmıştı.Kapı tıklanmıştı."Allison Amy?"Bu ses tanıdık geliyordu.İçeri girmişti ve ne!
16 yıl sonra tekrardan karşımdaydı hemde doktorum olarak.
Onu baştan aşağı incelemiştim.16 yılda hiç mi yaşlanmamıştı?
"Sen,yaklaşma bana!"Bu sefer beni ısıramazdı buna izin vermeyecektim."Sakin ol Ufaklık,korkma sana iğne yapmayacağım."Ne zırvalıyodu bu herif.
"Ufaklık ne alaka be!Beni ısırmana izin vermeyeceğim.O küçük aptal çocuk değilim artık."Anlamaz ve şaşkın şaşkın bana bakıyordu.Gözüm yakasına takılı olan yaka kartına gitti.
Jay Ava
Yıllardır peşimi bırakmayan o adamın ismi Jay'dı."Bana bak Jay.Beni nasıl buldun?"
Yüzünde alaycı bi ifade oluştu.Kalbim deli gibi çarpıyordu."Seni aramadım ki bulayım."
"On altı yıl önce beni ısırdın" Diye söze başladığımda yüzündeki o alaycı ifade solmuştu.Hatırlıyordu,o farkındaydı kim olduğumun."Senin yüzünden,çocukluğumun en güzel yıllarını korkarak yaşadım.Hepsi senin suçun!Beni nasıl buldun,benden ne istiyorsun?"
"Sen,nasıl olurda hatırlarsın."Kendi kendine bi çelişkiye girmiş gibiydi."Bu imkansız."

"Hatırlıyorum elbette.Bu suratı nasıl unutabilirim?En büyük korkumsun.Yıllar sonra karşıma geçip ne zırvalıyorsun.
O sırada odanın kapısı açıldı.Gelen annem.Başı eğik bi şekilde içeri girmişti.Geldiği iyi olmuştu,bu adam ile durmaktan istemiyordum.Aklımı kaybedecektim.Jay odadan çıkarken."Kendine iyi bak Ufaklık,görüşürüz."Bu sözleri saatlerce kulağımda çınladı.Kafamdan o gün,beni ısırışı gitmiyordu.Tekrar tekrar yaşıyor gibiydim o günü.Aklımı kaçıracaktım.Eve gitmek istiyordum.Burada durmam beni daha kötü etkileyecekti.
---------------------------
Selamm!
Umarım hoşunuza gitmiştir.Bu bölüm kısa oldu ama diğer bölüm uzun olucak.Hoşunuza gittiyse oy vermeyi ve yorum atmayı unutmayın olur mu:)
Yeni bölüm en kısa zamanda gelicek takipte kalın.


AY IŞIĞININ SESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin