2.Bölüm:Ufaklık

186 15 9
                                    

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?

Keyifli Okumalar!

Eve gitmek istiyordum.Burda durdukça kendimi kötü hissediyordum.Annemi ikna etmek zor olmuştu.Ama hastahaneden çıkmıştım.Yol boyunca hiç konuşmamıştım,bu sessizliği bozan annem olmuştu."Allison,neden bian gitmek istedin her şey yolunda mı?"Anneme üzülüyordum ama saklamak zorundaydım.
"Birşey yok anneciğim."Anneme yalan söylemek çok canımı sıkıyordu.Eve gelmiştik,hızlıca odama çıktım.Kapımı kilitleyip ılık bi duşa girmiştim.Neden ben,neden beni ısırdı?Bu düşünceden yıllardır kurtulamıyordum.Duştan çıkmıştım.Kally aramıştı,tekrarlı aramalarına dayanamayıp geri aradım.
Telefon konuşması:
"Sonunda açabildin Allison."
"Ne oldu Kally?"
"Bugün bize gelsene, kafa dağıtırız biraz,anlatacağım şeyler var."
"Peki tamam hazırlanayım hemen."
"Ben seni almaya gelirim."
"Tamam,öptüm"
"Öptüm görüşürüz"
Telefonu kapatmıştık.Hemen hazırlanmam lazımdı.Kötü olsam bile Kally'e iyi görünmem lazımdı.Ne giyeceğimi bulamamıştım.Aklıma yeni aldığım,siyah deri pantolonu giyecektim.Üzerime ise beyaz crop giymiştim.Birde deri kısa bir ceket giymiştim.çanta olarakta siyah düz bir kol çantası takmıştım.Çok güzel olmuştum.Saçlarımı ve hafif makyajımıda yapıp evden çıktım.Kally çoktan gelmişti.Gidip arabaya bindim."Of ateş ediyosun be kızım,bu ne güzellik."Kally sürekli bana iltifat ederdi."O senin güzelliğin."Nereye gideceğimizi tahmin ediyor gibiydim.Bizim her zaman gittiğimiz bir kafe vardı.Her buluştuğumuzda oraya giderdik.Zaman ne ara geçti fark etmemiştim.Ve tamda tahmin ettiğim gibi kafeye gelmiştik.Pastalarımızı ve içeceklerimizi almıştık.Sohbet etmeye başlamıştık."Üç hafta sonra annem evlenecek."Kally'in annesi ve babası ayrıydı."Üzülmemeye çalış aşkım,ben her zaman yanındayım unutma.Orda kalmak istemezsen bizde kalırsın tamam mı?"Konuşurken kelimelerimi dikkatli seçmeye çalışıyordum.Baya sohbet etmiştik."Hadi kalkalım,markete gidip atıştırmalık alıp film izliyelim mi?"
"Olur."Kally'i mutlu etmeye çalışıyordum.Atıştırmalık birşeyler almıştık.Eve gelmiştik.Bir film seçip izlemeye başlamıştık.Saat 23.54 olmuştu."Ben artık kalkayım,saat baya geç oldu."Kally hiç beklemediğim bi an sarıldı."Her şey için teşekkür ederim,iyi ki varsın.Seni çok seviyorum."
"Ben teşekkür ederim,senin gibi bi kardeşim olduğu için."Gözlerinin dolduğu hissettim ve sarılmayı bıraktım."Ben bırakayım seni,çantanı unutma."Ceketimi giyip evden çıktık.Kally beni eve bırakacaktı.Yol boyunca ikimizde konuşmadık.Eve gelmiştik."Teşekkür ederim,iyi geceler."Kally yüzünde tebessüm oluştu."Rica ederim hayatım,sanada iyi geceler."Gülümsedim ve kapıyı açıp indim.Kally'de gitmişti.

Evin ışıkları yanmıyordu,büyük ihtimalle herkes uyumuştu.Sessiz adımlarla kapıyı açmıştım,göz gözü görmüyordu çok karanlıktı ev.Dikkatlice yürüyerek ışığı yaktım.O sırada gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.Annem,babam be bakıcımız yerde kanlar içinde yatıyordu.Nefes alabildiğimden emin değildim.Göğüs kafesimin üstünde büyük bir yük vardı.Kendime gelmeye çalıştım ve çığlık atacaktım ki biri eliyle sıkıca ağzımı kapattı.Diğer eliyle beni kendisine çekmiş sıkıca tutuyordu.Tir tir titriyordum.Gözlerim bir kez olsun,yerde yatan üç bedenden ayrılmıyordu."Ştt!Küçük kız kardeşin hayla odasında uyuyor.Yoksa onu uyandırıp bu görüntüyü görmesinimi istersin?"Sesi tanımıştım.Bu kadar erken olmasını beklemiyordum.Evime gelmesini,sevdiklerime zarar vermesini beklemiyordum.Canım acıyordu hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum."Merak etme,yanlızca acının etkisiyle bayıldılar.Birkaç dakika içerisinde uyanacaklar ve hiç birşey hatırlamayacaklar."Göz yaşlarıma hakim olamamıştım."Seninle küçük bir anlaşma yapağacız.Eğer sesini çıkartmadan benimle gelirsen kız kardeşine dokunmam.Şimdi elimi ağzından çekeceğim ama sakın yanlış bi hata yapayım deme.Aksi taktirde senin için hiç iyi olmaz."Başımı yavaşça salladığımda eli gevşedi ve aşağı indi.Vücudumu saran eli hayla sımsıkı tutuyordu."Sorunun her neyse benimle,ailemi rahat bırak."Keşke şuan suratını yumruklayabilsem."Acele etsen iyi olur ufaklık,kız karfeşin uyandı adım seslerini duyuyorum."Carla bunu görmemeliydi."Beni bırak,Carla'yı yatırıp geleceğim.Bunları görmesini istemiyorum."
"Karşı koymaya çalışma,senin zararına olur."dedi ve vücudumu saran kolları beni serbest bıraktı.Hızlı adımlarla merdivenleri çıkmıştım."Nereye gidiyorsun bebeğim?"diye sorduğumda gözlerini ovuşturdu."Misafir mi geldi?"
"Hayır telefonla konuşuyordum.Sesi hoparlöre vermiştim.Yatağına dön,haydi hızlı ol!" Başını okşayıp kahküllerini düzelttim."İyi uykular bitanem."dediğimde gözlerini kapattı"Sanada."Odadan ayrıldım ve kapıyı nazikçe kapatmıştım.Hemen yan odaya yani kendi odam girmiştim.
Çantamın içerisine masamda duran fotoğrafları koydum.Odadan çıkıp aşağı indim.Jay duvara yaslanmış duruyordu."Gidelim"dedi,sert ve etkiliyici ses tonuyla.Bileğimi tuttu ve beni peşinden sürükledi.

AY IŞIĞININ SESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin