öncelikle yukarıdaki vedeoyu izlemenizi tavsiye ederim zaten vedeo bütün hikayenin olayını içinde barındırıyor
*ben park yn hayatım berbat denilecek kadar kötü, yaşamasaydım daha iyi bu acılara çekmekdense.....
Benim bir ailem yok, var aslında da onlar beni terk etdi, onlar kim neden nasıl bıraktıklarını bilmiyorum 3 seçenek var...
1 - ya beni hastanede bırakıp kaçtılar beni sevmediler nefret etdiler
2 - ya annem beni babamın zoruyla bırakmak zorunda kaldı
3 - ya da annem babam kaçmak zorunda kaldı ve bana bakamayacakları için bıraktılar
Bence 1 seçenek daha uyğun zaten beni kim seviyor ki, üvey annem ve lanet olası herif baba demeğe çekindiğim canavar var.
Annem park Chea-on babam park Ju-on.
İkiside sanki beni cehennemi ölmeden yaşatdırmak için doğmuşlar, ama o üvey annem babam kılıklı ş€ytanlar bir-birlerini tamamlıyorlar annem ve babam ikiside sigara alkol ve başka şüylürin bağımlısı ve durmadan başka birileriyle yatıy0rlar bunuda artık kabulleniyorlar
Babam her canı sıkıldığında odama gelir ve ...
Annem buna gözünü yumuyor ve yalvarıyorum acaba beni hiç mi sevmedi hiçmi o annelik duyğusunu beni ilk kez görünce ilk kez kucağina alınca gerçek olmasasa bir kere'bilemi hiss etmedi?
( şarkı sözleri : annemin izlediğini gördüm *annem umrunda olmadığımı söyledi* )
En zoru okul dönemleri ALLAH belasını versin nefret ediyorum Chan'dan ve kahrolası çetesi
Onlar beni her gördüklerinde aşşağılıyor şiddet gösderiyor benle eşyalarımı alarak bir-birlerine atarak beni durmadan koşduruyorlar Chan yiyeceklerimi alıp kafamdan aşağıya döküyor arkadaşları Chan'a
" fazla ileri getmedikmi? "
Derlerdi ama Chan dinlemezdi eve dönünce korkuyorum
|{ Chan karşıma çıkmaz değilmi? , eğer beni burada bu soğukta beni ölesiye döverse? , karşıma çıkarsa ne tepki vereceğim? , ne yapacağım? , ne diyeceğim? , ondan kurtulmak için ne bahane edeceğim? , ya durumum çok ağır olursa! Eve dönemezsem zaten aileminde umrunda değilim beni aramazlar... ya ÖLÜRSEM! }|
Bu sorular beni bitiriyor bu hayatı yaşamaktanasa ölmek isderdim ama cehennem korkusu bu hayatda kalmak için tek sebeblerim ve hyuan o benim kuzenim onu çok seviyorum bu dünyada ölmesini zarar görmesini isdedemediğim tek kişi o her zaman onunlayım Hyuan'ı da çok kişi durmadan saflılığından yararlanarak onu kullanıyorlardı o da saf gibi onların sahte yüzüne kanarak onlara her zaman yardım eder kötü günlerinde yanında olurdu ama ben onlar gibi olmadım o bana güveniyordu
(I love you N)
Yarın okulun ilk günü, Chan ve tayfasından nefret etsemde ailem babamdan uzak ve kuzenimle görüşe bilirdim
Yine en arka sırada gizlice Hyuan ile konuşuyorduk*
Yn : biliyormusun Gdragon'a madde kullanıyor diye iftira attılar ve oda gidib kanını yoklattırdı ve kanında sorun yokmuş yanı kullanmamış
Hyu : belki rüşvet vermişdir?
Yn : zaten fanlar ve natizenler ortalığı karışdırdı yok kullanmaz herkez yalar o yapmaz
( bu dedikodu gerçek ve 2 ay önce olan bir olaydır! )
SİZ İKİNİZ HEMEN SINIFI TERK EDİN!
Yn : bu öğretmen kendinide bir şey sanıcak sanki sınıfı yerle bir ettik hiç sesimizde çıkmadı
Hyu : deli işde eee......
Yn : ne oldu
Hyu : arkana bak
*Bi sen eksiktin beni sert bir şekilde iterek yanımda geçti yanındada Changbin b0k gibi sırıtarak Chanın arkasından yürüdü "nereye gidiyorlar bunlar?"*
Yn : neden changbin az önce arkasını dönüp bana bakarak sırıtıb chana bir şey ssöyledi ve Chan arkasına dönüp soğuk bjr şekilde bana bakdı
Hyu : kim bilir yine ne planlıyorlar
