ASLİ GÜNAH+18

HEYECAN

-

"Neslihan ve Berat, arkadaşlarınız test çözüyor.Sessizce siz de onlara katılın isterseniz."

Neslihan uyarımla beraber önüne dönmüş ardından bir test kitabı çıkararak çözmeye başlamıştı.Bunaldıklarının farkındaydım çünkü sürekli test çözüp konuları yetiştirme derdindeydik.Edebiyat konularını bitireli iki hafta olmuştu.Konuları unutmamaları için sık sık küçük sınavlar yapıyordum.Sözlü notu vereceğimi düşündükleri için ciddiye alıp çalışıyorlardı.On ikileri yarı yolda bırakacak biri değildim.Sadece çabaladıklarını görmek istiyordum.

Bakışlarımı bıraktığım telefona çevirdiğimde ekrandaki bildirim dikkatimi çekmişti.Ders saatlerinde telefonumu sessize alır pek ilgilenmezdim ama son zamanlarda öyle olmuyordu.

Paneldeki mesaja merak edip tıkladığımda Emir'in dm'ine girmiştim.İlişkimiz nasıl bir boyuttaydı emin değildim.Birçok anı beraber paylaşmış ve birbirimizin hayatına farklı boyutlarda dahil olmuştuk.Olmuştuk olmasına ama o hâlâ bir bilinmezlik olarak saklı duruyordu.

Üzerine gitme konusunu yaşadığı şeylerden sonra ertelemiştim.Bildiğim tek bir şey vardı o da zamanı gelince tam anlamıyla yollarımızın kesişeceğiydi.

Her ne kadar başlarda tavrım sert ve kırılmaz dursa da Emir başarılı bir şekilde gardımı düşürmemi sağlamıştı.Güven konusu da böyleydi.Ona güveniyordum.Şu yaşımda  böyle bir şey duysam anlatan kişiye nasıl bakardım bilmiyordum ama kontrol güdüsü çoktan beni terk etmişti.Zincirin kırılma noktası bir kayıptı ama ben o zincirin kopmasına izin vermiştim.

Emir iyi olsun diye ona daha fazla vakit ayırmaya başlamış,zihnimde ona daha derin bir yer vermiş, yetmemiş onu kalbime de almıştım.Misafir olarak geldiği kalbimde kalıcı olmaya and içmiş olan bu adam hedeflerini bir bir gerçekleştiriyordu.Ben ne mi yapıyordum? Tüm bunlara sessizce evet diyordum.Devam et ve beni sev.

Adımı sesinden duymak istiyordum.Her Deniz'im dediğinde zihnim karıncalanıyor,midem kasılıyordu.Görmediğim birine böyle hissedecek kadar ipleri kaçırmıştım işte.

Daldığım düşünceler eşliğinde dışarıyı izlemeye başladığımda havanın güneşli ve güzel olduğunu fark ettim.Soğuk değildi.Havalar yavaş da olsa ısınıyordu.Sınav telaşından kendime vakit ayıramıyordum.En az öğrencilerim kadar ben de heyecanlıydım.Geçen sene mezuna bırakan bir öğrencim bu sene benimle beraber bir daha hazırlanmıştı.Sonucunu en az onun kadar merak ediyordum.

Sahi son zamanlarda hiç sesi çıkmıyordu.Fırsat bulduğumda iletişime geçmeyi aklıma not ettim.O sırada bakışlarım tekrar telefonuma döndü.Bildirimlere baktığımda Emir mesaj atmıştı.Oyalanmadan mesajlara girdim.

Emir: Dersin 12lere mi hm?

Emir: Eğer öyleyse muhtemelen canın sıkılıyordur.

Emir: Benimle ilgilenmeye ne dersin?

Emir: Deniz'im sapık seni özledi 🥺

Emir: Biraz ilgi istiyor olabilir🥺🥺

Attığı emojileri onda hayal edince tebessüm etmekten kendimi alamadım.

Deniz: Doğru bildin Sapık.

Deniz: Dersim 12'lere.

Deniz: Demek beni özledin.

Deniz: Çok mu özledin ?

Görüldü.

Emir Çevrimiçi

Yazıyor...

Emir: Çok özledim.

Emir : Bak.