Asker yareni

0.2

Bacılarım hoşgeldiniz sefa getirdiniz.
Nasılsınız napıyorsunuz bakim
Ben bölüm yazıyorum kırk yıl sonra

Neysem medyadaki yeni kapağımız nasıl buldunuz on saat uğraştım hoy maşallah.

Daha fazla tutmuyum sizi
İyi okumalar ♡

~♡
Bir hafta sonra

Günaydın enerci demek isterdim ama bugün gün boyu ayakta olmak zorundayım valizlerim var ahha ağlıcam.

Ufluya ufluya banyonun yolunu tuttum. İşlerimi hallettikten sonra hızlıca mutfağa gidip masaya oturdum.

"Günaydın sultanım" dedim anneme

"Günaydın güzel kızım hadi yemeğini ye çok işimiz var unutma" dedi ha demeyi unutmuşum bugün çarşıya gidicez ağlıcam ağağğa.

Tamam dercesine kafamı salladım ve kahvaltı mı yapmaya başladım.

"Kızım birşey dicem" dedi anam hayır olsun.

"Sor annem" dedim

"Hatırlıyormusun nefes teyzeni" dedi annem.
Nasıl hatırlamam onu ikinci annem gibiydi .

"Evet anne nasıl unuturum" dedim. Annem gülümsedi ve "oğlu aliyi hatırladınmı peki " dedi. Ayy onu nasıl unuturum öküz benle uğraşıp duruyordu .

"Yani anne yaptıklarını unutmadım onu bir göreyim bitti zaten geçen onlara gittiğimizde yoktu ben ona sorucaktım artık karşısı-" derken annem araya girdi.

"Kızım sakin ol ya öz geçmiş ver demedim. O Ankara da askermiş hem nefes teyze gilde orda İstersen o sana onlar yardımcı olur " dedi anam hahahayt elime düştün pikaçuu.

"Olurr" dedim. Aklıma bir sürü plan geldi ben hepsini uygularım ayy çok kötüyüm be.

"Peki ozaman ben nefese diyim" dedi annem ve kalktı. Lan bu askermi olmuş heyt be görüyormusun alişi .

Hemen kahvaltı masasından kalkıp koşa koşa hazırlanmaya gittim . Üstüme bir adet sweat ve altıma bol kot giydim saçımı at kuyruğu yapıp . Bıraktım makyajla hiç uğraşamam valla. Annemi bekliyordum kapının önünde makyajsız dışarı çıkmıyorduda. Kaç saat geçti bilmiyorum bakın ciddiyim. Annem geldi.

"Anne bian gelmiceksin sandım" dedim

"Sus kız eşşek sıpası" deyip sırtıma vurdu

"Aaa" dedim " ya anne ne vuruyon yaa" dedim

Hadi yürü dercesine baktı bana. Merdivenlerden inerken ne oldu anlamadım ayağım bacağıma çarptı merdivenin o yanındaki kol neydi onun ismi (cahilliğime bırakın) tutundum az kalsındüşüyordum. Annemdende azar işttikten sonra çarşıya gidiyorduk.

Ne varsa yoksa aldı annem ben değil . Elbiseden çık mutfak eşyasına kadar siz düşünün artık.

"Anne yeter orda evim hazır arkadaşım var herşeyimiz var" dedim annem bana bir baktı ödüm bokuma karıştı