Wifey

Chapter 2: Paris

MIRACLES POV:

Flight Attendant: You finally arrived in your destination.

*Nang sinabi ito ng flight attendant, agad akong nagising mula sa aking tulog. Agad ako nag ayos bago bumaba ng eroplano at agad na bumaba kasama ang aking maliit na bag na dala dala ang aking passport.*

*Nang ako'y bumaba sa eroplano ay agad ako nabuhayan. Ganito pala ang pakiramdam na makapunta sa isang bansa na bago lang sa aking paningin! Puno ng pag-asa at nakaka sabik.*

*Nakuha ko na ang aking luggage at agad na naglakad para maka-alis. Nag hihintay ako sa aking service na sinabi saakin ni Mr. Eduardo. Ganito pala ang pakiramdam pag mag isa ka lang nag lalakbay, Nakaka-kaba at nakaka-sabik. Habang ako'y nag hihintay ay biglang may bumusina saakin akala ko ay service ko na kaya agad ako kumatok sa bintana ng mamahaling sasakyan.*

Miracle: Bonjour! Are you my service?

*bigla bumaba ang bintana ng sasakyan at nakita ko ang isang babae na naka itim na damit at mukhang mataray na mukhang mamahalin.*

Jiya: I'm not your service. I'm Jiya.

*Sh*t! Kahit ang boses nya ay malalim at Mataray! Agad ko naman binati si Jiya.*

Miracle: Ahh..Good Day Mademoiselle

Jiya: Good day too.

Miracle: You speak Tagalog right?

Jiya: I do.

Miracle: Pwede na po ba ako makasakay?

Jiya: You really need to ask that? Becareful though. Bagong bili tong Car ko. It's Lamborghini.

Miracle: Ahh...Lam-Ano po?

Jiya: Lamborghini.

Miracle: Ano po yun?

Jiya: The only car you probably know are second hand cars. Just go ride in it.

Miracle: Sige po! Thank you po Ma'a-

Jiya: Jiyana Eduardo but call me Jiya.

*Anak sya ni Mr. Eduardo!? Omg! Di ko akalain makikita ko sa personal si Ma'am Jiyana Eduardo! Kilala ko si Jiya dahil isa sya sa mga pinaka matalinong 4th gen ng mga Eduardo and at the very early age, si Ma'am Jiya ay business minded agad kaya di nag tataka na kahit pag-kabata nya ay sikat na sya sa Pilipinas.*

*Habang nag dr-drive si Ma'am Jiya ay di ko kayang hindi mapangiti dahil apaka swerte ko at nasa Paris na ako at sino ang di mag aakala na ang anak ng pinaka mayamang pamilya sa Pilipinas ay drinadrive ako papuntang school!? After ilang oras ng biyahe ay nakapunta na ako sa school at grabe! Apaka laki ng campus at madaming mga estudyante na iba't iba ang lahi!
Parisian International Boarding School of Arts and Business for the Elite and Businessminded.*

*Pagkababa ko ng Campus ay agad naman akong binati ng mga Pranses. Ginuide din ako ni Ma'am Jiya sa aming kwarto under sa dormitory ng eskwelahan. Apaka laki ng kwarto at halos parang mas malaki pa kesa sa kubo na tinutuluyan ko dati sa Palawan! Bigla naman ako tinawag ni Ma'am Jiya at ibinigay saakin ang aking uniporme na gagamitin ko sa pag pasok.*

Miracle: Thank you po Ma'am Jiya! Ma'am Jiya? Roommates po ba tayo?

Jiya: Yes. And we're classmates so hopefully you're not like any of my old roommates.

Miracle: Parang masyado po malaki tong kwarto na toh Ma'am Jiya...

Jiya: Di kalang sanay that's why.

Miracle: O-opo! Di po ako sanay pero siguro mga 2 weeks lang sanay na agad ako dito.

Jiya: I'm glad you can adopt this new environment for you.

Miracle: Sabi po kasi ni Mama na dapat marunong ako masanay agad sa mga bago para sakin.

Jiya: I see...Tomorrow, is your first day of school here sa PIBSAB. Ako na bahala sayo to guide you where is our classroom and more.

Miracle: Thank you po talaga Ma'am Jiya! Di ko na po mabilang kung gaano po ako nag papasalamat para sa tulong po ng pamilya nyo po saakin. Sana po ay maging mabuting mag kaibigan rin po tayo.

Jiya: Yes. We will. Anyways, aalis muna ako. If you need anything, just call the Butler and they'll give you everything you needed.

Miracle: Opo! Thank you po talaga Ma'am!

*Nang umalis na si Ma'am Jiya ay humiga ako sa kama ko at tiningnan ko ang bawat sulok ng kwarto. Mahirap man ako ay nag papasalamat naman ako at pinagpala ako na maka rating dito sa ibang bansa para mag-aral. Talaga sisikapin ko na makapag tapos lang dito sa eskwelahan na ito at madala ang pamilya ko dito.*