2:Mevzu Derin

1.4K 66 15
                                    

Yeni bölümden hepinize merhaba. Hoşgeldiniz efenüm.

Medya:Ecem.

Ecem'in modeli hakkında düşünceleriniz.

.
.
.
.


Yazar'dan

Cem ve Ecem duyduklarıyla adeta yerlerine mıhlanmışlardı.

Bu gerçek olamaz,siz bizim ailemsiniz gibisinden reddetiyodular gerçekleri.

En son Cenk buna son vermek için Cem ve Eceme sarıldı ve "Bugün gidip dna testi yapıcaz. Sonuç ne çıkarsa çıksın siz bizim ailemizdensiniz tamammı?
Kendinizi kaybetmeyin güçlü olun,siz benim kardeşlerimsiniz. Birisi benim kardeslerimi boyle güçsüz görse komik olmazmı hı?"dedi.

Ecem abisinden ayrılıp gidip Canere sarıldı. Caner çok duygusal bir yapıya sahipti o yüzden Cem ve Ecemden çok ağlamıştı.

"Lan Caner senmi karıştırıldın bizmi oğlum niye ağlıyosun ben bile ağlamadım çünkü böyle bir şeyin gerçek olduğuna inanmıyorum."dedi ve Canerin ensesine vurdu.

Caner,Ecemden ayrılıp"Nasıl ağlamıyim lan 17 yıllık üçüzlerimi,üçüzüm olmadığını söyledi resmen babam. Bari karışcaksanız benimle birlikte karıştırılsaydınızya beni niye dışladınız lan. Küsüm size."diyerek kollarını göğsünde birleştirip Ecemden bikaç adım uzaklaştı.

Diğerleride Canerin dediklerini algılamaya çalışıyodular.

"Oha amınakoyim ne dedi öyle. Senin küsmek için yer aradığını anladım ama böyle bir olayda aramak bence çok tuhaf."dedi Cem.

Eslem de(anneleri) küfür ettiği için tam terliğini çıkarcakken araya Yakup girdi(babaları).

"Yeter bu kadar tantana hadi hazırlanın. Hastaneye gidip dna testi yaptırıcaz daha."diyip salondan çıktı ardındanda Eslem çıktı.

Cenkte kardeşlerini dönüp"Odalarınıza hadi marş marş."diyip çıktı.

"Lan niye dikiliyoriz hala."diyen Cem ile odalarına dağıldılar.

Ecem'den

Olayın hala şokundaydım ama şuan elimden bişey gelmiyordu.

Dolabımı açıp kıyafetlerime bakıp daldım.

Sonunda kendime geldiğimde mavi bir kot ve siyap bir crop giyindim.

Ayakkabı olarakta dün aldığım beyaz ayakkabımı seçtim ayakkabının altı temiz olduğu için direk giyindim.

Saçıma bişey yapmadım okula gitmeden önce saçlarımı yıkamış ve bakımımıda yapmıştım zaten.

Yatağımın üstündeki telefonumu alıp kılıfın içine para ve otobüs kartımı koydum. Ben çanta takmayı sevmedigim için ne gerekiyosa kılıfıma koyardım.

Telefonumdan bildirim gelince baktım instagram'dandı. Baksam nolurduki? 2 dakika girip çıkardım hem.

.
.
.

Kapım gürültüyle açıldığında sıçradım yerimden,etrafıma baktığımda yatağıma yatmış ayaklarımıda duvara dikmişim. Ben ne ara bu hale gelmiştim lan. Sosyal medya bizi içine çektiğine artık emin oldum."Lan Ecem nerdesin sen. Ohh hanımım keyfiniz yerindemi çay,kahve ne istersiniz. Bizimkiler aşağıda ağlıyosundur diye seni rahat bıraktı sen burda yatıyon. Hadi lan bekletme bizi premses."diyerek gitti. Bu tabiki Cem'di.

Arkasından bağırmaya başladım "Sıfatsız,saftrik,aşalık puş- pişt."sondaki küfürü edemiyince moralim bozuldu ama sıkıntı değil.

Yerimden kalkıp sıfatü-l eşgalimi düzelttikten sonra aşağıya indim.

Annem beni görünce"Kızım sen yarım saattir napıyosun odada . Burda seni bekliyoruz,yürü bakim önden."diye azarladı.

Kapıdan çıkarken Cem sırıtarak bana bakıyodu. Ağzımı oynatarak 'Şerefsiz'dedim. Anında sırıtması silinirken saçımı karıştırıp kapının önündaki arabaya bindi.

Bende yüzümdeki sırıtışla ön koltuğa oturdum.

Annem ve Babam,babamın arabasıyla gidicekti. Bir kere hepimiz babamın arabasına binmiştik ve ben,cem,caner ve cenk abim arka koltukta nefessiz kaldigimiz için ölümle burun buruna kalmıştık. Tamam belki Caner, cem'in poposuyla bakışmıs olabilir ama neyse. O gün bu gündür bir daha hepimiz aynı arabaya binmedik.

Abim ve Caner'de arabaya binince yola koyulduk. Yoldayken hiç konuşmamıştık. Zaten hastane yakın olduğu için çabucak geldik.

Arabadan inince Cenk abim yanıma gelip kolunu omzuma attı abimin bu sahiplenici özelliğine hasta olduğumu söylemişmiydim,söylemediysemde artık biliyosunuz.

Babam ve annem'de arabadan inince hastaneye girdik. Babam bir görevliyle konuşup yanımıza geldi.

"4. Kattaymış. Diğerleri gelmiş bizi bekliyolarmış."dedi.

"Of ya niye ilk biz gelmedik. Beklenilen kişi olmaktan nefret ediyorum."diyerek yakındım. Odaya girince bizi göz hapsine tutucaklardı kesin.

Cem'den hah sesi geldi "Kimin yüzünden geç kaldık acaba,kızım seni bekledik 2 saat."sonra ciddileşip, burnunu hafifçe çekti"Hem ben seni korurum merak etme burda abin ne diye duruyo sana bi yan bakan olursa yumruğumun tadına bakarlar kızım."dedi.

Bu sefer ben hah ladım"Pardonda senmi benim abimsin,benden 20 saniye önce doğdun lan lavuk."dedim.

"Oğlum bunca dediğim şeyden sadece bunumu anladın. Ayrıca lavuk ne lan sen abimin sözlerinimi çalıyorsun?"

Cenk abim,Cem'in kafasına vurdu"O benim minik serçem. Istediği şeyleri söyleyebilir."dedi.

"Tamam be,bir şey demedim minik serçene." Dedi Cem salağı.

Konuşa konuşa odaya gelmiştik bile.
Annem bize döndü gözleri dolu gibiydi ama akmıyordu, akmasındı.

"Kuzularım içeriye giricez şimdi ama ağlamak yok tamammı? Ben sizi ağlarken görünce dayanamıyorum. Sonra makyajım akmasın."dedi ama derdinin makyaj olmadığını hepimiz biliyorduk.

"Anamın derdi her şeyden önemli minik kuzular o yüzden konuşma hakkınız yok."dedi Cem.

Bu seferde babam kafasına vurdu."Ya sizin yüzünüzden ileri zekam geriliğe geçiş yapıcak lütfen artık kafama vurmayın."diye nazikçe(!)uyardı.

Babam kapıyı açınca hepimiz suspus olup içeriye girdik.

Ama girmez olaydık.

Bu ne oğlum cennetemi düştüm ben.

TAM YERİNDE BIRAKTIĞIMI BİLİYORUM XBXNNSSM

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.!

DİĞER BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ.

💗

751 kelime.

üçüzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin