üçüz

13:Ecem ÖZ

Yeni bölüme hoşgeldiniz🤍

BU ARADA EBRAR'IN MODELİNİ DEĞİŞTİRDİM. 'GÜZEL ARKADAŞLIKLAR' BÖLÜMÜNE GİDİP BAKABİLİRSİNİZ.

Çok uzatmıyıcağım oy verdiğinize göre bölüme geçebiliriz..
•
•
•

Yazar'dan

Salonda büyük bir sessizlik hakimdi. Ecem dna sonucunu öğrendikten sonra 'Hava almaya çıkıcam. Beklemeyin beni.'diyip gitmişti.

Sonucu diğerleride öğrenmişti. Ahu mutlu olmuştu. 17 yıl önce öldüğünü sandıkları çocukları yaşıyordu ama Eslem'in halini görünce sevindiği için kendine kızdı.

Ahu ne kadar çocuklarım ölmemiş yaşıyor desede, Eslem ise çocuklarım ölmüş yaşamıyor diyordu. Ölmüştü ve o hissetmemişti. Anneler hissederdi ama neden Eslem hissetmemişti. Belkide Ecem ve Cem o hissi kapattığı içindir dedi kendi kendine.

Eslem,Cem'in kendi çocuğu olmadığını öğrnenince de çok üzülmüştü ama Ecem'in dna testi sonuçlanmadığı için içinde bir filiz tohumu ekilmişti. Belki demişti içinden. Belki Ecem benim kızımdır. Belki Ecem karıştırılmamıştır.

Bugün o dna testini okuduğunda o ekilen filiz'in boynu büküldü,içinde fırtınalar koptu. Aileleri 4 kişimi olmuştu artık. Kendisi,kocası,büyük oğlu ve doğurduğu üçüzlerden sadece 1 kişinin hayata tutunduğu oğlu.

Ürperdi bu düşünce yüzünden. Sonra hayır dedi içinden. Onları ben doğurmaış olabilirim ama onlar hala benim kızım ve oğlum.

Boğazını temizleyip söze girdi Eslem. "Onları ben doğurmamış olabilir ama bu demek değilki onlar benim çocuğum değil. Hayır onlar hâla benim çocuğum. Bunu bir kağıt parçası değiştiremez." ağladığı için zar zor konuşuyordu. "17 yıl. Koskoca 17 yıl Cem ve Ecemi ben büyüttüm. Okadar kolay değil onları benim elimden almanız."dedi sonra Ahu'ya döndü. "Üzgünüm Ahu ama benide anlayın. 17 yıl büyüttüğüm evladım sandığım çocuklarım benim değilmiş.Caneri düşünün. Üçüzleriydi onların ama değilmiş. Çok acı verici bir şey. Biz en iyisi bunları bir sindirelim. Sonra konuşuruz. Cem sende gel bizimle oğlum."dedi ve önce salondan sonra evden çıktı.

Diğerleride tek bir kelam etmeden evden çıktılar.
Ahu ise Eslemin az önce oturduğu koltuğa bakıp dalmıştı. Eslem'in söylediklerini düşünüyordu.

Ecem'den

Evden çıktıktan sonra kendimi yine sahile atmıştım. Telefonum'dan şarkı açtım ve kulaklığıma bağladım. Cebimdeki kulaklığı alıp taktım. Şarkı dinlerken daha iyi düşünüyordum.

Ruhumun ikiziymiş
Bu tuttuğum ellerinin iziymiş
Ecel gibi çağırıyor kabuslar beni
Gittiği gün içinmiş

Ne güzeldi kokun üzerime sinmiş
Alev almış içim yana yana dinmiş
Düşkünlüğüm deli gözlerine
Azabım inci gibi dizilmiş

Ölümle yaşam arasında bir çizgideyim
Onca lafın arasında küfür gibiyim
Sanırım bitti barışamayız
Bundan sonra

Koca yılın anısı bir anda nasıl sileyim
Yine yakama yapışır mı mesafelerin
Canımı kimseler acıtamazdı
Senden fazla

Acıtmışlardı canımı,hemde çok fazla..

Ah döktüğüm bu yaşlar
Aslında gönlümün selaları
Bir başka gün başlar
Eksilmez başımın belaları