FOUR

89 0 0
                                    

(Des' POV)

"San Antonio. Meron bang bababa?" Si manong conductor yan. Malapit na kasi sa bus stop e atsaka andito na ako sa San Antonio!!! \(^0^)/

"Ako kuya! Akooo! \(^0^)" Hahaha! Ang energetic ko naman. Nasigaw pa talaga habang nakataas ang kamay. ^_^

"Hahaha. Ang sigla mo naman. Akin na yang isa mong bag tulungan na kita." Eehh ang bait ni kuya! Hihihi.

"Thank you kuyang konduktor! Ingat po sa pagdadrive kuyang driver! Babye! ^_____^" Hihihi. Muka kong ewan noh? FC ba? Mejo lang naman. Kilala ko yung driver e, siya yung lagi kong nasasakyan pag luluwas ako papunta dito o pabalik sa Manila. Nakakabiruan ko talaga yun. ^_^

(?___?)7

San Antonio ba talaga to? Ganda ng munisipyo o! BENGGA!!!

"Des!"

>_>

"Tawag tawag ka jan bat di mo ko tulungan magbuhat?!" Sabi ko dun sa tumawag sa akin. Agad naman siyang lumapit at kinuha yung isa kong bag at yung binili kong pasalubong.

"Kadadating mo lang puro ka nanaman utos." Lol. Sumusunod ka naman.

"Mabait ka naman kaya okay lang yan. Lagay mo muna sa loob yan may bibilhin lang ako thankyou!" Sumibat nako baka tumanggi pa yung si MJ e. Hihihihi.

Si MJ o si kuya MJ yun. Nagbabantay siya sa comshop namin. Tapat lang ng munisipyo yung shop namin. Actually kay tito ko yun sa kapatid ni mama ko.

"Saan na yung bag?" Tanong ko kay MJ pagkapasok ko sa shop.

"Dito sa baba. Uwi ka na?" Hmmm. uuwi na nga ba ako?

"Oo. Pagod na ako e. Gutom pa ko. -_-" Uuwi na lang talaga ko. Di pa ko nananghalian e pati agahan at gabihan kagabi. Piatos lang kinain ko kanina sa daan. Tinatamad akong kumain e. 

-_-

"Geh. Ingat. Jan na si manong Albert pahatid ka na lang sa kanya." Huwaw! Ang bait naman tinawag pa si manong Albert ^_^

"Salamat!" Lumabas na ko sa shop, dami rin kasing tao e. Alam niyo ba kilalang kilala yung shop namin dito, mabilis kasi ang connection :))

"Manong o bayad po! Thankyou!" Binigay ko na kay manong Albert yung bayad ko, siya yung service nung dalawa kong pinsan. Tagahatid pag pumapasok sila.

"ATE MIRA!!!!!!!"

Speaking of dalawa kong pinsan... Mira ang tawag sa akin ng mga kamag-anak ko. Yung mga friends ko, yung first name ko yung tinatawag sa akin which is DES short for DESTINY. Pag family and relatives ko naman MIRA ang tawag sa akin o kaya MIRACLE.

"Hello!!!" Niyakap nila ko ng sabay saka kiniss sa magkabilang cheeks. Hihihi. Ang lalaki na nila!!!

"Pasalubong po? *0*" Si Hannah yan. Siya panganay. Sosyal yan e.

"Wow! Brownies! Yummy! Can I have some? *Q*" O diba? Englishera ang pinsan ko? Sabi ko senyo sosyal yan e. Hahaha.

"Later magbibihis muna ko ng damit ha?" Paalam ko sa kanila tapos kinurot ko yung pisngi nilang dalawa.

"E ate wat time ka pupunta dito sa bahay?" Si Anne yan yung mas nakababata.

"Uhmm. Basta tatawagin ko na lang kayo mamaya ha?" Paalam ko sa kanila

"Sige po ate!" - Anne 

"Sure ate Des! Don't forget my brownies! Dali go change na po! Faster!" At tinulak pa nga ako. ~__~

"O ano yang dala mo?" Si kuya yan.

"Sa tingin mo kuya?" ~_~ Galit ako sa kanya. Paano ba naman sabi niya pupunta siya sa bahay kahapon. Tapos malaman laman ko lang kay mama nasa NLEX na pala ang mokong? Di tuloy ako nakasama sa tropa kahapon. Nanood sila ng pyro sa MOA e. >3<

His DESTINY MIRACLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon