MAFYACIK✧ Yarı Texting

2. bölüm

"Ee sonra ne oldu??" Diye sordu Sena heyecanla. Şu an da temizlik işini halletmiş birlikte kahve yudumluyorduk. Ayrıca dün ve bugün yaşadıklarımdan da bahsetmeyi es geçmiyordum tabii.

"Ne olacak işte o çok sevdiğim komşucuğum(!) kumralımın annesi çıktı."

"Aman Ayça kaptırma kendini bu çocuğa anası çok çektirir diyeceğimde kapılmışsın çoktan belli." Göz kırparak söylediği cümleye karşılık olarak göz devirip konuşmaya başladım.

"Hem kapılma lafın gelişi kızım hafif hoşlanıyorum sadece. Hemen tanımadığım kişiye de aşık olmam ben."

"He he aynen canım sen bunları benim külahıma anlat. Kaç yıllık arkadaşınım ben senin. Seni senden iyi tanıyorum Ayça."

"Üf tamam be. Belki birazcık hoşlantıdan fazlası olabilir, birazcık ama."

"Geç bu ayakları, hadi kalk eve gidelim artık. Çok yorgun hissediyorum."

"Tamam, anaht-"

"Biliyorum biliyorum, anahtar sende dursun ben geç geleceğim uyuyacağım diyeceksin."

"Ne alaka ya? Anahtarı bana ver sen geç gelip dinlen diyecektim. Tıch tıch ben öyle bir insan mıyım Sena?"

"Ay cidden öyle mi diyecektin?"

"Hayır tabii ki mal! Nerde gördün benim öyle dediğimi?" Gülerek söylediğim şeye karşı eli ağır arkadaşımdan tam popoma yediğim şaplakla yüzümü buruşturmuştum.

"Acıdı ya vicdansız!"

"Hakkettin canım. Hadi yürü eve gideceğiz dedim. Ayrıca ceza olarak anahtar sende kalacak hatta yarın hiç gelmeyeceğim. Bensiz yürütebilecek misin işleri görelim bakalım?"

"Ya bak bunu söyleme ama bir tane daha yapıştır bana olmaz mı?"

"Tıch"

"İki tarafına da??"

"Olmaz."

"Tekme de atabilirsin?"

"İstemez."

"İki tarafına da tekme atabil-"

"Ya ayça ben kamyoncu dayılar mıyım ya?! İlla bu tekliflerinin kabul edilmesini istiyorsan onların yanına git! Ne meraklıymışsın götünü elletmeye!"

"Üf abartma sende be! Banane kamyoncu dayılardan. Kamyoncular beni ilgilendirmiyor. Tırcılar daha iyi bence-"

"Ağzına sıçıcam ama aaa! Sus !"

"Tamam, sustum."

Sena ile birlikte kafeden çıkmış yolda ilerliyorduk. Bugün Sena kendi evine gitmeyecekti. Bir iki gün kuzeninde kalacaktı. Bu yüzden yollarımız normale göre daha erken ayrılıyordu. Normalde olsa bu duruma üzülürdüm ama şu an yanımda beni biçmeye hazır olan bir arkadaşım varken ondan daha erken kurtulacağım için mutluyum. Ne hayırlı kankayım be, öyle değil mi?

......

Eve geldiğim gibi yorgunluğumu atmak adına duşa girmiş bakım yapmaya başlamıştım. Haftalık yüz maskelerimi uyguluyordum. Son sez müzik dinlerken aşağıdan gelen yüksek ses ile olduğum yerde donakaldım.

"Casper! Orada mısın?"

Hızla salona gittim. Etraf karanlıktı. Ama ben ışığı Casper için açık bıraktığımdan eminim.

"Casper, cici köpek. Neredesin?"

"Casper ödül maması ister misin?"

"Ah hadi ama Casper çık artık ortaya!"