Eylül

"Kız Kavgası"

Okulla ilgili eski anıları birbirimize hatırlatıp duruyorduk ki aramıza değiştirilmeye üşenilmiş monoton bir zil sesi girdi.

Damla benden bir dakika izin isteyip telefonu cevapladı.

Burayı özlediğimi kendime itiraf ederken Damla'nın yüzüne yayılan şeytani gülümsemeye kafamı çevirip ne olduğunu anlamaya çalıştım. Yanıma iyice yaklaştıktan sonra

"Hadi gel çok eğleneceğin bir şey yapcaz eski günlerdeki gibi."

"Açıklamayı çabuk yap tatlışım, meraktan ölmeden mesela?"

"Kız kavgası."

Şeytani gülümsemesi iyice yüzüne yayılırken bana göz kırptı. Bende aynı gülüşü yüzüme takınıp onu takip etmeye başladım.

--

Konu dokuzlardan bir kızın ablalarına şımarıkca davranmasıydı. Kızlar küçük(!) tehditler savururken ben duvara yaslanmış, saçlarımın kırıklarıyla ilgilenerek onları izliyordum. Ve küçük cesur şeyin

"Hepinizi siktiririm!"

Cümlesini duyunca sakinliğimi bozup kıza yaklaştım. Hala ukalaca bakıyor olması daha sinirlenmeme sebep olmuştu.

Tek kolumu boynuna yaslayıp, duvara yapıştırdım. Kulağına eğilerek

"Haddini bilmek zorundasın, küçük sürtük!"

Ukalaca bakışlarının yerini korkunun esir almış olması beni içten içe gülümsetti ama ufaklığa bu yüzümü göstermeye hiç niyetim yoktu.

Dahada sıkmaya başladım boynunu.. Ve acısı artmış olacakki hıçkırıklarla birlikte özür diliyordu.

"Ağlama!! nefret ederim ağlayan kızlardan!"

Cümlemle birlikte ona iğrenerek bakamaya başladım.

Ciddiyim. Ben ağlıyor olabilirim ama başkasının yanında ağlamam. Bu yüzden ağlayan kızlardan nefret ederim. Son derece.

Arkadan gelen sert sesle irkildim. Siktir! Bu Uğur'un sesi.

"Cansu! Sen iyi misin? Ne yaptılar sana?"

Uğur'un bu sürtüğe böyle ilgiyle bakması?? Ah, evet. Beni çıldırttı.

Olanları anlamamış bir şekilde bakışlarım bir Uğur'a bir Cansu denen sürtüğe çeviriyordum.

Gerçekten şaşkındım ve eveet, şakınlığımı artıran bir cümle daha

"Sen iyi misin hayatım? Hı? Cevap ver."

Hayatım mı ? Uğur'un sevgilisi miydi şimdi bu sürtük ?

Onları önemsemiyormuş gibi yapıp

"Sevgiline sahip çık, ablalarına bulaşmasın!"

Diye girişimde bulundum alaylı bir sesle.

"Bak Eylül! Fazla ileriye gitmeye başladın. Ona böyle zarar veremezsiniz! Hiç kimseye zarar veremezsiniz!"

Bu çocuğun entel tavırları beni öldürüyor. Göz devirip

"Neyse hadi siktir olunda bizde biraz gülelim."

Bu cümlemle kızlar kıkırdamaya başladı. Bela arıyormuş gibi konuşsamda Uğur'un hiçbir şey yapamayacağını bildiğimden korkmuyordum.

Bana öfke dolu bir bakış atıp

"Terbiyesiz." dedi.

Bu sözüne hiç kırılmadım ve onu durdurmak için bir ünlem attım ortaya.