"İnsanların her zaman tavsiyeye ihtiyacı yoktur;
bazen sadece ellerini tutan bir ele,kendilerini dinleyen bir
kulağa ve onları anlayan bir kalbe ihtiyaçları vardır."
-Marcel Prév
Boşluktaydım,kimsesiz bir boşlukta.İnsandan yoksun bir yerde.Karanlıktı,kapkaranlık.Gözüm hiçbir şey görmüyordu.Etrafta çıt bile yoktu.Bağırsam birisi sesimi duyar mıydı?Elimden tutup beni buradan çıkarır mıydı?Boştu,her yer boştu.Ben neredeydim?Buradan nasıl kurtulacaktım?
Koştum,koştum,koştum.Belki bir çıkış yolu bulurum diye koştum.Nefessiz kalana kadar koştum ama sonuç yine değişmedi.Etrafta hiç ışık yoktu.Etrafımda döndüm belki göremiyorumdur diye ama yoktu işte.Sonra bir şeye çarptım.Kafamı kaldırdım ama yine hiçbirşey göremedim.Çarptığım şeye dokundum ne olduğunu anlamak için.Dokunduğum anda çıkan sesle elimi ateşe değdirmişim gibi hızla çektim.
—Buradan çıkmak ister misin?
—S–sen kimsin?
—Hadi gel benimle,deyip elimi kavradı ve çekiştirmeye başladı.O elimi tuttuğu anda önümüz aydınlandı.Işıkları kim yaktı?
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AHU
ChickLitBaba ben sana layık bir evlat olamadım ama keşke bir kere saçımı okşasaydın... ... Lise son sınıf olan Ahu ailesi ile sorun yaşıyordur.Bu sorunları yaşarken yanında ona destek olabilecek birinin hep hayalini kurar.K...
