Boşanma |JİKOOK

3 bölüm

Bölüm şarkısı
Jungkook~Closer to you ~

Uzun bir aradan sonra merhaba 🙂

Jimin'in bakış açısı

Beni kontrol etmekle görevlendirilen doktorun "Bebeğiniz sağlıklı bir şekilde büyüyor Bay Park" gülümsemesiyle rahat bir nefes aldım, ben de ona gülümsedim.

"Ben de artık kendimi çok daha iyi hissediyorum doktor. Bu artık ofise dönebileceğim anlamına mı geliyor?"

Yoongi bana söylediğinden beri doktorla tekrar teyit ettim ki, kendimi yeterince iyi hissettim, önceki birkaç haftada olduğu gibi birkaç saatte bir kusma ihtiyacı hissetmiyordum.

"Bana bildirdiğiniz bilgilere göre herhangi bir sorun çıkacağını düşünmüyorum. Gelecek hafta her zamanki gibi işe gidebileceksiniz."

Haberi anlatırken gülümsedi ve çizelgemi kontrol ettikten sonra; ruh halimin değiştiğini hissettim Meslektaşlarımla yeniden buluşacağım düşüncesi beni biraz neşelendirdi.

Jungkook da orada olurdu ve tabii ki onu gördüğümde canım yanardı ama ofiste benim için değerli olan birçok kişi daha var. Şirkette birlikte çalıştığım tek kişi eski kocam değildi.

Hoseok da oradaydı.

Takım arkadaşlarım da oradaydı.

İşlerini düzgün bir şekilde yapma konusunda gerçekten tutkulu, nazik ve sevecen insanlardı ve herkesin gün boyunca bu kadar ürekten ve yardımsever olduğu bu tür bir ortamda olmayı özledim.

Yakışıklı doktora gülümseyerek "Teşekkür ederim" diyerek biraz sıçradım.telefonum çaldığında.

"Yoongi hyung mu?" Aramayı yanıtlayıp, gülümseyerek telefona konuşmama izin veren nazik doktordan özür dilemek için hafifçe eğildiğimde, Yoongi'nin beni aramasına neyin sebep olduğunu merak ettim.

"Randevunu bitirdin mi?" Doğrudan sordu ve cevabımı vermeden önce doktora baktım.

"Dr. Kim'le biraz konuşuyorum ama bitiriyorum. Neden hyung?" Doktor sözlerime hiçbir şey söylemeden başını salladı, seansımızın sona erdiğini kabul etti ve ben tekrar aramaya odaklandım.

"Ah, Hoseok da geldi ve biz kafedeyiz. Bitirdikten sonra buraya gel, Hoseok seni eve getirecek."

"Oh, peki. Görüşürüz hyung" aramayı kapattı ve telefonu hızla kapattı, ismi kadar güzel olan doktor da kısa arayı umursamadan güzelce gülümsedi.

Dr. Kim Seokjin.

O çok yakışıklı (y/n Tabiki sonuçta o kos koca WWH 😘).

Ve bu kadar güzel birinin doktor olacak kadar zeki olduğunu düşününce, hastasına karşı bu kadar nazik ve anlayışlı davranırken mükemmele yakındı.

"Bunun için özür dilerim doktor" demesine rağmen ne kadar büyülenmiştimOnun güzelliğini görünce değerli vaktinin birkaç dakikasını boşa harcadığımdan korktum ve özür diledim.

"Sormamda sakınca yoksa, şu anda konuştuğunuz Dr. Min Yoongi mi?"

Yoongi'nin isminin söylenmesiyle ilgilendi ve ben de onun cevabına başımı sallayarak gülümsedim.

"Evet. Onu tanıyor musunuz doktor?"

"Elbette, hastanemizde tanınmış bir cerrah ama liseden beri benim üçüncüm. Bugün buraya kontrol için sevimli bir arkadaşının geleceğini bana hiç söylemedi." Yoongi hakkında bilgi verirken gülümsedi ve ben de kartı kaşıdım. ikinci cümlesinde kafamın arkasında.

"Ah, onu daha yeni tanıyordum.Aslında. O benim arkadaşımın arkadaşı." Hoseok ve Yoongi'yi düşünerek ikisinin nasıl tanıştığını merak ettim.

Yoongi'nin adını Hoseok'tan da hiç duymadım, bu yüzden aniden panel hastanemizde doktor olan bir arkadaşı olduğunu söylemesi benim için şaşırtıcı oldu.

"Anlıyorum, seninle tanıştığıma memnun oldum. Sanırım gelecekte çok daha fazla karşılaşacağız."

Seokjin bana gitmekte özgür olduğumu söylemeden önce gülümsedi, bu yüzden onun gideceğini bilerek tereddüt etmeden ayrıldım. Hala benden sonra kontrol edilecek uzun bir hasta listesi var.

Kafeye doğru giderken iki arkadaşın dinlendiğini gördüm. Hoseok yüzünde hafif bir gülümsemeyle etrafına bakıyordu ve insanları gözlemliyordu.Yoongi fırsat buldukça kahvesinin tadını çıkarırken telefonuna göz atıyordu.

"Ah, Jiminie!" Hoseok beni görür görmez coşkuyla el salladı ve ben güldüm, onlara doğru daha hızlı adımlar attım, hızım henüz hamilelikten pek etkilenmemişti.

Dördüncü ayımda olduğum için genelde bol kıyafetler giydiğim için dışarıda pek bir değişiklik göstermedim ama daha sonra ofise döndüğümde giymek üzere yeni yelek ve hırka almayı düşündüm.

"Nasıl oldu?" Fazla kafein tüketmemem söylendiği için bana bir bardak meyve suyu ikram etti, ben de yerime otururken teşekkür ettim.Hoseok'a haberi anlatırken "Dr. Kim gelecek hafta tekrar ofiste çalışabileceğimi söyledi." Yüzü aydınlandı ve haberi duyduğu için heyecanlandı.

"Bu harika! Ekibimizdeki herkes seni çok özlüyor." Ceketinden hızla telefonunu çıkarırken inci beyazı dişlerini gösterdi ve ben de departmanımızın grup sohbetine haber yazarken ona bakıp kıkırdadım.

"Ah, Yoongi hyung. Dr. Kim Seokjin'i tanıyor musun?" Dikkatimi adının söylendiğini duyduktan sonra başını kaldıran Yoongi'ye çevirdiğimde, muhtemelen az önce bahsettiğim ismi nereden bildiğimi düşündüğü için birkaç kez gözlerini kırpıştırdı.

"Ah, yani o senin doktorun mu?"kafasına tıkladı ve başımı sallarken gülümsedim.

"Evet, senin liseden beri onun üçüncü öğrencisi olduğunu söyledi." Meyve suyundan bir yudum daha alan Yoongi başını salladı ama gözleri odaklanmamıştı, bize bir şeyler düşündüğünü söylüyordu.

"Öyleydi, o zaman bu her şeyi kolaylaştırıyor. Eğer kendini kötü hissedersen bana söyle. Onu hemen evimize gelmesi için çağırırım," diye aniden kafasını kaldırdı ve doğrudan gözlerimin içine baktı ve ben biraz söylediği şey karşısında kızardı.

"Ne, hayır hyung. Bunu ona yapma, Dr. Kim zaten meşgul."

"Hayır, bazen beni ziyarete gelir"Hayır, bazen izinli olduğu günlerde beni ziyaret ediyor. Ona artık benim ev arkadaşım olduğunu söyleyebilirim. Daha sonra daha sık ziyaret etmekten mutlu olacaktır."

"Vay be hyung. Jin hyung'un bu şekilde gönüllü olarak evine girmesine izin vereceğini hiç bilmiyordum. Beklendiği gibi! Herkes değişebilir ve Jiminie ve bebek için her şeyi yapabilir!" Hoseok aniden cıvıldadı ve doktorumla ne kadar rahat konuştuğunu görünce gözlerimi genişlettim.

"Hyung, Dr. Kim'i de tanıyor musun?"

"Tabii ki aynı üniversitede olduğumuz için o da benim son sınıf arkadaşım."