Readline

2. Bölüm

Sabah kalktığımda gene aynı yerdeydim, umarım şu yurttan çıkarımda rahatlarım! Neyse.. bugün markete gideceğim ve kendime bir şeyler alcağım çünkü yurt yemeğini sevmiyorum! Yataktan kalktığımda oda arkadaşım hala uyuyordu, boşverip hemen üstümü değiştirdim ve saçımı yaptım. tatlış duruyordum umarım işe yarar! cüzdanımı alıp aşağı indim. herkes bana dik dik bakıyordu, ne var canım? Hayatınızda ilk defamı tatlı ve güzel yiyen kız gördünüz? Onlara göz devirip müdürün odasına gittim, off tıklatmasam mı? Tıklatmam lazım yoksa böyle mal gibi kalacağım! Hemen kapıyı tıklatlık ve içeri girdim, müdür bana güler yüzle karışıladı, şükür bugün iyi günündeymişim. Koltuğa oturup sorumu sordum. "Müdür hanım size bir şey soracağım, acaba markete gidip kendime bir şeyler alabilir miyim? Burdaki yemekler benim midemi bozuyor da.." dedim ve üzgün surat yaptım. Müdür kıyamadı ve "Tabii ki kızım, ben elimden geleni yapacağım, yemekleri az sonra kontrol ederim. Dikkatli ol!" dedi ve bende teşekkür ederek çıktım. Çok ama çok sevinmiştim! hemen dışarı çıkacakken görevli abla kolumu tuttu, ne oluyor şimdi? Görevli ablaya döndüğümde görevli abla çok sinirliydi, ne yaptım ki ben? Görevli abla sinirle konuşmaya başladı "Kızım sen nereeye böyle! Git üstünü değiştir! Bi daha çıkamazsın sen?!" dedi.. Ben de sinirlendim ve "Görevli ablam bak hemen markete gidip geleceğim ya! Müdür hanım izin verdi bile, üstümde ne varmış ya? Sadece tatlı kıyafetler giydim o kadar?!" diyip elinden kurtuldum. Görevli abla bana anlamaz suratla bakıyordu, aldırış vermeyip dışarı çıktım.

Bir süre yürüdükten sonra markete geldim, içeri baktığımda en sevdiğim şeyleri olduğunu gördüm! AYY BUGÜN BENİM EN MUTLU GÜNÜM!!! diye içimden konuştum. hemen içeir girdim ve 1 hafta yiyeceğim kadar yiyecek aldım, hemen kasaya uçtum ve hepsini ödedim. Yiyeceklerimi poşette koyup yetimhaneye gittim, görevli abla bana geldi ve "Kızım seni birisi alacak! Nihayet gidiyorsun.." dediği an ben donup kaldım. NEY! NASI YA BEN AMA OFF! Suratımı birazda olsa asarak müdürün odasına gittim..

Odaya girdiğimde kadın ve adam bana mutlu bakıyorlardı, ama ben gitmek istemiyorum ki.. Neyse müdür benle konuşmaya başladı. "Mina'cım ben senin yeni ailenle tanıştırayım. Bu Adam yani baban olacak kişi: Cengiz. Kadın yani annen olacak kişi: Semra. Abin ise: Enes'tir. Umarım yeni ailenle iyi geçinirsin Mina.." diyip odadan gitti. Ben tabiilide anksiyetem tutmuştu.. Kadın "Kızım- ah yani Minacım, bizden korkmana gerek yok. Bana bakar mısın lütfen?" diyip başımı yukarı çekti. "Bak, bizim bazı katı kurallarımız vardır. 1.'si bize saygı ve samimiyet kurman lazım, 2.'si abine saygılı davranacaksın, 3.'sü telini saat 10.30'da masaya koyacaksın ve sen uyuduğunda senin telefonunu kontrol edeceğiz." dediğinde bombastic side eye atmış olabilirim. Ardından "Umarım anlayışla gösterirsin" dedi ve odadan çıktılar. Ben anlayamıyorum ben bu kuralları neden anlayışla karşılayım ki? Ben abi olacak kişiyle hayatta saygı samimiyet %0.00.0.00.0 göstermem! Off off.. Yandım ben ya!

Bir süre sonra görevli abla elinde benim bavulumu gördüm. Hemen sordum "Görevli ablam neden senin elinde benim bavulum var?" diye sordum, hemen görevli abla cevapladı. "Çünkü sen az sonra yeni ailenin evine gideceksin" dedi.. NE! BEN YARIN GİTMİYECEK MİYDİM?....