12.BÖLÜM

303 5 2
                                    

Kına gecesi bitmişti. Eflayı eve Ege bırakmıştı. Çetin kendi arabasıyla gitmişti. Salondan en son Koray ile ben çıktım. Zaten çok kalabalık bir kına değildi. Ne Koray'ın nede benim çok çevrem vardı. Herşeyi tamamladıktan sonra arabaya bindik ve eve doğru yola çıktık.
"Hera, çok güzel oynadın"
"Şey, teşekkür ederim. Sende öyle"
"Çok güzelsin!"
"Ya Koray sende çok tatlısın desem olmaz"
"Niyeymiş o ben tatlı değil miyim!:)"
"Ya tatlısın ama fazla yakışıklısın"
Yolda güle güle eve gittik. Vardığımızda ayağımdaki topukluları çıkartıp bir kenara attım, üstümü bile değiştirmedim yatağa attım kendimi. Aşırı bir bel ağrım vardı.
"Ahhh!"
"Hera!" Koray içeriden koşarak geldi.
"Ya belim çok kötü ağrıyor. Ağrı kesici verir misin?"
"Olmaz hamilesin sen ilaç alamazsın!"
"Ama belim...!"
"Gel üstünü değiştirelim ben belini ovarım. Hadi güzelim!"
Koray'ı dinledin ve zar zor yataktan kalktım. Üstüme rahat şeyler giydim ve Koray belimi ovdu birazda olsa rahatlamıştım.
"Hera"
"Efendim Koray?"
"Şimdi bizim bebeğimiz kaç aylık?"
"3 neden ki canım?"
"Yani biz  bebeğimizin cinsiyetini öğrenebiliriz. Hadi kalk gidiyoruz!"
"Nereye Korayy!"
"Cinsiyet öğrenmeye!"
"Olmaz düğünden sonra hep birlikte öğreniriz"
"Ya tamam neyse boşver sen dinlen"
"Ya Aşkım kırılma ama cidden yoruldum. Bebişte ağırlık oluyor. Kimseye belli olmasın diye göbeğimi içime çekmekten çocuk büzüştü içeride"
Koray o kadar sesli güldüki beni bile güldürmüştü.
"Tamam canım hadi yatalım yarıın düğün var!"
Evet yarında düğünümüz vardı ve Koray'a asla gelinliğimi göstermemiştim. İnat değil mi?
                                             ...
Sabah ben kalkmış yavaş yavaş hazırlanıyordum ve Koray bey hala foşur foşur uyuyordu!!
"Koray hadi kalkk geç kalıcaz!"
"Ya hayatım düğün saat altıda, daha saat sabahın dokuzu ne bu acele?"
"Sen o zaman beni gelinlik içinde görmek istemiyorsun!"
"Olur mu öyle şey herşeyden çok istiyorum!"
"O zaman kalk Koray!" Yoksa anca rüyanda diye bağırınca kalktı ve yanıma geldi;
"Hayatım sabah bile çok güzelsin"
Hiç mütevazi olamayacağım "biliyorum aşkım!"
"Hahaha baya alçak gönüllü bir eşim var! Dedi ve gülerek banyoya gitti. Su sesi gelince anladım ki duşa girmişti. Bende o sırada saçımı makyaşımı yapmıştım. Evet akşam altıya kadar öyle durucaktım. Koray belinde gevşek bir havluyla ve elinde saçını kuruladığı havluyla banyodan çıktı.
"Koray o havlu belinden düşerse çığlığı basarım!"
Dediğimde gülmekten yerlere yatıcaktı.
"Benim utangaç sevgilim!, çocuğu yaparken hiç öyle demiyordun ama" diyip sırıttı.
"Koray, vallahi döverim senii. Bilerek yaptık sanki!"
"Tamam tamam kızma ben şimdi egelerin yanına gidicem bir iki saate dönerim"
"Oha Koray ben evde tek başıma doğurursam nolucak!!"
"Karıcım çocuk daha meydanda bile değildir. Ceviz kadar karnındaki bebek. Merak etme doğursan haber ver!" Diyip sırıtınca sinir oldum.
                                           ....
" Efla güzel oldum mu?"
"Ablacım prenses gibisin:)"
Gelinliğim omuzlarından askılı, bembeyaz, uzun, kabarık altlı bir gelinlikti. Saçlarımı ise iri dalgalar yaptırmıştım. Kafamda o gelinlere takılan tülden yoktu yani ben istemedim. İnci taşlı zarif bir taç taktım. Düğüne 20 dakika vardı.
"Abla herkes salonda."
"Efla inşallah çok kişiyi çağırmadın!"
"Yok yok alt tarafı 87 kişiyiz"
"Oha kim var o kadar!!"
"Abla Fatma teyzeden başladım onun sülalesine kadar çağırdım!"
"Aferin sana aferin iyi bok yedin!"
"Kızma ya öff neyse benim kocamı bulmam lazım!"
"Efla ne kocası?"
"Ege abla kim olucak."
"Sevgilim demek istedin herhalde!"
"Üff espiri anlayışın sıfır abla!"
Diyip odadan çıktı. Bende aynanın karşısında kendime bakarken kapı sesi geldi. İçeri kim girdiğine bakmadan salak gibi konuştum.
"Öf Efla anladık Ege kocan şimdi ben kendi kocamı bulmam lazım. Asla diğer kızlar yicek gibi bakmıyor ya. Hem sen niye kızları çağırdın ki?"
"Kocanı kıskanma. Onun gözü senden başka kimseyi görmüyor!"
Arkamı döndüğümde büyük bir şok yaşadım. Arkamdaki Efla değil Koray'ın ta kendisiymiş. Bende aptal gibi konuştum öyle. Ah salak kafam!!!
"Ya ben seni Efla sandım ondan yani yoksa-!"
Derken birden yanıma geldi ve beni belimden tutup kendine doğru Çekti.
"Şşş... o kadar güzelsinki. Sadece sus ve bu ağnı yaşayalım. Sadece sen ve ben."
"Koray birisini unuttun. Şu an odada 3 kişiyiz!"
Koray şaşkınca odaya baktı ama kimseyi göremedi. Öyle olunca bana safça bir bakış attı.
"Korayy çocuğumuzu unuttun!"
"Ah. Bende diyorum delirdi galiba hera!"
"Ahahahahha henüz delirmedim!"
"Kaçık bir karım olsun isterim"
"Var zaten!"
Biz çok mutluyduk. Birbirimizi tamamlıyorduk. 3 kişilik şahane bir aileydik. Birden odaya Efla daldı.
"Bölmek istemezdim ama sizi bekliyorlar haydi!"
Koray sıkıca elimi tuttu. Bende bir elimle gelinliğimi tuttum. Düğün salonuna girdiğimizde büyük bir alkış tufanı koptu. Koray kulağıma eğilerek;
"Bu kadar kalabalık beklemiyordum!"
"Efla'nın işi. Tanımadığım kişilerle dolu!"
Biz o halde bile gülüyorduk. Düğünün ilerleyen zamanında oyunlar oynadık. Ben oturdum ve Koray,Çetin, Ege zeybek oynadılar. Herkes onları alkışladı. Saat ilerledikçe kişi sayısıda azalıyordu. Bana yüklü miktarda altın Koray'a ise yüklü miktarda para takılmıştı. Düğün sonunda paraları denkledik ve çıktık. Salondan en son çıkan biz 4 lüydü. Koray ve ben, Efla ve Ege.
"Koray, kardeşim düğün çok güzeldi. Mutluluklar dilerim. Sanada çok güzel bir anne ve babaya sahip olduğunu hatırlatmak isterim küçük dostum" dedi ve karnımı sevdi.
"Efla ağlayarak bana sarıldı;
"Ablacım hakkınızda hayırlısı. Allah bir yastıkta kocatsın!"
"Öf hadi çok dram oldu azcık sevinelim yürüyün gidiyoruz!"
"Neereye karıcıım?"
"Kaçık karın sizi hastaneye götürüyor!"
"Yoksa-!"
"Evet kocam bebiğimizin cinsiyetini öğrenicez."
"Abla bizi hastaneden almazlar bence"
"Nedenmiş o sevgilim?"
"Ya ablam gelinlikli, eniştem damatlıklı, ben elbisemle dağılmış haldeyim. Ege hala yakışıklı!"
Dediğinde güldük. Hepimiz Koray'ın arabasıyla hastaneye gittik. Evet beklenen o an gelmişti. Hastanenin kapısından içeriye girdik. Özel doktorumuz Gece hanımın yanına girdik.
"Hoşgeldiniz. Düğün kaçakçıları!"
Hepimiz güldük.
"Tahmin ediyorum ki bebeğin cinsiyeti için geldiniz?"
"Evet gece hanım."
"Tamam Hera hanım siz şöyle geçin ama karnınızı açmanız gerekiyor. Ama gelinlikle pek mümkün değil"
"Abla biz Ege ile çıkalım siz bize dışarıda söylersiniz. Rahat ol sen!"
"Koray bey siz arka kabinde eşinize yardım edin"
Koray beni yavaşça kaldırdı ve kabine girdik.
"Ben bu fermuar işini evde yaparım diye düşünmüştüm ama kısmet hastanede oldu!"
"Koray cidden çok şakacısın. Heyecandan kalbim çok hızlı!"
"Benimde güzelim benimde." Üstümü açtıktan sonra resmen don ve sütyenle içeri dalı verdim. Koltuğa uzandım ve karnıma soğuk bir jel döküldü. Karnımda ultrason cihazı dolaşıyordu. Koray heyecandan yerinde duramıyordu. Ekrana baktığımızda onu gördük. Biricik çocuğumuzu. Burnu aynı Koraydı. Elleri aynı ben.
"Evet cinsiyetini öğrenmek için hazır mısınız!"
"Lütfen söyleyin kocam birazdan heyecandan bayılıcak!"
"Evetttt çocuğunuzun cinsiyeti ERKEK!!"
Ney cidden mi bir oğlum olucaktı.
Koray sevinçeten ne yapacağını şaşırdı. Bir oraya bir buraya "OĞLUM OLUYOR,OĞLUM OLUYOR" diye bağırıp geziyordu. Ben kabine geçtim ve kendim giyindim. Daha sonra koşarak Efla ile Ege'nin yanına çıktık.
"Abla yavaş söyle kalbime inicek yoksa!"
"Bir oğlumuz oluyor Eflam!"
"Ege duydun muu? Erkek bir yiğenim oluyor?"
"Duydum güzeliim. Allah analı babalı büyütsün kardeşim!"
"Sağol kardeşim benim. Darısı sizin başınıza" diyince Efla sudan çıkmış balık gibi bakıyordu.
"Lafın gelişi söyledim baldız..;)"
Herşey çok güzeldi. Bir oğlum olacaktı. Kocam yanımda onun arkadaşları yanında. Benimse hem kocam Hemde kanımdan bir parça olan kardeşim yanımdaydı. Daha bu hayattan neler isteebilirdim ki!!!!!!
                                              ...

Karanlık Aşkım (+17)Where stories live. Discover now