Başlangıç

29 1 2
                                    

Vahşet hissettiğim, gördüğüm tam bir vahşetti. Her insanın bir dönüm noktası vardır,hayatının değiştiği,çıkmaza girdiği bir dönüm noktası. İşte benim dönüm noktamda burasıydı.

Derin ama hızlı hızlı nefes almaya devam ettim ağzımda kanın tadını alabiliyordum, kokusunu alıyordum, fakat bu kan bana ait değildi.

Önümde yerde kan gölünde boğulan bahçivana baktım. Gözleri açıktı fakat nefes almıyordu.
Elimde,yüzümde,üstümde her yerde onun kanı vardı. Midem bulanıyordu, kanın kokusu berbattı. Fakat hiç korkmuyordum, küçücük bir korku kırıntısı bile yoktu.

Elimdeki bıçağı yavaşça yere bıraktım ve temkinli adımlarla geri geri yürümeye başladım taaki arkamda çarptığım iri bir cüsseye kadar. Kahretsin görgü tanığımı vardı? Oysa kimsenin olmadığına emindim. Tuhaf olansa hiç bir ses duymamıştım.

Soğuk kanlılığımı korudum ve sakince arkamı döndüm. Arkamda kocaman simsiyah gözlü bir adam vardı, yalan yok bayağa kocaman ve kaslı görünüyordu.

Dudaklarının iki tarafı da yukarı kıvrıldı.
"11 yaşındaki bir kız için gayet başarılı bir cinayet" dedi.

Yine hiç bozuntuya vermeden konuştum."sende kimsin?burada ne işin var?"
Adam dahada güldü ve yavaşça yere çömeldi,aynı boyuta gelince durdu."Bende senin gibi kötü işlere bulaşan masum bir adamım ve buraya bir çocuk evlat edinmeye geldim " dedi.

Gayet normaldi,burası bir yetiştirme yurduydu insanlar pazardan elma alıyormuş gibi çocuk alıyorlardı. Anladığımı belli edercesine başımı salladım ve arkamı dönüp banyoya doğru yol aldım.

Adam arkamdan kahkağa attı ve seslendi."hey! O kanlı üstünle herkesin dikkatini çekersin ve yakalanıp hapsi boylarsın nereye gittiğini sanıyorsun?"dedi.

Durup ona baktım "Buradaki herkez resim yapmayı sevdiğimi bilir özelliklede kırmızı rengini o yüzden bu halimi kimse takmaz"dedim.

Haklıydım burada pek sevildiğim söylenemezdi ve her zaman boyalarla üstümü batırırdım ilk başlarda sorun olsada, daha sonrasında herkez alışmaya başladı ve bir şey demiyorlardı.

Tam önüme dönecekken tekrar sesini duydum "kaç kişi öldürdün de bu kadar rahatsın?"dedi.

Tekrar ona döndüm belli peşimi bırakmıyacaktı."2 kişi, bundan sanane koca adam işine baksana sen" dedim.
Cidden peşimi ne zaman bırakmayı düşünüyordu.

"Hiç mi korkmuyorsun seni polise şikayet etmenden sonuçta her şeye tanık oldum?"

Gayet sakinliğimi korudum. "Hayır, çünkü sende bu işleri yaptığını söyledin sen söylersen bende söylerim, hem kim sana inanırki burası kör nokta hiç bir kamera burayı çekmiyo sana mı inanırlar yoksa banamı koca adam?"

Adamın gözlerine iyice hayranlık doldu ve ayağa kalktı "sanırdım yeni varisimi buldum " dedi ve arkasına dönüp gitti.

Onun gitmesiyle rahat bir nefes aldım.
Varis derken ne demek istiyordu? Hiç bir şey anlamamıştım ama yoluma devam ettim saat 9 du bütün çocuklar uyuyordu. Sessizce banyoya gittim bir güzel banyomu yaptım.

Bütün işlerimi halledikten sonra koğuşuma doğru gittim tam içeri girecekken müdüre annenin sesini duydum.
"Doğa kızım buraya gel bakalım"
Bu kadar sakin olduğuna göre daha cesedi görmemişti. Hızla yanına gittim."efendim müdüre anne bir sorunmu var?"

İçtenlikle gülümsedi."Tatlım senin için bir aile var şu an buradalar tanışmak istermisin?"

Şok içinde ona baktım "Ne! Saat akşamın 9'u bu saatte kim gelirki müdüre anne?"

"Bilmiyorum ki kızım, tutturdular bu kızı istiyoruz diye hadi gel bir tanış, ayıp olmasın insanlara, hem iyi tarafından bak bayağa heybetli bir aileye benziyorlar sana bayağa iyi bakıcaklar belli" Dedi.

Başımı aşağa yukarı salladım ve ofisine doğru yürümeye başladık. Bu saatte kim gelmiş olabilirdiki?

İçeri girdiğimizde müdüre anne kocaman gülümsedi "Eveeet kızımızda geldi buyrun tanışın bakalım"

Merakla beni almaya gelen aileye baktım ve bir şok dalgası vücudumu sardı.
Bu biraz önce benle konuşan o koca adamdı ve yanında da bir kadın vardı ikiside bana sırıtarak bakıyordu.

Kadın bana bakıp kocaman gülümsedi üstündekilere bakarsak bayağa zengin görünüyorlardı. "Merhaba canım ben Nisa Çelikbaş senin yeni annen olmak istiyorum tabii sende istiyorsan "dedi.

Bunlar kendilerini ne sanıyordu beni öylece alabileceklerini filanmı? Kaşlarımı iyice çattım. Adam hızla öne atıldı ve kulağıma doğru "merak etme bizde senin gibiyiz bizimle olursan özgürce insan öldürebilirsin ve hayatı dolu dolu yaşarsın" dedi.

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı bak işte.buna hayır diyemezdim beni nasıl ikna edeceğini iyi biliyordu.

Kocaman sırıttım ve müdüre anneye döndüm "işlemleri başlatalım çünkü yeni bir ailem var."




_ Bölüm sonu _





Arkadaşlar bu benim ilk kitabım biraz amatörce olabilir ona göre sevmezseniz anlarım bölümler düzenli gelmeyebilir.

Bayyyys♥️


ADELİNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin