Sonunda bar'dan çıkmıştık herkes sonuna kadar içmişti.
Ben hariç. Hayatımda bir kere bile sarhoş olmamıştım, her zaman dengemi korumayı severdim.
Lütfiye hala kahkağalar atıyordu "gerçekten bu gece çok eğlendim bebeklerim, bunu bir gün yine yapalım lütfen" dedi. Bir yandanda bana tutunarak ayakta kalmaya çalışıyordu.
Emir yandan gelip Lütfiyenin koluna girdi " merak etme Lütfoş ben hep seninleyim, arada evden kaçar geri geliriz buralara" dedi. Onlar araların da gülüp kahkağa atarken ben Yasirin yanına gittim.
Yasir benim yakın korumamdı, fakat ne zaman bir derdim olsa hep o yanımda olmuştu, çocukken buraya geldiğim zaman bana o sahip çıkmıştı. Çoğu konuda bana o yardım etmişti. Gücümle ilgili kabuslar görürken sinir krizleri geçiriyordum, bu süreçte hep yanımda olmuştu.
"Yasir? Bakıyorum da hiç sesin soluğun çıkmıyor, sıkıldın mı yoksa?"
Hafif bir tebessümle yetindi "yok canım neden sıkılıyım, hele bu ikili varken" diyerek hala saçma haraketler yapan Lütfiye ile Emiri gösterdi.
Onunla beraber bende güldüm. Ama artık bu ortamdan gerçekten çok sıkılıyordum, tek başıma sadece Korsan'la beraber olmak istiyordum.
Tekrar ona döndüm "Yasir beni ormana götürsene, biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var. Hem gücüm üstünde biraz çalışıcam" dedim.
Oda bana döndü "Adel bu kadar çok çalışıp kendini yormana gerek yok, tamam oldu işte gücünü kontrol edebiliyorsun daha fazla kendini yorma bence"
"Hayır Yasir ben gücümü tam kontrol etmek istiyorum" boynumda ki kolyeyi gösterdim "Bunun uğruna artık daha çok çalışmam lazım, yeni lider benim herkezi güvende tutmam lazım."
Bir süre gözlerime baktı. Biliyordum benim için endişeleniyordu fakat benim de artık sorumluluk'larım vardı ve bunun için daha çok çalışmam lazımdı.
Sonunda pea etti ve "tamam ama bu sefer güvende olman için Lütfiye ve Emir'de gelicek, tamam mı" dedi. Biraz düşündüm bence bir sorun çıkmazdı.
"Tamam kabul" dedim ve çocuklara seslendim "hey sarhoşlar hadi gelin ormana gidiyoruz."
......
"Tamam şimdi başlıyoruz, Adelina ilk başta sakin olmanı istiyorum" diyen Lütfiyenin sesini duydum.
Yarım saattir odaklanmaya çalışıyordum fakat hanfendi sakin ol, sakin ol diyerek bütün odak noktamı bozuyordu.
"Lütfiye eğer susarsan odaklanır ve sakin olurum, canım benim" dedim.
Ters ters bana baktı "ayy iyi tamam be sanada bir şey demeye gelmiyor"
Onu boş verip tekrar gözlerimi kapadım.
Ormanın en derinine gelmiştik ve yere oturmuş yarım saattir kavga ediyorduk.
Yanımdaki Korsanın uluduğunu işittim fakat umursamadım "başlıyorum herkez sessiz olsun" dedim ve bir anda hepsi sustu.
Mırıldanmaya başladım "Alfa seni çağırıyorum, bana yol göster ve beni kabul et"
3 kez bunu sessizce mırıldandım, daha sonra yavaşça karanlığa gömüldüm, işte şimdi başlıyorduk.
Yine aynı yerdeydim karlarla kaplı bir ormanda, ve karşımda o vardı Alfa.
"Merhaba yine karşılaştık" dedim. Sakince ona doğru yürüdüm, ama bu sefer öncekilere göre farklı davrandı ve arkasına dönüp ormana doğru yürüdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADELİNA
Fantasyyurtta terk edilmiş bir kız çocuğu bir gün karşısına çıkacak umuttan ve vahşetten habersizdir ve bu vahşet onu dahada değiştirir. Mafya tarafından evlat edinilen bu kız çocuğu hayatını yeni babasına adamıştır. Fakat sorun şu ki bu aile sıradan bir...
