bilmiyorum gazetecilik ikinci sınıf öğrencisiyim hep Hayalimdi gazetecilik okumak
Yılar sonra hayalimi gerçekleştirmiştim Kendimden daha yakın bahsedicek olursam lee Felix
Avustralyalı'yım 3 yıl önce Kore'ye geldim Korece adım yanbok bu adı pek sevmiyorum ama alıştım arkadaşlarım sevmediğim için bana inat yanbok die seslenirler ahhh nalet olsıcılar Neyse nerde kalmıştık dediğim gibi 4 yıl önce Kore'ye geldik
Annem babam Avustralya'da gelmdiler Benim de işime gelir
Zaten onlar için bir fazlalıktan ibaretim orda çok zor zamanlarım oldu dışlandım sırf çekik gözlü olduğum için anlamıyorum gözümün çekik olması beni seçimim değil hayır
Utandığımdan değil kendimi seviyordum tabi bir yere kadar
Bi de çili olmam var onun için ayrıca zorbalığa uğrardım Defalarca dövüldüm psikolojik şiddete uğradım artık kendimden tiksinmeye başlamıştım Yorulmuştum bu hayatan ve içindeki insanlardan
Ölmek ve yaşamak arasında ince bir çizgideydim aşamadım O çzigiyi izin vermediler
Ailem, ne kadar güzel bir şey değil mi aile kelimesi
aile denilince aklınıza sizin seven sizi koruyan sevgi dolu bir aile geliyor aklınıza dimi
Benim ailem öyle degildi evet kabul ediyorum her istediğimi yerine getirirlerdi maddi durumumuz kötü değildi
Ama işte herşey maddi değil manevi olmalı değil mi işte öyle bir hayatım yoktu
Onlara göre herşey para Okulda şiddet gördüğümü defalarca söyledim, annemin bana dediği tek şey
Şımarıklık yapıyorsun oldu ne kadar desemde dinlemediler Hep bir kılıf buldular Avusturya yı sevmediğimi Kore'ye dönemk istediğim için böyle yaptığımı söylediler
ilk başlarda üzülüyordum ama bir müddet sonra alışıyorsun Kimsenin sizi dinlememsi ne kadar acı dimi bi karar almıştım üniversiteyi Kore'de okuyicam die ilk başta izin vermek istemediler kavga etik ,tokat yedim sorun değil alışıktım Dedim ya okulda daha kötülerini gördüm bu en hafifiydi benim için
Reşit olmama rağmen hala onların baskısı altındaydım bir yere gidersem onlardan izin alır giderdim Psikolojik baskının da cabası
Neyse bir karar almıştım dimi üniversiteyi Kore'de okicam die Evet istediğimi yerine getirmiştim kabul etirmiştim nasıl mı polisle tehdit ederek Reşitim beni zorla tutuyorlar die
Tabi o gün evde kıyamet koptu babam beni yaka paça dışarı atmıştı ahh çok komik koskoca ülkede yanlız kalmıştım üstüne bir de evsiz Sorun değil o evden çıktım ya o baskıdan kutrulmam bile bir şeydi
Neyseki param vardı o zamanlar ilerde bir gün lazım olur die topluyorudum ve o gün bugünmüş dedim
İlk işim geceyi geçirmek için bir otel bulmak olmuştu geceyi burda geçirir yarın ilk uçakla Kore'ye dönmek olacaktı Ve yaptım da otel buldum geceyi orda Geçirdim ertesi gün bilet Bulup ilk uçakla koreye geldim
Çok hızlı gelişmişti herşey
Nasıl hayatım böyle tepe taklak olmuştu,anlamamıştım bile
Zordu 18 yaşında biri olarak zordu benim için Kore'ye gelmem hayatımın dönüm noktası olmuştu,nefes aldığımı hissediyordum Sanki yıllarca nefes almış gibi
İlk ev bulmam gerekiyordu gerisi sonra gelirdi dimi öyle düşünmüştüm oldu da
Kiralık ev ilanlarına bakmaya başladım İki artı bir daire ev tutum Çok lüks olmasada sorun değildi
Artık zengin bir hayatım yoktu Yinede sorun değildi Biliyordum paramın suyu bir gün çekilecekti O yüzden evi tutup iş aramaya başladım zaten ev dayalı döşeliydi ekstra bir şey almama gerek yoktu,
Bulmuştum Markete kasiyer olarak işe girmiştim yine hızlı gelişiyordu hayat benim için Sevmiştim hayatın akışına kapılıp gitmeye .
Marketeki işim çok iyiydi hem Ders çalışıp hem çalışmak zor olsada sorun değil di benim için Çok güzel arkadaşlar edinmiştim hyunjin,jisung,ve jongin mucize gibi girmişti hayatlarıma aynı evde kalıyorduk ben kiraladığım evi bırakıp onlarla birlikte yaşamaya başlamıştım ortaklaşa veriyorduk kirayı
Onlarda benim gibi üniversite sınavına hazırlanıyorlardı hyunjin resim alanında ilerlemek istiyordu,jisung da benim gibi gazetecilik istiyordu,jongin ise aşçılık alanında ilerlemek istiyordu
Eğlenceli insanlardı Avusturyadaki tipler gibi değillerdi özelikle jisung eglenmekten asla bıkmayan gülüp eğlenmesini bilen biriydi Herşeyi şakaya vuran bir tipti Hyunjin ise onu anlamıyorum sessiz kendi halinde biri jongini seviyor tabi bunu sadece ben anlamıştım bakışlarından
Korumacı davranması dan niye söylemiyordu anlamıyordum ahh bide jongin vardı bebek ekmeğimiz minicik güler yüzlü insanın öpüp ısırma isteği uyandırıyor insanda tabi çoğu zaman jisung yanaklarını kızartırcasına ısırıyor komik
Hala hyunjin onu sevdiğini anlamadığına şaşırıyorum
Jisung onu ısırdığında ters bakışlarını onları terslemesini yada bazen jisungdan koruması Aptal çocuk ..
Bide eşcinsellik vardı yaşadığım ülkede katiyen kabul edilmezdi güzel saklanmıştım eşcinsel olduğumu
Duysalardı bide onun için bana zorbalık yaparlardı tabi hala kimseye aşık olmamıştım
Olmamıştım daha doğrusu buna fırsat verilmedi bile kendi Canımın derdindeydim Kurtlup gitmek Belki hayatımın aşkını Kore de bula bilecekmiydim orası muamma şuana kadar kime ilgimi çekmiyordu
Belki zamanla neyse ...
Monoton geçiyordu burdaki hayatım işe git eve gel ders çalış tekrar işe git böyle zamanım geçiyordu Eğlenmeye vaktim yoktu Kazanmam gereken bı üniverste vardı Kazanmıştım da dördümüzde istediğimiz bölümü ve aynı üniversiteye gidiyorduk
Tabi jisungla aynı bölümde olduğumuz için onunla aynı sınıftaydık işte hayatım burda başlıyordu
Bilemezdim ki hayatımın aşkını ve hayatımı tepe taklak edicek insana aşık olacağımı ....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Devam edicek ..
Hatalarım olduysa kusura bakmayın burda yeniyim bir şeyler yapamya çalıştım .umarım begenirdesteklersiniz
Tüm okuyuculara şimdiden çok çok teşekkür ederim sizi seviyorum 🌸💓🌺💗
