Bal |texting

Özel Bölüm 2

1,5 yıl sonra..

Hayatımın en güzel 2. anını yaşıyordum, birincisi düğünümüz.

İkincisi ise, şu an.

Hamile olduğumu öğrendiğim o an.

2-3 gündür şiddetli mide bulantısı ve baş dönmesi ile yaşamaya çalışıyordum ama dayanamayıp, Merve'nin zoruyla, hastaneye gitmiştik.

Doktor'un kısa bir "Tebrikler." cümlesi, bir anda her şeyimi değiştirmemeliydi.

3 haftadır anneymişim ben.

"Alooo TEYZE oluyorum ben aloo!!"

Merve'nin teyzeliği..

"Evet aşkım."

"Kankacığım, anne oluyorsun anne!"

Ben ve annelik...

Korktuğum bir durumdu, ne kadar içimde anladıramadığım bir sürü duygu olsa da en net algıladığım duygu, korkuydu.

İyi anne olabilecek miydim?

Adar'ın babalığından şüphem yoktu, sadece kendimden şüpheleniyordum.

Anne olmam demek, bir sürü fedakarlık yapmak demekti.

Ama bana kimse fedakarlık yapmamıştı.

Annelik nasıl yapılırdı bilmiyordum ama bu beni korkutmuyordu. Bu klişeye sığınamazdım. Anneliği birinden değil, çocuğumdan öğrenecektim.

"Duru, iyi misin?"

"İyiyim iyiyim, kimseye söyleme olur mu? Şu anlık aramızda kalsın."

"Adar?"

"Akşam öğrenecek."

"Kebapçı açılışı yok mu?"

"Var."

Evet, akşam bir kebapçı açılışımız daha vardı. İzmir'de fazlasıyla ön planda olduğu için, İstanbul'a da açma kararı vermişti.

"Duru, ne düşünüyorsun kızım?"

"Bir şey yapmicam ya."

"Öyle olsun."

💒

"Hazır mısın bebeğim?"

"Hazırım hazır çıkalım."

Evet, açılışa açılışın olduğu gün gidiyorduk. Ama uçakla gideceğimizden dolayı rahatlıkla yetişecektik.

"Sormaya vakit olmadı, doktor ne dedi? Neyin varmış?"

"Üşütmüşüm ya önemli bir şey yok."