Yakıcı Duman

Çıkmaz

Ne demek istiyordu anlamadım. O kadar gizemli gözükene bir havası yoktu ,ama kurduğu cümleler gizemliydi beni merakladırıykrdu.
"Ne demek istiyorsun" diye sordum ama o hiç birşey demeden bizimkilerin yanına gitmeyi tercih ediyordu ki onu kollarından tuttum. Kolları artık benim ellerimin arasında tutsaktı.Bu atmasfer bozmak için ciddiyetimi koruyup, ne demek istiyorsun diye bir daha sordum. O beni duymamazdan gelmesin diye kolumu iyice sıkıyordum. Canının acıması belki onu kendine getirecek bir şeydir diye düşündüm.
Kolunu ellerimin arasından kurtardı .
- Güçlüymüşsün ha beklemezdim .

- Ben anlayamıyorum zaten seni bazen benden herşeyi bekliyorsum bazen de beklemezdim diyorsun. Bu gizemin kaynağı nerden geliyor da benim aklımı karıştırıyorsun.

İşte bu son dediğin olmadı be Gece.

-Aklımı karıştırıyorsun derken o anlamda değil yanlış anlama.

- Yok ya ne yanlış anlıcam Gece Arsal.

Soyadımı da unutmamış aslında bende unutmamıştım . Küçümseyici bir sesle Ateş Karakaya derken arkadan Doruk geldi .

" Nolmuş Ateş Karakaya' ya " dedi.

"Bişey olduğu yok" dedim ve bizimkilerinn yanına gittim.

Kızlar aynı anda "NERDESİN!" dedi .
Ateş bana bakıyordu .
- Telefon biraz uzun sürdü kusura bakmayın, dedim.

Burak bunlar yaşanırken telefonuna kafasını gömmüş bizle diyolag kuruyordu. Belki de en iyisini yapıyordu.

Doruk yanımıza gelip "Artık kalksakmı" dedi. Buna baya sevinmiştim aslında .

-Ben kaçıyorum .
Ada; bekle seni Ateş bıraksın senin evinin orada otuyormuş. dedi .

Bunu duyunca sevinmiştim .

Şimdi elime düştün Ateş Karakaya.