Sirius'un Küçürek Öyküleri

Ruhsuz Sarmaşık

Kadın binbir emekle yetiştirdiği çiçek tarlasını farklı zamanlarda farklı kişilere yağmalatmış elinde kalan son çiçeğe gözü gibi bakıyordu.

Bahçe duvarının yanından geçen bir yolcu kalan son çiçeği görüp renginin büyüsüne kapıldı. Onu sırf koklamak için koparıp yanında götürmek istedi. Ama çiçek dalından koptuğu an solup bir çöpe dönüştü. Adam tüm sevgisizliği ile çiçeği ayağının altına atıp çiğneyerek yoluna devam etti.

Kadın elinde kalan son çiçeğide kaybettiğini gördüğünde tüm öfke ve kederiyle kuru bir çöle dönen çiçek tarlasının topraklarına feryat figan sarılıp, dikenleri her yeri kaplayan ruhsuz bir sarmaşığa dönüştü.

Ve o bahçeye birdaha giren olmadı...