Mor Viola

*1. ᗷÖᒪᑌ̈ᗰ*

Deliricem yemin ederim deliricem.Bağırıp çağırmalarımın üzerine odama kapatılmış durumdaydım.

İlk aklıma kaçmak gelmişti. Ama hayır kaçmıcaktım.Bende Layra'ysam onlara hayatı zindan ederdim.

Evet oraya gidicektim.Beni oraya gönderdiklerine pişman olucaklardı,aynı şekilde onlarda beni aldıklarına.

Aynadan suratıma baktım.Yavaş yavaş bir tebessüm oturdu suratıma ama bu maalesef iyi bir tebessüm değildi.

Sinir krizi geçirmeme çok az kalmıştı.Tabi şuana kadar nasıl geçirmedim orası tartışılır.Onların beni duyması için bağırarak"Ummadık taş baş yarar ,tabi önlem alınmazsa umduk taşta baş yarar"dedim.

Yaptığım göndermeleri ne kadar umursuyorlar tabi orası muamma.

Ben bunları düşünürken birden tık sesinin gelmesiyle etrafıma bakındım ve bir daha, camda bir kuş görmemle yüzüme bir tebessüm yayıldı.Kalkıp camı açtım.

"Merhaba seni daha önce buralarda görmedim,nereden geldin?"

Resmen buradaki tüm hayvanları tanıyordum,hatta sadece ben bilsemde hepsinin ismi vardı.

Kuşla biraz bakıştık.Ondan sonra "Açmısın minik kuş?" dedim. Odanın içine biraz baktıktan sonra masanın üzerinde duran elmayı gördüm.

"Elma?" Kuşun ötmesiyle gidip elmayı aldım."Ama sen bunu tam yiyemezsin" Elmayı ortadan ikiye bölebilmek için tırnağımla elmanın etrafında iz çıkardım. Elmayı tutup çekince ortadan ikiye bölündü.Birisini kuşun önüne birisinide ben aldım ve yemeye başladım.

Kuş yemeye devam ederken bende onu izliyordum.Taki içeri annem girene kadar.Annem birden"Bir daha babana öyle bir saygısızlık yaparsan seninle bozuşuruz Layra" dedi.

Bense onu hiç takmadan kuşu izlemeye devam ettim.
Annem hala bana laflar sayıyordu ama kendisini umursayan yoktu.

Annem hala birşeyler söylerken ben yerimden kalkıp aşağı doğru inmeye başladım.Tabikide annem sinirlenmişti onu dinlemediğim için.

Tam kapıdan çıkarken kücük kardeşim Sonda'yı gördüm. Bana bakıp pis pis sırıtıyordu. Saten babamla döğüşmemizin nedeni o değilmiydi.

Sonda"Oo Larya hanım ne bu sinir" diyerek benimle alay etmeye başladı. Sakin kal Larya sakin kal. "Çekil önümden sonra elimde kalacaksın" Sonda"Nereye ablacım? Ormana mı gidiyorsun yine, ah sen ve şu hayvancıkların, hayvanlarla konuştuğunu sanmaya devam et.Buyur ablacım buyur."

"Bu kız cidden bir gün benim elimde kalacak. Çekil önümden"diyerek onu ittirdim ve yoluma devam ettim.

Tam Saraydan çıkacakken bir muhafız önümü kesti,başı yere bakıyordu."Prenses kral saray dışına çıkmanızı yasakladı"dedi muhafız.

Nazik bir dille "Önümden çekil"dedim.Bu seferde geçmiyince yandan geçerek yoluma devam ettim ama yine önüme geçti. "Canını mı yakayım"dedim ama umursamadı.
"Lütfen zorluk çıkarmayın prenses" demesine kalmadan arkadan birisi "Bırak gitsin" dedi. Muhafız önümden çekilince arkama bile bakmadan yoluma devam ettim.

Kaçmıcam biliyordu bu yüzden bırak gitsin demişti. Saten kaçacak olsam ön kapıdan değil arka bahçe kapısından kaçardım. Onlara bu hayatı zindan etmeden kaçmıcaktım bu saraydan tabi diğer saraya gidecektim orası muamma.

Ormana gidip biraz rahatlasam iyi olur diye düsünerek ormana doğru gitmeye başladım.

#ZİRYUS#

Bugün hazırlanıp ormanda ava çıkacaktım.Ama gitmeden önce babam beni yanına çagırmıştı bu yüzden onun yanına gidecektim. Hızlıca av malzemelerini ayarlayıp koluma çantamı taktım ve odadan çıktım.