İyi okumalarHer zamanki gibi okuldan ayrılıp eve doğru yürüyordu jungkook.Parasını otobüse binip harcamamalıydı.Hava her ne kadar felaket olsada..
Küçük yaşta geçinebilmek için çalışmaya başlamıştı genç adam.Ailesi bir trafik kazasında vefat etmişti.O gün jungkook için çok zor bir gündü çünkü canından çok sevdiği ailesi onu ufakken bırakıp gitmişti.
Jungkook o ölümden hep kendisini sorumlu tuttu.Onun yüzünden olmuştu her şey.
Onun için güzel sayılabilecek hayatını mahvetmişti."Anne, öğretmenim k-kırtasiyeden birkaç m-malzeme istedide.A-acaba b-benimle g-gels-sen o-olur mu?" annesi cümlesinin yarısında onun önünden ayrılıp mutfaktaki işlerini yapmaya devam etmişti.
Jungkook'a her ne kadar belli etmesede onu sevmiyordu.Ailesi için jungkook bir kazaydı
onlar için büyük bir başarısızlıktı.Hem kaza olduğu gibi Jungkook kekeleyerek konuşuyordu ve bu onların jungkook'tan nefret etmesinin 2. sebebiydi.
"Bana değil babana söyle" deyip Jungkook'un lafını geçiştirdi ve işini yapmaya devam etti annesi.
Jungkook annesine gülümseyip babasının odasına doğru yol aldı.Açıkçası babasından korkuyordu çünkü babası onun en ufak başarısızlığında ceza veriyordu.
"B-babac-cım s-seninle k-konuşa b-bilir-r mi-miyiz?" babası derin bir iç çekip Jungkook'un
yanına geldi."Ne istiyorsun?" sesi her zamanki gibi sertti.
Demekki bazı işler yolunda gitmemişti ya da Sadece Jungkook'la aynı havayı soluduğu için huysuzlaşmıştı.Öyle olsa bile Jungkook bunu düşünemeyecek kadar gerilmişti."Ö-öğret-menimin v-verdiğ-ği ö-ödev i-için k-kırtasiye alışv-verişi ya-yapmam lazım.A-acaba b-benimle g-gelir m-mi-?"
"EEEE! SÖYLE ARTIK NE SÖYLEYECEKSEN!!"
Jungkook üzerinde durduğu zemine yapıştı adeta.Kafasından aşağı kaynar sular dökülmüştü.
"S-Söyledim b-babacım"
"İyi tamam annene söyle hazırlansın sana alışveriş yaptıktan sonra AVM'ye gideriz annenle ama sen doğru eve.Ayrıca eve dönünce bu aldıklarımın bir karşılığını vereceksin Jungkook"
Jungkook şimdi eskisinden daha çok korkmuştu.Babasının bu lanet olası cezalarına katlanmak zorunda olmaktan nefret ediyordu.
Ama biliyordu ki babası bu şeyi onu sevdiği için yapıyordu.Sadece sevdiği için.
~~~~~~~
Yağmur az önceye göre daha çok bastırıyordu.
Bir an önce iş yerine varmalıydı.Otobüs duragından hızla geçerken insanlara çarpıyor,çarptığı insanlardan özür diliyordu.
Hızla koşarken birisine çarpıp yere çakılıverdi.
Adam hızla ona doğru eğilip iyi olup olmadığını sordu.Jungkook canı acısada belli etmemeye özen göstererek düştüğü yerden kalktı ve adamın önünde eğilip özür diledi.Adam gerek olmadığını dile getirip önündeki siyah uzun aracın arka koltuğuna adımladı fakat aracın kapı kulpunu açmadan önce Jungkook'a doğru yürümeye başladı.
Sonra yürümeyi kesip koşmaya başladı çünkü Jungkook'a ancak öyle yetişebilirdi.
Nihayet Jungkook'a yetiştiğinde onu durdurup elindeki şemsiyeyi ona doğru uzattı.
Jungkook, adamın uzattığı şemsiyeye bakıp
onu kendisinin kullanması gerektiğini ve yinede teklif ettiği için teşekkür ettiğini söyledi.Adam Kendisinin bir arabayla gideceğini ve bu şemsiyeyi onun almasını söyleyince adamı kırmayıp şemsiyeyi aldı ve tekrar onun önünde eğilip teşekkür etti.
"Bu yaptığınız iyiliği asla unutmayacağım Bayım"
Sonunda Çalıştığı dükkana geldiğinde şemsiyesini kapatıp ordaki sobaya doğru ilerledi ısınmak için.
Bu dükkanın konsepti buydu.Burada petek vb. şeyler yoktu.
İyice ısındığında elindeki Şemsiyeyi kendine ait küçük bir dolaba koyarken şemsiyenin sap kısmındaki yazı gözüne çarptı.
Kim Taehyung
ayy ayy nasıldıııı?
Lütfen o ponçik ellerinizle güzel yorumlarınızı yazmayı eksik etmeyin.
Sizi seviyorummm.
Öpüldünüz muah♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lie °Taekook°
FanfictionJungkook'un hayatı yalandı.Arkadaşlarının sevgisi(!) anne,babasının gösterdiği sevgi bile yalandı.Kekelediği için kimse konuşmak istemiyordu onunla.Onu bu hayattan kurtaracak bir kişi vardı(?) 'Bilinmeyen beyefendi' olarak bildiği insan, sahidende o...