kararımı verdim nişanlımı başrolden koruyacağım

1

Merhaba, adım Yazgı Karaman 16 yaşındayım. Sadece ortalama bir Türkiye lise öğrencisiyim(dim) taki bugün  ölene kadar.

Tam olarak benim hatam değildi. Okuldan eve yürüyordum ki bir kadın beni korna çalan bir kamyonun önüne itti.

Aslında o kadına hiç bir öfke duymadım. Muhtemelen birisini yola itecek kadar kötü biri değildir.

Ama onun beni itişi ile kamyon bana çarptı ve kemiklerimi parçalara ayırıp biraz ileriye uçmamı sağladı. Daha sonra kayarak durdu ve hızla uzaklaştı. Arkasında bir dizi kanlı lastik izinin yanı sıra kanayan ve ölmeye yakın bir beden bıraktı.

O sırada aklıma gelenle sırıttım çünkü manhwalarda genelde çoğu kıza kamyon çarpar ve  bir oteme oyununa girerlerdi,ki bence bu haksızlık çünkü kızlar ölüp bir kötülük haline gelirken erkekler dünyanın kurtarıcısı,kahramanı fln fistan haline geliyordu.Nerde adalet nerde hak hukuk ha?

Erkeklerin ve kadınların bana bakıp fısıldaştıklarını ve etrafımda toplandıklarını duyuyorum. Sanırım birisi ambulansı arıyor ama işitme duyum  çoktan kayboluyor.

Ayaklarım ve parmaklarımda ki hisleri kaybetmeye başlıyorum, vücuduma serin, tanıdık olmayan soğuk bir his yayılıyor. Şans eseri yaşadığım şok durumu ve içinde olduğum durum nedeniyle vücüdümdaki ağrı  net bir şekilde hissedilmiyor.

İnsanlar ölmeden önce, hayatınızın gözlerinizin önünden, bir film şeridi gibi geçtiğini söyler ya hani işte şuan onu yaşıyorum.İlk okul anılarım,canım annem ve babam ,tatlı kız kardeşim onlara son bir kez onları sevdiğimi söyliyemediğim için ağlıyorum.Ve sadece biraz daha dayanmaya çalışıyorum belki şimdi yanıma gelirler ve bende onlara son kez sizi seviyorum diye bilirim.

Ama hayat bu şekilde ilerlemiyor, değil mi? Öleceksen ölürsün bu kadar.

Ama yinede allahım eğer gerçekten varsan ne olur oteme oynunda tekrar doğmama izin ver.

265 kelime. Lütfen okuduysanız beğenip yorum atın.

Düzenlendi✓