VATAN

6.bölüm

(Yukarda gördüğünüz foto deren karakteri için ayarlanmıştır iyi okumalar duman-kolay değildir)
İyi okumalar

******

Gözlerimi açtığımda yine hastane de olamam canımı sıkıyordu arada bir gece uyanıp osman ve yağızdan şu istemiştim uykumda kabuslar görmem canımı sıkıyordu bugün daha iyiydim belki taburcu bile olurdum üstümde giyisilerim vardı son işlemlerin yapılmasını bekliyordum Ölümle burun buruna geldiğimi şimdi anlıyordum ve ağrı kesiciler çok iyiydi zerre ağrı hissetmiyordum içeriye albay yani babam ve yanında iki asker girince ayağa kalkıp hazır oldum bana "rahat" Diyince hazır oldan çıktım babamın gözlerine baktıkca kendi gözlerime bakıyormuş gibi oluyordum bu yüzden asla gözlerimi babamın gözlerinden çekmemiştim babam arkadaki iki askeri dışarıya çıkardı ve bana sıkı sıkı sarıldı bende ona sarıldım asla konuşmadık asla bırakmadık birbirimizi zaten fazla konuşmayı sevmiyordu babamdan syrışıp ona baktım ve babam bana en sevecen haklı ile bakıyordu bende ona baktım sonra babam benim enlımdam öpüp çekildi sadece izledim sonra askeriye yolla koyulmak için dışarı çıkmıştık yağız direk yanımda bitmişti zaten 2 metre boyu ile yanıma geldi ve beraber yürümeye başladık acılın girişine gelmiştik ve bağıran bir adamın sesi vardı aynı yöne beraber baktık yağızla kaşlarımız çatık o tarafa baktık bir kadın doktor ve bir adam doktora bağırıyordu doktor birşey demiyordu sadece dinliyordu o tarafa doğru yürümeye başladım benimle beraber yağızda yürümeye başladık Doktor'un iki yanına geçince ben adamın bileğini tutup geriye ittim yağız ise doktoru tutup geri çekmişti

Sesimi kısıp adama baktım sadece

"Eğer birdaha bir kadına bağırıcak olursan senin o ses tellerini koparırım
ANLIYORMUSUN BENİ" Diye bağırıp adamı daha çok geriye ittim giriş bölümünde aziz vardı bakmasam da anlayabiliyordum bu yüzden adamı bırakıp azizin yanına gittim arkama baktığımda yağız doktor ile sırıtarak konuşuyordu gözlerimi onlardan çekip azize diktim zaten bana bakıyordu bu yüzden gözlerimi gözlerine diktim

"Ne bakıyon" Dedim mahalle kekosu gibi

"Hiçç öylesine bakıyom" Ona göz devirip baktım ve yanından geçip gittim yağız hayla doktorla konuştuğu için birşey demedim ama ona askeriyede göstericektim arabaya binip askeriye geldim ve eğer odaya giren olursa keserim konuşmasını bitirip üstümdeki beyaz tişort kalıcak bir şekilde çıkardım iç çamaşırlarım hayla üstündeydi ve beyaz tişort kalçalarımın altında bitiyordu bu yüzden direk soğuk suyun altına girdim bir kaç dk öyle kaldıktan sonra kapı sesi duydum arkama bakmadım hareket etmedim gelen kişiyi biliyordum azizdi buraya girdi bunuda biliyordum bişi demedim bu yüzden
Üstündeki tişortdü çıkardı kot pantolon altında suyun altına girdi gözlerimiz birbirine değdi elini belime attı ve beni kendine çekti birbirimize değdik ama birşey demedik onun kokusu bir anne kokusu gibiydi ve beni kendime çekiyordu bir kaç dk böyle kaldıktan sonra hiç konuşmadık konuşucak takatım yoktu o çıktı gitti bende üstümü giyinip çıktım odadan üniforma vardı üstümde saçımı açık bırakmıştım ve silahımı alımış çıkmıştım revire doğru gittim içeriye girip sedyeye oturdum doktor bana bakıyor ben ona bakıyordum

"Sıkıldım bu yüzden buradayım" Dedim cidden sıkılmıştım bana mal mal bakıyordu doktor

"İyisin demi" Dedi erkeksi sesiyle bir an sesi o kadar ciddi ve serti ki afallamıştım ama ona bunu belli etmemiştim

"İyiyim" Dedim yorgun sert çıkan sesimle bir şeyler düzenlediği için bana bakmıyordu arkası dönüktü bir kaç dk bakındıktan sonra geri sedyeye uzandım ve tavanı izlemeye başladım ölüm sesizliği vardı askeriyede sanki birşey olucak gibiydi, tedirgin olmuştum uzandığım yerden kalkıp Doktor'un hayla neyle uğraştığına bakıyordum ama göstermiyordu bende zorlamadım bu doltor biraz Türkçe konuşamıyordu ve bu yüzden fazla konuşmuyordu anlamıştım ama fazla üstünde durmadım öyle boş boş bakınırken bir silah sesi patladı ve sonra ardı ardına silah sesleri doldurdu askeriyi hemen sedyeden atlayıp doktoru güvenli bir yere koydum silahımı elime alıp yavaş yavaş çıktım revirden telsizi yanıma almamıştım bu yüzden bizimkilere ulaşamadım onlarda bana ulaşamadılar silahı önde tutup gidiyordum silah sesleri heryerdeydi askeriye baktığımda kapıları kapamış camlar patlamış bir kaç asker düşmana sıkıyordu, arkadan dolaşıp bazı terörist leri sesiz bir şekilde öldürmüştüm ruh ları bile duymamıştı uzağımdaki terörsti görüyordum silahı kaldırıp dürbünden bakıp tam beyninden vurdum yere düşmesiyle bazı arkadaşları ona doğru koştu beni görmesinler diye saklandığım yere iyice sindim görmemişlerdi gizli bir şekilde silahımı çıkardım ve ateşlemeye başladım o ikili öldü çünkü biri tam kalbinden diğeri anlından vurulmuştu beni görenleri de indirdikten sonra derin nefes alıp koşarak askeriye gittim kırılan camların üstünden atlayıp beni gören askerler bana selam verip hemen yukarı çıktım içimde kalbimde bir ağrı beni öldürüyordu hemen babamın kapısını açtım aziz, osman nı gördüm ilk sonra yerde yatan cesede..

Silahı fırlatıp hemen cesedin yanına çöktüm kırmızı bayrak örtmüşlerdi üstüne bayrağı yavaşca çektim ve o yüzle karşılaştım babamla..

Babamın cesedine baktım baktım ağlamadım üzülmedim gözlerim dolmadı çünkü babam şehit olmuştu..

Cennete gitmişti

Ellerim bembeyaz olmuştu ama yüzümdeki ifade o kadar sert o kadar duygusunuz du ki bunu yapanı bulmadan rahat nefes alamazdım ağzımdan bir anda kelimeler döküldü

"Babama dokunmayın parmak izleri alınıcal ve bunu yapanı bulunmasını istiyorum duydunmu osman bul bunu babama yapan şerefsizi" Dedim sert ve sinir vardı birde..

İntikam

Vardı demek ölümle oynamak istiyorlardı bizde oynicaktık..

Şehit mustafa dirpeç..

🇹🇷🇹🇷

İletişim:
Tt:kitap_loji
İg:uzgunlyrcss