Her gece gittiğim okyanusa gidecektim yine, her zamanki gibi gün batımına yetişip izleyecektim okyanusu. Yine bir dalga çarpıyordu kıyıya usulca, her zaman kendimi usulca kıyıya vuran, soğuk dalgalara testlim etmek istedim fakat yapamadım. Çünkü hiç bi' zaman hayattan tam olarak vaz geçemedim.
Aklıma gelen şarkı ile mırıldanmaya başladım
"I've dug two graves for us my dear
Can't pretend that I was perfect leavin' you in fear
Oh man, what a world the things I hear
If I could act on my revenge then oh, would I?"
Arkamdan gelen ses ile irkildim,
" Ah, biraz kulak misafiri oldum ve çok güzel bir sesin var. "
"Gerçektenmi? Teşekkür ederim.." gülümsedi ve elleri saçıma gitti, açıkçası rahatsız olduğum söylenemezdi. Ay ışığı vuruyordu gözlerine, sanki gözlerindeki karalığa tüm yıldızlar sığınmış gibi idi. "Adın nedir?" Dedim gözlerine yıldızları sığdırmış olan çocuğa.
"Lee Minho, senin adın ne?"
"Jisung.. Han Jisung"
Gece bu saatte neden buradaydı ki? "Bayım, gecenin bu saatinde neden burdasınız? Herkez gitti.." cevabımı cevapla yanıtladı usulca, "Sen neden burdasın küçük sincap? Sincaplar için tehlikeli bir saat." İçimi çektim ve yanıt verdim sorusuna, "Her gece bu okyanus kıyısına gelirim, gün batımını izlerim genelde fakat gün batımına yetişemedim bu gün" anladığını belirten küçük sesler çıkardı ve okyanus kıyısına oturdu, benimde oturmam için kumu patpatladı ve yanına oturdum.
" Kendine bir ölüm seçecek olsan, hangi ölümü seçerdin? "
" Dalgaların arasında sonsuzluğa karışarak ölmeyi yeğlerdim bayım. "
Gözlerimi kapattım ve temiz havayı içime çektim, yanımdaki kişiye anlam veremediğim bir şekilde ısındım, gerçekten değişik bir duyguydu bu. Normalde tanımadığım insanların yanında çok çekingen ve rahatsız hissediyordum, ama tam tersine Lee Minho beni rahatlatıyor. Düşüncelerime kapılıp giderken bir anda ayağa kalktı ve elini uzattı bana kalkmam için, elini tutsammı tutmasammı karar veremedim.
" Hadiii kalksana daha kumlarda koşacağız! "
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Biraz kısa oldu biliyorum, fakat ileriki bölümlerde daha uzun olacak ♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mehtap | MinSung
Fanfiction" Sonsuzluğuna kazı beni sevgilim, ne ağaca, nede kalbe. Ruhunun sonsuzluğuna kazı beni, ruhlar ölmez. Kalp durur, ağaç yıkılır. Fakat ruhlar ölmez.." "Sana söz veriyorum ki saf meleğim, sonumuzu ruhlarımızla mutlu bir son olarak yazacağım.."
