Ateş ile yaklaşık yarım saattir yoldaydık. Eski ev bizim eve biraz uzaktı.
Bu yarım saat boyunca kimseden çıt çıkmadı.
5 dk sonra tanıdık sokaklara girince yerimde hafif doğruldum.
Şimdi evden bilgisayarım,gitarım, elektronik gitarım, patenimi , kayakayımı ve posterlerimi alıcam.
Kapının önüne geldiğimde evin içerisinden güluşme sesleri geliyordu.
Kapıyi çaldım.
Kapıyı Hazal açmıştı. Beni görünce sırıtışı yüzünden silindi.
"Ne var. Ne oldu bok faresi. Bakmadılarmı orda sana. Sende çıktın buraya geldin öylemi. Sala-"
Hazal'ın yanından omuz atarak geçtim. Benim odam çatı katındaydı. Ne kadar üvey ailem oranın boktan bir yer olduğunu söylesede ben çok severdim çünkü gökyüzü en iyi oradan görünürdü ve ben gökyüzünü incelemeye bayılırım.
Odama çıktığımda içerinin bom boş olduğunu gördüm.
Nefes alamadığımı hissettim. Hızlı adımlarla, ne hızlı adımı koşarak merdivenlerden aşağı indim. Merdivenlerin sonunda Hazal'ın Ateş'e cilveli cilveli-kendisini cilveli sanıyor- bir şeyler anlatığını gördüm.
Hızla Hazal'ın yakasına yapışıp,
"Odamdaki eşyalarım NERDE!!"
Sakin olamıyordum. Bütün anılarım,onunla anılarımız gitmiş olamazdı!
"O eski eşyalar mı? Evin önünde çöpe atılmak için bekliyorlar." Dediği an koşarak evden çıktım ve kapının yanında olan çöp poşedinin içine baktım.
Şükürler olsun ki eşyalarım sapa sağlam duruyordu. Birde durmuyo olsaydı kimse o aileyi elimden alamazdı.
Hala nefes alamıyo gibi hissediyordum. Çok sık nefes alıp vermeye başladım.
Orada yanıma Ateş geldi.
"Alya iyi misin? Alya. Alya cevap ver "
Astım tuttu. Hayır, hayır, hayır, hayır. İlaç yanımda değil. Arabada. Hay ben böyle işi içine. Gözüm kararıyo. Etraf sallanıyo ve ben hala nefes alamıyorum. Bu tepemdeki insansı varlık ise hala
"Olyo oyo moson olyo"
(Alya iyi misin Alya) Diyip duruyo. Salak iyi olsam yerde nefes almak için cebelleşirmiydim.
"İ-ila-ç a-rabada çan-tam da" zorda olsa söyleye bilmiştim. Zaten Ateş ilaç lafını duydumu arabaya koşmuştu.
Yanıma gelip tüm çantayı yere boşalttı. Astım ilacını bulduğu an ağzıma sıktı.
Az daha ölüyodum lan. Yavaş ama sık nefes alıp ,nefesimi düzene soktum.
"Neden astım olduğunu söylemedin." Dedi
"Sormadınız ki " dedim alayla
" Neyse şimdi benim işim var. Beni Çağrı'nın kursuna geri götürür müsün?. Onu izlemek istiyorum" dedim
"Olanları sonra konuşucaz , bırakırım Çağrı'nın yanına. "
" Şu eşyalarıda eve götürür müsün"
"Niye bunlara bu kadar önem veriyosun ki. Yenilerini alırdık."
" Hem onları kendi alın terimle aldığım için, hemde ondan kalan tek hatıralar"
""O" kim"
Biraz gerilmiştim bu soruda. Daha onlara anlatmak için erkendi.
"Boş versene" deyip arabaya bindim. Ateş'te arkamdan eşyaları bagaja koyup , sürücü koltuğuna oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZENGİN Mİ¿
ChickLitSeni okulun zorbalarından kurtaran kişinin kardeşin olması nasıl bir tesadüf. yada ikizin çıkması nasıl bir tesadüf ? yada onun abileri seninde abin olması nasıl bir tesadüf?
