38|🥞 Atkı

204 18 0
                                    

•|Eren: Ona özel örülmüş atkıyı verdiğinde atkıya mal mal bakakaldı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


•|Eren: Ona özel örülmüş atkıyı verdiğinde atkıya mal mal bakakaldı. "Bu bana mı?.." Sen ise sakince ve utangaçlıkla onayladın.
Sana hava soğuk olmasına rağmen sıcacık bir gülümseme verdi <3 Teşekkür etmek için sarıldı ve daha sıcak oldu.

•|Mikasa: Ona zaten bir atkı verilmişti ama ikinci? İkinci sadece ona örülmüş, sadece o, dondurucu soğuktan yakındığı için verilmişti. Sen ona doğru atkıyı uzattığında reddetmeyi düşündü ama gözlerindeki bakışı gördü. Sevgiydi. Reddetmeye dili varmadı. Aldı atkını. Sıcaklasada, pişsede o iki atkıyı aynı anda takmanın bir yolunu buldu <3

•|Armin: Hafif öksürmelerle yolda ilerlerken tek hayali sıcak yatağına girmekti ama karşısına bir anda sen çıktın. Bir atkıyla...Yanakları soğuktan zaten pembeydi ama şimdi daha da kızardı ve öksürüğü bir nedenden arttı. Sen ona "Iyi misin?" diye sorduğunda hemen onayladı ve atkını yani hediyeni kabul etti. Hatta hemen boynuna sardı. Tam uygun teşekkür sözlerini ararken sen onun boynuna sarıldın. Laflar ağzına tıkılırken o da kollarını beline doladı <3 Bu sıcaklık hiçbir yatakta yoktu.

•|Levi: Böyle durumlardan fazla şikayet eden biri değildi ama hava o kadar soğuktu ki o bile iki üç şey söylemişti havayla alakalı. Ertesi gününde ise seni karşısında bir atkıyla buldu...Yutkundu. Onun için miydi? En son kim onun için böyle bir şey yapmıştı ki? Hafif bir teşekkürle atkıyı elinden aldı. O atkıyı her soğuk olduğunda veya yalnız hissettiğinde taktı <3 Seni düşünmek onun kalbine garip bir sıcaklık katıyordu.

•|Sasha: Cidden götü donmuştu ve bunu her fırsatta dile getiriyordu. Tek isteği sıcak bir çorba gömmek ve yatağında sızmaktı. Bu istediklerinden çorba içme kısmını yaptı da. Ama çıkışta sen onu yakaladın ve atkısını uzattın. Yüzünde kocaman bir gülümseme yayıldı ve hemen atkıyı aldı. Bu onu o kadar mutlu etti ki adetâ üstüne atlayarak sarıldı. Atkıyı taktığı ve varlığını fark ettiği her an gülümseyerek dolanmaya başladı <3

•|Jean: Sen ona atkıyı uzattığında o sana sırıtarak baktı. Beklemiyordu ama atkıyı tereddütsüzce aldı. Doğrusu yerinde zıplayıp koşturmamak için içsel bir savaş veriyordu. Teşekkür bile edemeyecek kadar kafası karışmıştı bu yüzden dışarıdan hoşnutsuz görünüyordu. En korktuğun şeyin, onun bunu sevmediği ya da garip bulduğu ihtimalinin gerçekleştiğini düşünmeye başladın. Ta ki o senin yanağına ufak bir öpücük kondurup tek eliyle kafanı göğsüne yaslayana kadar <3

•|Erwin: Komutanı akşam bahçede yalnız yakaladığında bu fırsatı hemen değerlendirdin ve atkını hediye ettin. Doğrusu korkudan titriyordun ve bu küçük hediyenin reddedilmesinden korkuyordun. Erwin ise bunu görünce çenesi kasıldı sanki reddedecek gibiydi ama yapmadı, yapamadı. Elinden atkıyı aldı ve gelişigüzel gibi gözüksede özenle boynuna geçirdi. Sana mesafeli ama nazikçe teşekkür etti. Sen, en azından seni reddetmedi diye derin bir nefes verip rahatlarken o yanından geçerken parmağıyla hafifçe yanağını okşadı <3 Bu hareketi ikinizde beklemiyordunuz. Sen orada kalakalıp kızarırken o ise yanaklarında çok hafif bi kırmızılıkla içeri doğru ilerledi.

•|Reiner: Ona daha önce kimse böyle sahip çıkmamıştı 😔 Sen ellerin titreyerek hediyeyi verirken o sana direkt sarıldı. "YN soğuk diye yakındığım için mi bana bunu ördün? Aman tanrım o kadar düşüncelisin ki..." Artık seni her gördüğünde sıcak bir şekilde gülümseyip el sallıyor <3

•|Porco: Yine bir şeylere öfkeli bir şekilde bahçede tur atarken sen bir anda önünde belirmiştin. "Şimdi deği-" demesine kalmadan hediyeni neredeyse onun gözüne kadar sokmuş ve almasını beklemiştin. O da anlık şaşkınlıkla elinden almıştı. Sen, onun tepkisinden korkarak hafif bir asker selamı hareketiyle hızla yanından ayrılıp gitmiştin. Ertesi günlerde onu atkıyı takarken görmedin. Aslında onu o atkıyı takarken hiç görmedin. Bu durum seni üzmüştü, bir şey beklememen gerekiyordu ama üzülmüştün işte. Ta ki bir sabah masanın üzerinde çiçekler bulana kadar. Hemen pencerenden baktın. Hep bu erken sabah saatlerinde bahçede olurdu. Yine oradaydı, bankta oturuyor ve ona verdiğin atkı kucağında, düşünceli şekilde uzaklara dalmışken hafifçe onu okşuyordu <3

•|Hange: Oo...*Atkıyı ona uzattığında şaşırmış bir ses çıkardı. Beklemiyordu ve nedenini merak etti. Bunu sana sordu ve sen de ona sebebini söyledin. Sebebini duyunca daha da şaşırdı. Kimse daha önce tek bi kelimesinden dolayı düşünüp ona böyle bir hediyeyle gelmemişti. Onu senden mutlulukla aldı ve uyurken bile çıkarmadı <3 çünkü çok hoşuna gitti*

🥞

Çok özür diliyorum Annie Ve Pieck'e bir şey bulamadım. Yazsaydım diğerleri ile aynı olacaktı bu yüzden yazmamaya karar verdim. Ama tepki sahibi isterse bir şeyler bulmaya çalışırım.

Attack On Titan TepkilerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin