i want you-hyunin

2

Jeongin'in kafası bir anda oldukça karışmıştı ve ne hissettiğini anlayamıyordu. Ondan hoşlanmış veya etkilenmiş miydi? Hayır, hissettiği tamamıyla saf bir nefretti.

Aklındaki karışık düşüncelerden telefonuna gelen bildirimle bir çırpıda kurtulmuştu. Bildirimin Felix'ten geldiğini görünce oldukça geç kaldığını anlamıştı.

Jeongin, Felix ile annesi sayesinde tanışmıştı. Bayan Lee maddi sıkıntılar çektikleri için hemen bir iş bulup çalışmaya başlamıştı. Bayan Yang ile Bayan Lee de bu iş sayesinde tanışmışlardı. Bu sayede Felix ve Jeonginde tanışmış ve arkadaş olmuşlardı.

Felix hyung🐣: Jeongin nerede kaldın?
(16:17)

Jeongin: Üzgünüm hyung hazırlanmam biraz uzun sürdü 2 dakika içinde oradayım.
(16:17)

Jeongin mesajı attığı anda pizzacıya doğru hızla koşmaya başladı. Arkadaşına tuvalette yaşanan olayı söyleyip söylememek arasında gidip geliyordu. Bir yanı bunun o kadar abartılacak bir şey olmadığını söylerken, diğer yanı her ne olursa olsun Felix'e anlatması taraftarıydı.

Ve Jeongin anlatmamayı seçmişti.

Çok değil, yaklaşık 5 dakika sonra nefes nefese kalmış bir şekilde oradaydı.

"Ah, Jeongin koşmana gerek yoktu beklerdim ben."

"Olsun hyung zaten yeterince beklettim seni." demişti tilki çocuk nefes nefese.

Felix bu haline kıkırdamış ve beraber siparişi vermişlerdi.

Pizzalarının gelmesini beklerken keyifli bir sohbet başlatmışlardı. İkiside gülerek bir konu hakkında konuşuyordu. Ta ki Jeongin'in telefonu gelen mesaj ile titreyene kadar.

Mesaj Hyunjinden gelmişti.

Jeongin'in yüzü bir anda düşmüştü. Felix bunu anlamış olacak ki arkadaşına bir soru yöneltmişti.

"Bir sorun mu var Jeong?"

"Hayır ya önemsiz bir mesaj."

Lix onayladığını belirten şekilde mırıldanmıştı.

Hyunjin hyung: Neden kaçtın tilkicik?
(16:38)

Jeongin: Bunu neden yaptın?
(16:38)

Hyunjin hyung: Sence de fazla belli değil mi ;)
(16:38)

Jeongin: İstemiyorum anla şunu. Sana karşı büyük bir nefret haricinde hiçbir şey hissetmiyorum.
(16:39)

Hyunjin hyung: Sen istemiyor olabilirsin ama ben amacıma ulaşana dek pes etmeyeceğim, bunu bil.
(16:39)

Hyunjin hyung: Bu arada, sesin çok huzur verici. Başka yerlerde de sesini duymak isterim :)
(16:39)

Hyunjin hyung: Ve, seni seviyorum. Umarım bunu unutmazsın.
(Görüldü; 16:40)

Jeongin daha fazla bu saçmalığa dayanamamış ve sohbetten çıkmıştı. Tam bu sırada siparişleri gelmişti.

Keyifli bir sohbet beraberinde pizzalarını bitirmiş ve evlerine gitmek üzere ayrılmışlardı. Jeongin kafasındaki düşüncelerden kurtulmak için hemen eve gidip uyumak istiyordu. Hızlı hızlı evine doğru yürümeye başladı.