Cheers | Hyunlix +18

♠² | DOCTOR

...

İlk seans; günlerden salı, tarih 20 Aralık, mekan Seul Akıl ve Ruh Sağlığı Hastalıkları hastanesi

"Hyunjin, şuan ne düşünüyorsun?"

Hyunjin bir an duraksadı. Doktorunun arkasındaki duvarda gezdiriyordu irislerini. Dolgunlukları yukarı doğru kıvrılırken aniden doktoruna döndü. Aynı gülümsemesin bozmadan "Seni," dedi ve çok beklemeden devamını getirdi. "şuan senin dışında düşünebileceğim bir şey yok sevgi değer doktorum." Doktor gülümsedi. "Saygı değer olmasın o?" Tatlı gelmişti bu hareketleri. Adam daha geniş gülümsedi, "Sadece sana özel, sevgi değer kelimesi. Çünkü sadece sen sevgi değersin, bu kelime en çok sana yakışıyor." Yüzündeki tebessümü silip ciddi bir tavıra büründü. Gözleri yeniden doktorunun arkasına ilişiyordu. Kaşları çatılırken az önceki tatlı ifadesine ödün vermeden sinirli tavrıyla, "Hey, seni piç. Minik doktorumu korkutacaksın. Çık doktorumun arkasından." dedi, sert ses tonuyla. "Doktorumun karşısında kibarlığımı bozdurtmayın."

Kaşlarını indirip yeniden gülümsedi fakat tuhaf bir şekilde. Ne kötü bir gülümseme ne de korkunç bir gülümsemeydi. "Ne diyorduk doktor?" hala gülümsemekteydi. Doktor boğazını temizleyip "Arkamda ne gördün?" diye sordu. "Minik doktor, onlar şuan önemli mi?" dudaklarını büzerek söylediği şeylere nefesiyle gülmüştü doktor. Gülümseyerek, "Elbette önemli, bir bakarsın onlar sayesinde iyileşmişsin." dedi, doktor. "İyileşmezsem benden nefret eder misin?" Doktor anlamamıştı. Neden bir anda böyle bir soru sormuştu? "Neden böyle bir soru sordun?'' Mavi saçlı gülümsedi. "İyileşmek çok zor, üstesinden de gelemiyorum. Çok yoruldum, hem böyle yaşamaya da alıştım. Onlar benim arkadaşım, ama bazılarını hiç sevmiyorum."

"Onlar senin arkadaşın değil. Onları arkadaşın gibi görmeye devam edersen iyileşemezsin." Doktoruna hayran hayran bakmaya devam ederken "Doktorumu duydunuz malesef artık arkadaş değiliz." dudak büzerek etrafına bakındı. "Üzülmeyin," arada gözlerini kırpıştırıyordu. "Ama isterseniz üzülebilirsiniz. Minik doktorum ne derse o." Doktor küçük bir kıkırtı bıraktı dudaklarının arasından. "Bir şey soracağım kaçık deniz." Şirince tebessüm etti mavi saçlı. "Cevaplamaya hazırım minik doktor."

"Neden bana minik doktor, minik doktorum diyorsun?"

Hyunjin bu sefer gülüşünü değiştirdi. Daha tuhaf bir şekilde gülümsedi. "Miniciksin, benim doktorumsun. Hemde biricik, minicik doktorumsun. Bu lakap size çok yakışıyor.'' Bu sefer doktor yüzünü eğerek gülümsedi şirince. "Teşekkür ederim, kaçık deniz."

"Kaçık Deniz?" Tek kaşını kaldırarak sordu mavi saçlı. Hoşuna gitmiş olacak ki içtenlikle gülümsedi. "Bunu sevdim. Peki neden Kaçık Deniz?" dedi. Doktor gülümsedi yeniden. "Deniz mavisi saçların var ve tam bir delisin. Bence baya iyi bir lakap oldu." Mavi saçlı yine tuhaf bir gülümseme sundu doktoruna. "Senin ortaya attığın her fikir güzeldir minik doktorum."

"Öyleyse seansa devam edelim. Vakit daralıyor."

"Şu," dedi işaret parmağını camın dışında görünen uzun ve büyük binalara doğru tutarak, "binaları alevlere vermek ne kadar zevkli olurdu şimdi." Doktor başını iki yana salladı ve nefesini dışa doğru verdi derince. "Yangın, alev malev yok. İyileşme sürecinde çakmak bile yakmayacaksın. Yaktığın binalar yüzünden zarara giren onca marka var ki. Raporun olmasa şuan müebbet yemiştin." Pür dikkat doktorunu dinliyordu. Her kelimesini aklına kazımak ister gibi. "Minik doktorum ne derse o. Alev malev yok." Doktor tebessüm ederek Kaçık Deniz'in irisleri ile bağlantısını kesmeden araladı dudaklarını. "Neyse, devam edelim. Bir oda ayarlayacağım-" Mavi saçlı gözlerini kocaman açarak ellerini ağzına götürmüştü. "Ne diyorsunuz Minik Doktor. Hızınıza yetişemiyorum ama ben sadistim canını fazla yakarım." Doktor kahkahalara boğulurken Kaçık Deniz'in neyi ima ettiğini çoktan anlamıştı. "Ah hayır, neler geçiriyorsun aklından öyle. Gözetim odası. Hem ilaç takvimini düzenli tutarız hemde-"